Douglas SBD Dauntless
Z Wikipedii
| Douglas SBD-5 Dauntless | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
| Producent | Douglas Aircraft Company |
| Typ | pokładowy bombowiec nurkujący |
| Konstrukcja | metalowa |
| Załoga | 2 |
| Historia | |
| Data oblotu | 25 kwietnia 1938 |
| Lata produkcji | 1940 - 1942 |
| Wycofanie ze służby | 1945 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem Wright R-1820-60 |
| Moc | 1200 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 12,65 m |
| Długość | 10,06 m |
| Wysokość | 4,14 m |
| Powierzchnia nośna | 30,19 m² |
| Masa | |
| Własna | 2 963 kg |
| Startowa | 4 855 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maksymalna | 394 km/h na wysokości 4816 m |
| Prędkość przelotowa | 224 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 518 m/min |
| Pułap | 7 407 m |
| Zasięg | 1 795 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe kal. 12,7 mm, 2 karabiny maszynowe 7,62 mm 726 kg bomb pod kadłubem i 295 kg pod płatem |
|
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Australia, Chile, Francja, Meksyk, Maroko, Nowa Zelandia, Wielka Brytania | |
| Rzuty | |
 |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Douglas SBD Dauntless (ang. nieustraszony) – bombowiec zwiadowczy i pokładowy bombowiec nurkujący z okresu II wojny światowej. Opracowana specjalnie dla tych samolotów technika bombardowania nurkującego została nazwana "helldiving"[potrzebne źródło] (dosłownie "piekielne nurkowanie"), a same bombowce nosiły nieoficjalne przezwisko "Helldivers" (ich następca SB2C został tak już nazwany oficjalnie).
[edytuj] Modele produkcyjne
Nowy samolot zaprojektowany na podstawie już istniejącego samolotu Northrop BT-1 i jego produkcję rozpoczęto w 1940 r. Rok wcześniej w lutym Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych i Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych złożyły zamówienia na nowe bombowce nurkujące, które otrzymały oznaczenia SBD-1 i SBD-2 (ten model miał większe zbiorniki z paliwem i inne uzbrojenie). Wersja "-2" weszła na uzbrojenie Marines w 1940, a model "-1" został przyjęty przez marynarkę wojenną w 1941. Zbudowano 57 SBD-1 i 87 -2.
Następny model SBD-3 wszedł do produkcji na początku 1941, w porównaniu z poprzednikami był lepiej opancerzony, otrzymał samouszczelniające się zbiorniki paliwa oraz cztery karabiny maszynowe. Wykonano 584 sztuki tej wersji. Model SBD-4 miał ulepszoną instalację elektryczną na 12 V (poprzednio używano 6 V) i część samolotów została zmodyfikowana jako samoloty zwiadowcze. Zakłady opuściło 780 egzemplarzy tej wersji.
Najliczniej produkowana była wersja SBD-5, z silnikiem o większej mocy (1200 KM zamiast 1000 KM). Łącznie wyprodukowano 2956 egzemplarzy tego modelu. Kilkanaście samolotów sprzedano angielskiej Royal Navy, ale nie zostały one użyte bojowo.
W marcu 1943 r. zaczęto dostawy wersji SBD-6, która róźniła się od SBD-5 tym, że miała silnik mocniejszy o 150 KM. Wykonano 451 sztuk.
Armia amerykańska miała na wyposażeniu nieco zmodyfikowaną wersję SBD, znaną jako A-24, główne zmiany polegały na usunięciu niepotrzebnego haka hamulcowego i zmianie opon. Wyprodukowano 170 A-24A i 615 A-24B, z czego 60 A-24B przebudowano na SBD-5.
[edytuj] Zastosowanie bojowe
Chrztem bojowym samolotów SBD była bitwa na Morzu Koralowym, kiedy wraz z samolotami TBD zatopiły japoński lotniskowiec Shoho.
W bitwie pod Midway samoloty SBD zatopiły 4 japońskie lotniskowce i ciężko uszkodziły dwa krążowniki. Ten sukces został jednak przyćmiony wysokimi stratami jednego z dywizjonów Marines, operującego z Midway. Jego piloci nie znali techniki "helldiving" i w czasie ataków używali metody zwanej "glide bombing", podczas której atakujący samolot poruszał się ze znacznie mniejszą szybkością, co przy silnej obronie przeciwlotniczej Japończyków pociągnęło za sobą niemal całkowite zniszczenie dywizjonu.
SBD wzięły także udział w czasie kampanii na Guadalcanal, gdzie zatopiły wiele japońskich statków i okrętów.
W 1944 marynarka wojenna zastąpiła je SB2C Helldiver, ale Marines używali ich do końca wojny. Ostatnią poważna akcją tych samolotów był udział w bitwie na Morzu Filipińskim. Po 2 WŚ Dauntlesy były używane przez lotnictwo francuskie podczas wojny w Indochinach.
|
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe
|
|
|
Samoloty szkolne
|
|
|
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne
|
FL • F8B • TB2D • XF5F • XP-46 • XP-49 • XP-50 • XP-52 • XP-54 • XP-55 • XP-56 • XP-57 • XP-58 • P-59 • XP-62 • XP-67 • XP-68• XP-71 • P-75 • XP-76 • XP-77 • XP-79 • XP-81 • P-82 • XP-83 • XA-41 • AM • XB-19 • XB-27 • XB-28 • XB-30 • XB-31 • XB-33 • YB-35 • XB-38 • XB-39 • YB-40 • XB-41 • XB-42 • XB-43 • XB-46 • XB-48 • XPB2M • XTB2F • TBY
|
