อึ้งเอี๊ยะซือ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อึ้งเอี๊ยะซือ เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในเรื่องมังกรหยกของกิมย้ง
ระวังเสียอรรถรส ข้อความด้านล่างนี้กล่าวถึงเนื้อเรื่องหรือฉากจบ |
อึ้งเอี๊ยะซือเป็นบิดาของอึ้งย้ง เป็นประมุขเกาะดอกท้อ และเป็น 1 ในห้ายอดฝีมือ มีฉายาว่า มารบูรพา (บางฉบับแปลใช้คำว่า ภูตบูรพา) เป็นบุคคลเฉลียวฉลาดไม่ว่าจะบุ๋นหรือบู๊ สุขุมรอบคอบ แต่บางครั้งอารมณ์ก็แปรปรวนไม่คงที่ เกลียดขนบประเพณีโบราณคร่ำครึ อึ้งเอี๊ยะซือมีฝีมือในด้านกระบี่ ดนตรี หมากรุก หนังสือ ภาพวาด และค่ายกล วรยุทธของมารบูรพานับว่าพิสดารและหาได้ยาก ได้แก่ ฝ่ามือเทพกระบี่สยบผู้กล้า เพลงกระบี่ขลุ่ยหยกมังกรทะยาน ฝ่ามือปัดจุดกล้วยไม้ เพลงเตะพายุรวบใบไม้ และ ยอดวิชานิ้วดีด(ดรรชนีเส่งคุณ) ที่เทียบได้กับดรรนีเอกสุริยันของตระกูลต้วน อึ้งเอี๊ยะซือมักทำตัวลึกลับ ไปมาไร้ร่องรอย ไม่ค่อยปรากฏตัวง่ายๆ หากจำเป็นต้องแสดงตัวจะสวมหน้ากากปิดบังหน้าตาที่แท้จริงไว้ อึ้งเอี๊ยะซือเป็นคนที่แก้ค่ายกลเจ็ดดาวที่เฮ้งเต็งเอี้ยงคิดค้นไว้ได้สำเร็จ ตอนที่รับมือกับก๊วยเจ๋งและเหล่านักพรตช้วนจิน
ความรักที่มีต่อภรรยาที่ตายจากไปเป็นสิ่งเดียวในชีวิตที่เขายึดติด บุคลิกของก๊วยเจ๋งทั้งซื่อทั้งทึ่มทำให้เขาไม่ค่อยชอบ แต่ภายหลังได้พบเอี้ยก้วยที่มีลักษณะ คล้ายกับตนเอง (ธรรมะมีธรรม 7 ส่วน, อธรรมมีธรรมะ 7 ส่วน) ส่งผลให้คบหาเป็นสหายต่างวัย
ขณะที่การสู้รบป้องกันเมืองเซียงเอี๊ยงดำเนินอยู่ ชาวตงง้วนอาศัยเขาเป็นผู้นำขบวนในค่ายกลกลุ่มดาว 28 กลุ่ม ช่วยเหลือก๊วยเซียงได้สำเร็จและขับไล่มองโกลได้อีกด้วย