Douglas C-47 Skytrain
Z Wikipedii
Douglas C-47 Skytrain (ang. "powietrzny pociąg"), znany także jako Dakota – amerykański samolot transportowy bazujący na konstrukcji cywilnego samolotu pasażerskiego Douglas DC-3.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Po przystąpieniu USA do wojny część samolotów DC-3 zarekwirowano na potrzeby wojska. Na jego zamówienie rozpoczęto produkcję wersji transportowej C-47 z dużymi dwuczęściowymi drzwiami z lewej części kadłuba, wzmocnioną podłogą przedziału transportowego i kabiną przystosowaną do przewozu spadochroniarzy. Napęd samolotu stanowiły dwa silniki Pratt & Whitney R-1830-92 o mocy po 882 kW. Samolot mógł zabrać ładunek o masie do 4540 kg. W znacznie większej liczbie wyprodukowano wersję C-47a (5254 egz.), posiadały wzmocnioną podłogę w przedziale transportowym i instalację elektryczną o napięciu 24 V. Masowo produkowana była także wersja C-47B z silnikami wyposażonymi w dwustopniowe sprężarki do pobierania paliwa z dodatkowego zbiornika. Samoloty C-47 lotnictwo aliantów stosowało na wszystkich frontach II wojny światowej do celów transportowych, przewożenia spadochroniarzy, do misji specjalnych, holowania szybowców. Samoloty użyte zostały do zrzucenia spadochroniarzy nad Normandią, nad Holandią raz zrzucały zaopatrzenie oddziałom w Ardenach
[edytuj] W armii polskiej
Z samolotem C-47 zetknęli się polscy piloci służący w dywizjonach lotniczych RAF. Z USA do ZSRR dostarczono 707 samolotów C-47. Samolot ten otrzymała 2. Samodzielna Eskadra Sztabowa, podlegająca bezpośrednio Dowództwu Lotnictwa WP.
[edytuj] Użycie podczas II wojny światowej
W czasie II wojny światowej był to najpowszechniej używany samolot transportowy, wyprodukowano go wówczas w ponad 10 000 egzemplarzy. Samolotów tego typu używano do transportu żołnierzy i zaopatrzenia oraz operacji powietrzno-desantowych – zarówno do przewozu skoczków, jak i holowania szybowców. Wariant powietrzno-desantowy używany był w Europie pod nazwą C-53 Skytrooper. W służbie brytyjskiej i w krajach Wspólnoty Brytyjskiej znany był jako Dakota lub Gooney bird (albatros).
[edytuj] Po zakończeniu wojny
Po zakończeniu II wojny światowej samoloty pozostały w służbie wojskowej - w US Navy znane były jako R4D-8. Także USAF korzystał z tych samolotów; w czasie wojny wietnamskiej używana była zmodyfikowana wersja C-47 Douglas AC-47 Spooky.
[edytuj] Dane techniczne
- Załoga: 4-5 osób
- Ładowność: 28 uzbrojonych spadochroniarzy albo 14 rannych na noszach
- Wymiary: Rozpiętość 28,96,
- Długość: 19,64 m
- Wysokość: 5,18 m
- Masa własna: 7460
- Całkowita maksymalna: 11260
- Napęd dwa silniki Pratt & Whitney R-1830 o mocy 882kW
- Osiągi:
- Prędkość maksymalna 326 km/h
- Zasięg maksymalny 2405 km
- Pułap 5700 m
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe
|
|
Samoloty szkolne
|
|
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne
|
FL • F8B • TB2D • XF5F • XP-46 • XP-49 • XP-50 • XP-52 • XP-54 • XP-55 • XP-56 • XP-57 • XP-58 • P-59 • XP-62 • XP-67 • XP-68• XP-71 • P-75 • XP-76 • XP-77 • XP-79 • XP-81 • P-82 • XP-83 • XA-41 • AM • XB-19 • XB-27 • XB-28 • XB-30 • XB-31 • XB-33 • YB-35 • XB-38 • XB-39 • YB-40 • XB-41 • XB-42 • XB-43 • XB-46 • XB-48 • XPB2M • XTB2F • TBY
|