Fluorowodór
Z Wikipedii
Fluorowodór | |||||
|
|||||
Postać stała |
|||||
Ogólne informacje | |||||
Nazwa systematyczna | Fluorowodór | ||||
Inne nazwy | fluorek wodoru kwas fluorowodorowy (nazwa niepoprawna) wodorek fluoru |
||||
Wzór sumaryczny | HF | ||||
SMILES | F | ||||
Masa molowa | 20,01 g/mol | ||||
Wygląd | bezbarwny gaz lub ciecz | ||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS | 7664-39-3 | ||||
Właściwości | |||||
Gęstość i stan skupienia | 0,000922 g/cm3 ; gaz | ||||
Rozpuszczalność w wodzie | w pełni rozpuszczalny (ciekły) | ||||
Temperatura topnienia | -84 °C (189,15 K) | ||||
Temperatura wrzenia | 19,54 °C (292,69 K) | ||||
Kwasowość (pKa) | 3,14 | ||||
Budowa | |||||
Typ hybrydyzacji i VSEPR | cząsteczka liniowa | ||||
Układ krystalograficzny | ortorombowy (ciało stałe) | ||||
Niebezpieczeństwa | |||||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: C - silnie żrący T+ - silnie toksyczny |
||||
Zwroty ryzyka | R26/27/28, R35, R41 | ||||
Zwroty bezpieczeństwa | S7, S9, S26, S36/37, S45 | ||||
Numer RTECS | MW7875000 | ||||
Podobne związki | |||||
Inne aniony | chlorowodór bromowodór jodowodór selenowodór tellurowodór kwas siarkowy kwas fluoroantymonowy kwas azotowy kwas fosforowy |
||||
Inne kationy | fluorek sodu fluorek miedzi fluorek wapnia fluorek potasu |
||||
Pochodne freony | dichlorodifluorometan | ||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Fluorowodór (HF) - nieorganiczny związek chemiczny fluoru i wodoru. Fluorowodór wrze w temperaturze niewiele niższej od temperatury pokojowej, co wyróżnia go spośród innych fluorowcowodorów. Skroplony fluorowodór jest superkwasem[potrzebne źródło] oraz składnikiem szeregu superkwasów (np. HSbF6 (HF•SbF5). Natomiast kwas fluorowodorowy (wodny roztwór HF) jest silnie żrący, lecz jest kwasem o średniej mocy. HF jest szeroko stosowany w przemyśle petrochemicznym.
Spis treści |
[edytuj] Struktura
Fluorowodór w stanie stałym tworzy zygzakowate łańcuchy cząsteczek HF. Cząsteczki HF o wewnętrznych wiązaniach H-F o długości 0,95 Å, są połączone wiązaniami wodorowymi H···F o długości 1,55 Å:
Ciekły HF również tworzy zygzakowate łańcuchy, tyle że krótsze, zawierające średnio pięć do sześciu połączonych cząsteczek. Wyższa temperatura topnienia HF niż innych fluorowcowodorów jest spowodowana silnymi wiązaniami wodorowymi pomiędzy cząsteczkami HF. HF posiada moment dipolowy.
[edytuj] Zastosowania
HF jest stosowany do fluorowania węglowodorów, przeróbce ropy naftowej, wytrawianiu znaków i napisów na szkle, wytwarzaniu glinu, produkcji aluminiowych puszek, oczyszczaniu kwarcu. Jest także stosowany do wyrobu heksafluorku uranu UF6 używanego do wzbogacania uranu.
Fluorowodór bywa spotykany w odrdzewiaczach do stali, preparatach do oczyszczania mosiądzu, trawienia szkła. Preparaty zawierające HF zostały wycofane z użytku ze względu na jego toksyczność. HF jest najczęściej sprzedawany w 3 postaciach: ciekły bezwodny fluorowodór, 70% roztwór w wodzie oraz 40% roztwór w wodzie. HF jest wytwarzany drogą reakcji silnego kwasu z fluorytem (CaF2): CaF2 + H2SO4 → CaSO4 + 2 HF
[edytuj] Wpływ fluorowodoru na zdrowie
Posiada ostry zapach, drażni drogi oddechowe. Ciekły HF oraz jego stężone roztwory powodują trudno gojące się rany. Rozcieńczone roztwory również są bardzo niebezpieczne, gdyż przenikają bez uczucia bólu przez skórę i tkanki miękkie, atakując bezpośrednio chrząstki i kości. Fluorowodór, nawet w bardzo niskich stężeniach, jest silnie rakotwórczy.
Fluorowodór jest toksyczny, a zatrucie nim może być fatalne w skutkach po spożyciu lub absorpcji przez skórę. Oparzenia fluorowodorem wymagają niezwłocznego leczenia i uwagi od razu kiedy zostaną zauważone. Oparzenia kwasem fluorowodorowym nie są podobne do oparzeń innymi kwasami. Jednorazowe skutki oparzeń zależą od stężenia roztworu kwasu. Efekt oparzenia kwasem 50% jest natychmiast widoczny, stężenia 20-50% roztworu skutkują objawami po jednej do ośmiu godzin. Stężenie niższe niż 20% skutkuje widocznymi objawami w ciągu 24 godzin od czasu oparzenia.
HF może oddziaływać na ciało przez wdychanie, połknięcie, kontakt ze skórą. Po spożyciu, lub oparzeniu skóry lub oczu najważniejszym objawem jest obniżenie zawartości wapnia w osoczu krwi i wytrącanie nierozpuszczalnego w wodzie fluorku wapnia CaF2, co może skutkować silnym bólem, zmianami metabolizmu i śmiercią.
W postaci cieczy przechowywany w butlach stalowych, miedzianych lub srebrnych kanistrach.