Józef Gałęzowski

Z Wikipedii

Józef Gałęzowski ps. Józef Gołkowicz (ur. 7 czerwca 1834 w Lipowcu na Ukrainie – zm. 18 marca 1916 w Paryżu) – członek Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym, prezes Muzeum Polskiego w Rapperswilu.

Ukończył Akademię Wojenną w Sankt Petersburgu, gdzie w stopniu kapitana sztabowego został wykładowcą balistyki. Po wybuchu powstania powołany na członka Wydziału Wojny Rządu Narodowego. Był autorem ustawy o pospolitym ruszeniu. Po ustąpieniu we wrześniu Eugeniusza Dębińśkiego-Kaczkowskiego został szefem tego wydziału. 17 października 1863 wraz z Romualdem Trauguttem i Józefem Kajetanem Janowskim przystąpił do formowania nowego Rządu Narodowego. palacza kolejowego udał się w czerwcu 1864 do Paryża. Tam zajął się sprawą ewentualnej dostawy broni do Królestwa Polskiego, będąc członkiem Komisji Broni. W czasie wojny francusko-pruskiej zajął się organizowaniem legionu polskiego.

Mianowany prezesem i członkiem rady nadzoreczej Muzeum w Rapperswilu. Został skarbnikiem Komisji Nadzorczej Skarbu Narodowego. Ogłosił dwie prace o artylerii: Artykeria. Odziałąch gwintowanych (Paryż 1867), Sur le fusil à aiguille (1869). Udzielił pomocy Antoni Berezowskiemu, skazanemu za zamach na cesarza Rosji Aleksandra III. Jako finansista kierował Funduszem Żelaznym pomocy dla skazańca zesłanego na Nową Kaledonię.

Pochowany na Cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.