Powiat sanocki

Administracyjnie powiat sanocki w okresie do 1918 dzielił się na 130 gmin politycznych oraz 120 gmin katastralnych. W okresie zaborów w powiecie było 9 jednostek na prawach miasta i miasteczek : Bukowsko, Mrzygłód, Jaćmierz, Nowotaniec, Jaśliska, Tyrawa Wołoska, Zarszyn, Rymanów i Sanok. Do roku 1956 granice powiatu sanockiego pokrywały się z przebiegiem granicy administracyjnej z okresu II RP. W roku 1954 dokonano niewielkiej korekty przyłączając kilka wsi, a mianowicie Wróblik Szlachecki, Dobrą, Kreców, Lachawę i Rozpucie. Tym samym powierzchnia powiatu sanockiego wynosząca w roku 1939 - 1282 km² wzrosła w roku 1954 do 1386 km². W obrębie powiatu znalazły się wówczas dwa miasta Sanok i Rymanów oraz 8 gmin administracyjnych : Bukowsko, Jaśliska, Komańcza, Mrzygłód, Rymanów, Sanok-wieś, Szczawne i Zarszyn.

Pieczęć powiatu. Napis brzmi: "KAIS: KŌN: * SANOKER. KREIS. * AMT", 1772-1914

Liczba mieszkańców powiatu sanockiego w roku 1939 wynosiła ok. 130 tys. mieszkańców. W roku 1947 w powiecie sanockim było ok. 51 tys. mieszkańców. Wg. danych demograficznych sporządzonych przed rokiem 1939 powiat sanocki zamieszkiwało 59,5% ludności etnicznie polskiej, 33,4% ukraińsko-ruskiej oraz 6,4% ludności żydowskiej. W wyniku działań wojennych oraz polityki władz niemieckich znaczna część ludności żydowskiej została deportowana do ZSRR oraz uległa zagładzie.

W październiku 1939 utworzono nową jednostkę administracyjną - Landkreis Sanok w składzie dystryktu krakowskiego, która funkcjonowała do sierpnia 1944, obszar powiatu powiększono wówczas do 2585,6 km². W tym też okresie do powiatu sanockiego napłynęła blisko 20 tys. migracja ludności ukraińskiej z terenów położonych za Sanem, w tym do samego Sanoka blisko 3500 osób.

Największe straty na przestrzeni swoich dziejów powiat sanocki poniósł w okresie walk ze zbrojnym podziemiem ukraińskim w latach 1944-1947. Spalonych wówczas zostało całkowicie lub częściowo przez UPA kilkadziesiąt wsi i miast, w tym Bykowce, Besko, Bukowsko, Czaszyn, Czystogarb, Dębna, Dobra, Dołżyca, Dudyńce, Hłomcza, Hołuczków, Jędruszkowce, Jurowce, Kalnica, Karlików, Komańcza, Kreców, Lachawa, Lalin, Liszna, Łodzina, Łukowe, Łupków, Międzybrodzie, Mików, Mokre, Morochów, Moszczaniec, Mrzygłód, Nadolany, Nagórzany, Niebieszczany, Nowosielce, Nowotaniec, Odrzechowa, Olchowa, Pielnia, Pobiedno, Poraż, Prusiek, Raczkowa, Radoszyce, Rakowa, Rozpucie, Rzepedź, Sanoczek, Siemuszowa, Smolnik, Stróże Wielkie, Stróże Małe, Szczawne, Średnie Wielkie, Tarnawa Dolna, Tarnawa Górna, Tokarnia, Trepcza, Turzańsk, Tyrawa Solna, Tyrawa Wołoska, Wisłok Wielki, Wola Krecowska, Wola Michowa, Wola Piotrowa, Wola Sękowa, Wolica, Wujskie, Wysoczany, Zahutyń, Załuż i Zboiska.

W roku 1950 w powiecie odnotowano 55 tys. mieszkańców, a w 1960 72,5 tys.

Rok	1565	1898	1939	1947	1950	1960	2005
Zaludnienie	76866 ^[1]	95 306	130 000	51 000	55 000	72 500	94 622

Przypisy

↑ W II połowie XVI wieku ziemia sanocka była najbardziej zaludnionym powiatem województwa ruskiego, gęstość zaludnienia wynosiła tu 985 osób na 1 milę².

[edytuj] Skład Rady Powiatu

Borek, Grażyna
Bentkowski, Ryszard
Czubek, Marian
Drozd, Adam Tomasz
Fal, Stanisław
Gołda, Stanisław
Jaskóła, Halina
Kawa, Marian – wiceprzewodniczący rady powiatu
Konieczny, Roman
Krawczyk, Wacław - starosta
Lewicki, Stanisław
Nabywaniec, Tadeusz - przewodniczący komisji oświaty, kultury i turystyki
Nowak, Ernest
Pajestka, Wojciech - przewodniczący komisji rewizyjnej
Pieszczoch, Robert
Struś, Bogdan
Such, Krzysztof
Szybiak, Waldemar – przewodniczący rady powiatu
Uruski, Piotr - przewodniczącym komisji budżetu, finansów i rozwoju gospodarczego
Warchoł, Barbara
Żyłka, Zygmunt - przewodniczący komisji zdrowia i polityki socjalnej