Kumen
Z Wikipedii
Kumen | |||||
|
|||||
Ogólne informacje | |||||
Inne nazwy | izopropylobenzen, 2-fenylopropan, kumol | ||||
Wzór sumaryczny | C9H12 | ||||
SMILES | CC(C)c1ccccc1 | ||||
Masa molowa | 120,19 g/mol | ||||
Wygląd | bezbarwna ciecz | ||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS | 98-82-8 | ||||
Właściwości | |||||
Gęstość i stan skupienia | 0.862 g/cm3 ; ciecz | ||||
Rozpuszczalność w wodzie | nierozpuszczalny | ||||
Temperatura topnienia | -96 °C (177,15 K) | ||||
Temperatura wrzenia | 152 °C (425,15 K) | ||||
Lepkość | 0,777 mPa•s (21°C) | ||||
Niebezpieczeństwa | |||||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xn - szkodliwy N - groźny dla środowiska |
||||
Temperatura zapłonu | 102 °C (375,15 K) | ||||
Zwroty ryzyka | R: 10, 37, 51/53, 65 | ||||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 24, 37, 61, 62 | ||||
Numer RTECS | GR8575000 | ||||
Podobne związki | |||||
Podobne związki | etylobenzen, toluen, benzen | ||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Kumen (kumol, izopropylobenzen, 2-fenylopropan), to związek organiczny z grupy węglowodorów aromatycznych (arenów) o wzorze półstrukturalnym: (CH3)2-CH-C6H5. Jest cieczą otrzymywaną z benzenu przez alkilowanie propenem w obecności katalizatora (np. chlorku glinu AlCl3) lub ze smoły węglowej i ropy naftowej w procesie reformingu. Po raz pierwszy został otrzymany w 1841 roku przez Gerhardta i Cahoursa w wyniku destyklacji kwasu kuminowego ((CH3)2CHC6H4COOH) z wapnem palonym.
[edytuj] Zastosowanie
- w syntezie organicznej do jednoczesnej produkcji fenolu i acetonu
- rozpuszczalnik farb, lakierów
- dodatek do paliw lotniczych (zwiększa liczbę oktanową)