รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

บทความนี้คือรายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งประเทศอังกฤษ สำหรับรายพระนามแห่งพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะซึ่งประกอบกันเป็นสหราชอาณาจักรปัจจุบันดู รายพระนามกษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษ

ต่อไปนี้คือพระปรมาภิไธย พระมหากษัตริย์ และพระมหากษัตรีย์แห่งประเทศอังกฤษ ซึ่งในปัจจุบันคือส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร บริเตนใหญ่ ไอร์แลนด์เหนือ และประเทศในเครือจักรภพ สำหรับรายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะซึ่งประกอบกันเป็นสหราชอาณาจักรปัจจุบันดู รายพระนามกษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษ

เนื้อหา 1 พระอิสริยยศของพระมหากษัตริย์อังกฤษ 2 รายพระนามของพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ 2.1 แซกซอนส์ ตะวันตก 2.2 ราชวงศ์เดนมาร์ก 2.3 แซกซอนส์ ตะวันตก (ฟื้นฟู) 2.4 ราชวงศ์นอร์มัน 2.5 ราชวงศ์แพลนทาเจเน็ท 2.5.1 ราชวงศ์อานเจวิน 2.5.2 ราชวงศ์แลงคาสเตอร์ 2.5.3 ราชวงศ์ยอร์ค 2.6 ราชวงศ์ทิวดอร์ 2.7 ราชวงศ์สจวต 2.8 สมัยสาธารณรัฐ 2.9 ราชวงศ์สจวต (ฟื้นฟู) 2.10 ราชวงศ์ฮาโนเวอร์ 2.11 ราชวงศ์แซ็กซ์-โคบูร์กและโกธา 2.12 ราชวงศ์วินด์เซอร์ 3 อ้างอิง และเชิงอรรถ 3.1 บรรณานุกรม 4 ดูเพิ่ม 5 แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้] พระอิสริยยศของพระมหากษัตริย์อังกฤษ

พระอิสริยยศของพระมหากษัตริย์อังกฤษนับแต่ สมเด็จพระอัลเฟร็ดมหาราชจนถึงสมเด็จพระเจ้าจอห์นคือ Rex Anglorum ("King of the English") สำหรับพระมหากษัตริย์ในยุคก่อนนอร์แมนนั้น บางพระองค์มีพระอิสริยยศพิเศษดังนี้

• สมเด็จพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช: Rex Angulsaxonum and Rex Anglorum et Saxonum
• พระเจ้าเอเธลสตันแห่งอังกฤษ: Rex Anglorum per omnipatrantis dexteram totius Bryttaniæ regni solio sublimatus
• สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1: Rex Britanniae and Rex Anglorum caeterarumque gentium gobernator et rector
• สมเด็จพระเจ้าเอเดรด : Regis qui regimina regnorum Angulsaxna, Norþhymbra, Paganorum, Brettonumque
• สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวี: Rex nutu Dei Angulsæxna et Northanhumbrorum imperator paganorum gubernator Breotonumque propugnator
• สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์: Totius Albionis finitimorumque regum basileus
• สมเด็จพระเจ้าคานูท: Rex Anglorum totiusque Brittannice orbis gubernator et rector and Brytannie totius Anglorum monarchus

ในยุคนอร์แมน พระมหากษัตริย์ทุกพระองค์ใช้พระอิสริยยศว่า Rex Anglorum พร้อมกับ Rex Anglie อย่างไรก็ตามสมเด็จพระจักรพรรดินีมาทิลดาทรงใช้พระอิสริยยศว่า Domina Anglorum ("Lady of the English") ^[1] หลังจากรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าจอห์นเป็นต้นมา พระมหากษัตริย์ทรงใช้คำว่า Rex Anglie และพระมหากษัตริย์ทรงใช้ Regina Anglie ("Queen of England") ในปี พ.ศ. 2147 สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ทรงเถลิงราชย์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ และก่อนที่สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์จะทรงออกพระราชบัญญัติสหภาพ พ.ศ. 2250 พระมหากษัตริย์และพระมหากษัตรีย์ทุกพระองค์ใช้พระอิสริยยศว่า "King (Queen) of England and Scotland" และหลังพระราชบัญญัติสหภาพสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ทรงใช้พระปรมาภิไธยว่า "Queen of Great Britain" ซึ่งเป็นพระอิสริยยศของพระมหากษัตริย์และพระมหากษัตรีย์แห่งอังกฤษมาจนกระทั่งทุกวันนี้

[แก้] รายพระนามของพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ

[แก้] แซกซอนส์ ตะวันตก

พระมหากษัตริย์พระองค์แรกของอังกฤษเริ่มต้นนับที่ สมเด็จพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช ซึ่งแต่เดิมทรงเป็นกษัตริย์แห่งเว็สเซ็กส์ ตั้งแต่ พ.ศ. 1414 พระองค์ทรงเอาชนะพวกเดนมาร์ก ในปี พ.ศ. 1421 และได้ทรงรวบรวมอาณาจักรให้เป็นปึกแผ่นก่อนสถาปนาเป็นราชอาณาจักรอังกฤษ และทรงปราบดาภิเษกพระองค์เองขึ้นเป็น พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ หลังจากยึดและสร้างนครลอนดอนจากชนเดนมาร์กในปี พ.ศ. 1429

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช (Alfred the Great) 16 เมษายน พ.ศ. 1414–พ.ศ. 1442 (871–889) [2]		ประมาณ พ.ศ. 1392 แวนเทช พระโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอเธลวูล์ฟ แห่งเวสเซกส์ และ พระนางออสเบอร์กา[3]	พระนางเอลวิธ วินเชสเตอร์ พ.ศ. 1411 6 พระองค์[4]	26 ตุลาคม พ.ศ. 1442 พระชนมายุราว 50 พรรษา[2]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส (Edward the Elder) 27 ตุลาคม พ.ศ. 1442–พ.ศ. 1467 889-924[5]		ประมาณ พ.ศ. 1414-พ.ศ. 1420 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟร็ดมหาราชและพระนางเอลวิธ[6]	(1) พระนางเอ็กวิน พ.ศ. 1436 3 พระองค์ (2) พระนางเอลฟฟาเอด ประมาณ พ.ศ. 1445 10 พระองค์ (3) พระนางเอ็ดกิวาแห่ง เคนท์ พ.ศ. 1448 4 พระองค์[7]	17 กรกฎาคม พ.ศ. 1467 ฟาร์นดอน, เชสไชร์ พระชนมายุราว 50 พรรษา[5]
สมเด็จพระเจ้าเอเธลสตันแห่งอังกฤษ (Athelstan) 3 สิงหาคม พ.ศ. 1467–พ.ศ. 1482 924-939[8]		พ.ศ. 1438 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดและพระนางเอ็กวิน[9]	ไม่ได้สมรส[8]	27 ตุลาคม พ.ศ. 1482 พระชนมายุราว 44 พรรษา[8]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 (Edmund I) 28 ตุลาคม พ.ศ. 1482–พ.ศ. 1489 939-946[10]		ประมาณ พ.ศ. 1464 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดและพระนางเอ็ดกิวา แห่งเคนท์[10]	(1) พระนางเอลกิวา 3 พระองค์ (2) พระนางเอเธลฟรีดา พ.ศ. 1489 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[11]	26 พฤษภาคม พ.ศ. 1489 พัคเคิลเชิร์ช พระชนมายุราว 25 พรรษา (ถูกปลงพระชนม์) [10]
สมเด็จพระเจ้าเอเดรด (Edred) 27 พฤษภาคม พ.ศ. 1489–พ.ศ. 1498 946-955[12]		ประมาณ พ.ศ. 1466 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดและพระนางเอ็ดกิวา แห่งเคนท์[13]	ไม่ได้สมรส[13]	23 พฤศจิกายน พ.ศ. 1498 โฟรม พระชนมายุราว 32 พรรษา[14]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวี (Edwy the Fair) 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 1498–พ.ศ. 1502 955-959[15]		ประมาณ พ.ศ. 1483 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 และพระนางเอลกิวา[16]	พระนางเอลกิวา[15]	1 ตุลาคม พ.ศ. 1502 พระชนมายุราว 19 พรรษา[15]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ (Edgar the Peaceable) 2 ตุลาคม พ.ศ. 1502–พ.ศ. 1518 (959-975) [17]		ประมาณ พ.ศ. 1486 เวสเซกส์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 และพระนางเอลกิวา[18]	(1) พระนางเอเธลฟรีด ประมาณ พ.ศ. 1503 1 พระองค์ (2) พระนางเอลฟรีดา ประมาณ พ.ศ. 1507[18]	8 กรกฎาคม พ.ศ. 1518 วินเชสเตอร์ พระชนมายุราว 32 พรรษา[19]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพ นักบุญเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพ (St Edward the Martyr) 9 กรกฎาคม พ.ศ. 1518–พ.ศ. 1521 975-978[20]		ประมาณ พ.ศ. 1505 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์และพระนางเอเธลฟรีด[21]	ไม่ได้สมรส	18 มีนาคม พ.ศ. 1521 ปราสาทคอร์ฟ พระชนมายุราว 16 พรรษา (ถูกปลงพระชนม์) [20]
สมเด็จพระเจ้าเอเธลเรดที่ 2 (Ethelred the Unready) 19 มีนาคม พ.ศ. 1521–พ.ศ. 1559 978-1016[22]		ประมาณ พ.ศ. 1511 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์และพระนางเอลฟรีดา[23]	(1) พระนางเอลฟาเอ็ด แห่งนอร์ทธัมเบรีย 4 พระองค์ (2) พระนางเอลจิฟู พ.ศ. 1534 6 พระองค์ (3) เอ็มมาแห่งนอร์มังดี สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ พ.ศ. 1545 3 พระองค์[24]	23 เมษายน พ.ศ. 1559 ลอนดอน พระชนมายุราว 48 พรรษา[22]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 (Edmund Ironside) 24 เมษายน - 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 1559 (ค.ศ. 1016) [25]		ประมาณ พ.ศ. 1536 พระราชโอรสของสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เร็ดที่ 2 และพระนางเอลฟาเอ็ด แห่งนอร์ทธัมเบรีย[25]	เอดิธแห่งอีสต์แองเกลีย 2 พระองค์[26]	30 พฤศจิกายน พ.ศ. 1559 กลาสตันเบอรี พระชนมายุราว 23 พรรษา[25][26]

[แก้] ราชวงศ์เดนมาร์ก

อังกฤษตกอยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์ชาวเดนมาร์กภายหลังจากรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เรดที่ 2 ในช่วงนี้อังกฤษและเดนมาร์กมีกษัตริย์บางพระองค์ร่วมกัน

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สเวน ฟอร์คเบียร์ด (พระเจ้าสเวนที่ 1 แห่งเดนมาร์ก) (Sweyn Forkbeard) 25 ธันวาคม พ.ศ. 1556–พ.ศ. 1557 1013-1014[27]		ประมาณ พ.ศ. 1503 พระราชโอรสในกษัตริย์ฮารอล์ด บลูทูธและพระราชินีกูนิลด์[28]	(1) พระนางกุนฮิลดา (2) พระนางซิกริด[27]	3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1557 พระชนมายุราว 54 พรรษา[28]
สมเด็จพระเจ้าคานูทมหาราช (Canute the Great) 1 ธันวาคม พ.ศ. 1559–พ.ศ. 1578 1016-1035[29]		ประมาณ พ.ศ. 1538 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าสเวน[29]	(1) พระนางเอลกิฟู แห่งนอร์แธมป์ตัน 2 พระองค์ (2) เอ็มมาแห่งนอร์มังดี สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ พ.ศ. 1560[29]	12 พฤศจิกายน พ.ศ. 1578 ชาฟทส์เบรี พระชนมายุราว 40 พรรษา[29]
สมเด็จพระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุต (Harold Harefoot) 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 1578–พ.ศ. 1583 (1035-1040) [30]		ประมาณ พ.ศ. 1558 พระราชโอรสของสมเด็จพระเจ้าคานูท มหาราชและพระนางเอลกิฟู แห่งนอร์แธมป์ตัน[30]	ไม่มีหลักฐาน	17 มีนาคม พ.ศ. 1583 อ๊อกซฟอร์ด พระชนมายุราว 25 พรรษา[30]
สมเด็จพระเจ้าฮาร์ธาคานูท (Harthacanute) 18 มิถุนายน พ.ศ. 1583–พ.ศ. 1585 (1040-1042) [31]		พ.ศ. 1561 พระราชโอรสของสมเด็จพระเจ้าคานูทมหาราชและเอ็มมาแห่งนอร์มังดี สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ[32]	ไม่มีหลักฐาน	8 มิถุนายน พ.ศ. 1585 แลมเบธ พระชนมายุราว 24 พรรษา[31]

[แก้] แซกซอนส์ ตะวันตก (ฟื้นฟู)

ราชวงศ์แซกซอนส์ตะวันตกได้ถูกฟื้นฟูกลับขึ้นมา แต่สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด ผู้สารภาพ ผู้ซึ่งภายหลังทรงได้รับการยกย่องเป็นนักบุญ ทรงมีจิตใจฝักใฝ่ชาวนอร์แมนมากกว่าชาวอังกฤษ

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ (St. Edward the Confessor) 9 มิถุนายน พ.ศ. 1585–พ.ศ. 1609 (1042-1066) [33]		ประมาณ พ.ศ. 1545 อิสลิป, อ๊อกซฟอร์ดไชร์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เร็ดที่ 2 และพระนางเอมมา แห่งนอร์มังดี[33]	สมเด็จพระราชินีอิดิธ แห่งเวสเซ็กส์์ 23 มกราคม พ.ศ. 1588 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[34]	4 มกราคม พ.ศ. 1609 พระชนมายุราว 63 พรรษา[33]
สมเด็จพระเจ้าฮาโรลด์ กอดวินสัน (Harold Godwinson) 5 มกราคม - 14 ตุลาคม พ.ศ. 1609 (ค.ศ. 1066) [35]		ประมาณ พ.ศ. 1563 โอรสของกอดวิน เอิร์ลแห่งเวสเซกส์ และกีธา ธอร์เคลส์ดอทเทอร์[36]	(1) พระนางเอลด์กิธ สวอนเนค (2) พระนางอัลด์กิธ[37]	14 ตุลาคม พ.ศ. 1609 แบทเทิล, ซัสเซกส์ตะวันออก พระชนมายุราว 46 พรรษา[35]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ เอเธลลิง (Edgar the Atheling) 15 ตุลาคม - 10 ธันวาคม พ.ศ. 1609 (ค.ศ. 1066) [38]	ไม่มีพระสาทิสลักษณ์ ของสมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ปรากฏ	ประมาณ พ.ศ. 1597 ฮังการี[38] โอรสของเอ็ดเวิร์ด ดิ เอกไซล์ (Edward the Exile) [38]	ไม่มีหลักฐาน	ประมาณ พ.ศ. 1668 พระชนมายุราว 71 พรรษา[38]

[แก้] ราชวงศ์นอร์มัน

หลังจากที่ชาวนอร์มันสามารถเอาชนะอังกฤษได้ในปี พ.ศ. 1609 พระนามของกษัตริย์ได้มีการใส่ตัวเลขแสดงรัชกาล (Regnal number) ตามแบบฝรั่งเศสเพื่อแยกกษัตริย์ที่มีพระนามซ้ำกัน แต่กระนั้นธรรมเนียมการตั้งพระนามด้วยพระนามเล่นก็ยังคงใช้กันอยู่บ้าง

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 (William I, the Conqueror) 25 ธันวาคม พ.ศ. 1609–พ.ศ. 1630 (1066-1087) [39]		ประมาณ พ.ศ. 1570 ฟาเลส โอรสนอกกฎหมายของโรเบิร์ตที่ 2 ดยุคแห่งนอร์มังดีและเฮอร์เลวา[39]	สมเด็จพระราชินีมาทิลดา แห่งฟลานเดอร์ โบสถ์โนตรดาม ประมาณ พ.ศ. 1596 9 พระองค์[40]	9 กันยายน พ.ศ. 1630 รูออง พระชนมายุราว 60 พรรษา[39]
สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 2 (William II, Rufus) 26 กันยายน พ.ศ. 1630–พ.ศ. 1643 (1087-1100) [41]		ประมาณ พ.ศ. 1603 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 และสมเด็จพระราชินีมาทิลดา แห่งฟลานเดอร์[42]	ไม่ได้สมรส[43]	2 สิงหาคม พ.ศ. 1643 นิว ฟอร์เรสต์ พระชนมายุราว 40 พรรษา[41]
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 1 (Henry I of England) 5 สิงหาคม พ.ศ. 1643–พ.ศ. 1678 1100-1135[44]		กันยายน พ.ศ. 1611 เซลบี พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 และสมเด็จพระราชินีมาทิลดา แห่งฟลานเดอร์[45]	(1) สมเด็จพระราชินีเอดิธ แห่งสกอตแลนด์ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 1643 (2) สมเด็จพระราชินีอเดลิเซีย แห่งลูแวง 29 มกราคม พ.ศ. 1664 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[46]	1 ธันวาคม พ.ศ. 1678 นอร์มังดี พระชนมายุราว 67 พรรษา[44]
สมเด็จพระเจ้าสตีเฟน (Stephen of England) 22 ธันวาคม พ.ศ. 1678–พ.ศ. 1697 (1135-1154) [47]		ประมาณ พ.ศ. 1639 บลัวส์ โอรสของสตีเฟน เคานท์แห่งบลัวส์ และอเดลา แห่งนอร์มังดี[47]	สมเด็จพระราชินีมาทิลดา แห่งบูโลญ พ.ศ. 1668[47] 3 พระองค์[48]	25 ตุลาคม พ.ศ. 1697 โดเวอร์ พระชนมายุราว 58 พรรษา[47]
สมเด็จพระจักรพรรดินีมาทิลดา (Empress Matilda) 8 เมษายน–1 พฤศจิกายน พ.ศ. 1684 (ค.ศ. 1141) [49]		7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1645 ซัทตัน คอร์ทนีย์ พระราชธิดาถูกกฎหมายพระองค์เดียวในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 1 และสมเด็จพระราชินีเอดิธ แห่งสกอตแลนด์[49]	(1) จักรพรรดิเฮนรีที่ 5 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ วอร์มส์, เยอรมนี 6 มกราคม พ.ศ. 1657 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา (2) เจฟฟรีย์ที่ 5 เคานท์แห่งอองจู เลอ มาง 8 มิถุนายน พ.ศ. 1672[49]	10 กันยายน พ.ศ. 1710 รูออง พระชนมายุ 65 พรรษา[49]

[แก้] ราชวงศ์แพลนทาเจเน็ท

ในช่วงต้นของราชวงศ์แพลนทาเจเน็ท กษัตริย์ทรงสามารถปกครองพื้นที่มากมายในฝรั่งเศส และไม่ได้ทรงมองอังกฤษเป็นประเทศหลัก (primary home) จนกระทั่งได้เสียอาณาจักรในฝรั่งเศสจำนวนมากในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าจอห์น ราชวงศ์นี้ปกครองอังกฤษอยู่นาน สามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ราชวงศ์ย่อย

[แก้] ราชวงศ์อานเจวิน

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 (Henry II of England) 19 ธันวาคม พ.ศ. 1697–พ.ศ. 1732 (1154-1189) [50]		5 มีนาคม พ.ศ. 1676 เลอ มาง พระราชโอรสในเจฟฟรีย์แห่งอองจูและพระจักรพรรดินีมาทิลดา[50]	เอเลเนอร์แห่งอากีแตน สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ (เอเลเนอร์แห่งอากีแตน สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส) บอร์โดซ์ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 1695 8 พระองค์[51]	6 กรกฎาคม พ.ศ. 1732 แชโต ชีนอง พระชนมายุ 56 พรรษา[50]
สมเด็จพระเจ้าริชาร์ด ใจสิงห์ (Richard I, the Lionheart) 3 กันยายน พ.ศ. 1732–พ.ศ. 1742 (1189-1199) [52]		8 กันยายน พ.ศ. 1700 อ๊อกซฟอร์ด พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 และสมเด็จพระราชินีเอเลเนอร์แห่งอากีแตน[52]	สมเด็จพระราชินีเบเรนกาเรีย แห่งนาวาร์ ลีมาซอล ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[53]	6 เมษายน พ.ศ. 1742 ชาลุส พระชนมายุ 41 พรรษา[52]
สมเด็จพระเจ้าจอห์น แห่งอังกฤษ (John "Lackland") 27 พฤษภาคม พ.ศ. 1742–พ.ศ. 1759 (1199-1216) [54]		24 ธันวาคม พ.ศ. 1710 อ๊อกซฟอร์ด พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 และสมเด็จพระราชินีเอเลเนอร์แห่งอากีแตน[54]	(1) พระนางอิสซาเบลลา แห่งกลอสเตอร์ มัลโบโรห์ 29 สิงหาคม พ.ศ. 1732 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา (2) สมเด็จพระราชินีอิสซาเบลลา แห่งอองกูแลม 24 สิงหาคม พ.ศ. 1743 5 พระองค์[54]	19 ตุลาคม พ.ศ. 1759 ปราสาทนิวอาร์ค พระชนมายุ 48 พรรษา[54]
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 (Henry III of England) 28 ตุลาคม พ.ศ. 1759–พ.ศ. 1815 (1216-1272) [55]		1 ตุลาคม พ.ศ. 1750 วินเชสเตอร์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอห์นและสมเด็จพระราชินีอิสซาเบลลา แห่งอองกูแลม[55]	สมเด็จพระราชินีเอเลเนอร์ แห่งโพรวองซ์ แคนเทอร์เบอรี 14 มกราคม พ.ศ. 1779[55] 5 พระองค์[56]	16 พฤศจิกายน พ.ศ. 1815 เวสต์มินสเตอร์ พระชนมายุ 65 พรรษา[55]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 (Edward I "Longshanks") 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 1815–พ.ศ. 1850 (1272-1307) [57]		17 มิถุนายน พ.ศ. 1782 เวสต์มินสเตอร์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 และสมเด็จพระราชินีเอเลเนอร์ แห่งโพรวองซ์[57]	(1) สมเด็จพระราชินีเอเลเนอร์ แห่งคาสตีล ตุลาคม พ.ศ. 1797[57] 16 พระองค์[58] (2) สมเด็จพระราชินีมาเกอร์ริต แห่งฝรั่งเศส 8 กันยายน พ.ศ. 1842[57]	7 กรกฎาคม พ.ศ. 1850 เบิร์ฟ บาย แซนดส์ พระชนมายุ 68 พรรษา[57]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 (Edward II of England) 7 กรกฎาคม พ.ศ. 1850 - 20 มกราคม พ.ศ. 1870 (ค.ศ. 1327) [59]		25 เมษายน พ.ศ. 1827 ปราสาทคานาร์ฟอน พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 และสมเด็จพระราชินีเอเลเนอร์ แห่งคาสตีล[59]	สมเด็จพระราชินีอิสซาเบลลา แห่งฝรั่งเศส 25 มกราคม พ.ศ. 1851 4 พระองค์[60]	21 กันยายน พ.ศ. 1870 ปราสาทเบิร์กเลย์ พระชนมายุ 43 พรรษา (ทรงถูกฆาตกรรม) [59]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 (Edward III of England) 24 มกราคม พ.ศ. 1870–พ.ศ. 1920 (1327-1377) [61]		13 พฤศจิกายน พ.ศ. 1855 พระราชวังวินด์เซอร์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 และสมเด็จพระราชินีอิสซาเบลลา แห่งฝรั่งเศส[61]	สมเด็จพระราชินีฟิลิปปา แห่งเฮโนต์ ยอร์ก 24 มกราคม พ.ศ. 1871[62] 11 พระองค์[63]	21 มิถุนายน พ.ศ. 1920 เซอร์เรย์ พระชนมายุ 64 พรรษา[61]
สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 (Richard II of England) 21 มิถุนายน พ.ศ. 1920 - 30 กันยายน พ.ศ. 1942 (1377-1399) [64][65]		6 มกราคม พ.ศ. 1910 บอร์โดซ์ พระราชโอรสในเจ้าฟ้าชายเอ็ดเวิร์ด และโจนแห่งเคนต์[65]	(1) สมเด็จพระราชินีแอนน์ แห่งโบฮีเมีย 14 มกราคม พ.ศ. 1925[66] ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[67] (2) สมเด็จพระราชินีอิสซาเบลลา แห่งฝรั่งเศส แคเลซ์ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 1939 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[66]	6 มกราคม พ.ศ. 1943 ปราสาทปอนเตแฟรกต์ พระชนมายุ 33 พรรษา[66]

[แก้] ราชวงศ์แลงคาสเตอร์

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 (Henry IV of England) 30 กันยายน พ.ศ. 1942–พ.ศ. 1956 (1399-1413) [68]		3 เมษายน พ.ศ. 1910 ปราสาทโบลิงโบรก โอรสของจอห์นแห่งกอนท์ และบลองซ์ แห่งแลงคาสเตอร์[69]	(1) พระนางแมรี เดอ โบฮัน พ.ศ. 1923[70] 6 พระองค์[69] (2) สมเด็จพระราชินีโจแอนนา แห่งนาวาร์ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1946 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[71]	20 มีนาคม พ.ศ. 1956 เวสต์มินสเตอร์ พระชนมายุ 45 พรรษา[68]
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 (Henry V of England) 20 มีนาคม พ.ศ. 1956–พ.ศ. 1965 (1413-1422) [72]		9 สิงหาคม พ.ศ. 1930 มอนเมาธ์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 และพระนางแมรี เดอ โบฮัน[73]	สมเด็จพระราชินีแคทเธอรีน แห่งวาลัวส์ 2 มิถุนายน พ.ศ. 1963 พระราชโอรส 1 พระองค์[73]	31 สิงหาคม พ.ศ. 1965 แวงเซนส์ พระชนมายุ 35 พรรษา[72]
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 (Henry VI of England) 31 สิงหาคม พ.ศ. 1965 - 4 มีนาคม พ.ศ. 2004 (1422-1461) 5 ตุลาคม พ.ศ. 2013 - 11 เมษายน พ.ศ. 2014 (1470-1471) [74]		6 ธันวาคม พ.ศ. 1964 พระราชวังวินด์เซอร์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 และสมเด็จพระราชินีแคทเธอรีน แห่งวาลัวส์[74]	สมเด็จพระราชินีมาร์กาเร็ต แห่งอองจู ทิทช์ฟิลด์ แอบเบย์ 23 เมษายน พ.ศ. 1988 พระราชโอรส 1 พระองค์[75]	22 พฤษภาคม พ.ศ. 2014 หอคอยแห่งลอนดอน พระชนมายุ 49 พรรษา (ทรงถูกฆาตกรรม) [74]

[แก้] ราชวงศ์ยอร์ค

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 (Edward IV of England) 4 มีนาคม พ.ศ. 2004 - 2 ตุลาคม พ.ศ. 2013 (1461-1470) 11 เมษายน พ.ศ. 2014–พ.ศ. 2026 (1471-1483) [76]		28 เมษายน พ.ศ. 1985 รูออง โอรสของริชาร์ด แพลนทาเจเน็ท ดยุคแห่งยอร์กคนที่ 3 and ซิซิลี เนวิลล์[77]	สมเด็จพระราชินีอลิซาเบธ วูดวิลล์ กราฟตัน 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2007 10 พระองค์[78]	9 เมษายน พ.ศ. 2026 เวสต์มินสเตอร์ พระชนมายุ 40 พรรษา[76]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5 (Edward V of England) 9 เมษายน–25 มิถุนายน พ.ศ. 2026 (ค.ศ. 1483) [79]		2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2013 เวสต์มินสเตอร์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 และสมเด็จพระราชินีอลิซาเบธ วูดวิลล์[79]	ไม่ได้สมรส	กันยายน พ.ศ. 2026 (?) หอคอยแห่งลอนดอน (?) พระชนมายุ 12 พรรษา (?) (ถูกปลงพระชนม์) [79]
สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 (Richard III of England) 26 มิถุนายน พ.ศ. 2026–พ.ศ. 2028 (1483-1485) [80]		2 ตุลาคม พ.ศ. 1995 ปราสาทฟอร์เธอริงเก โอรสองค์ที่ 4 ของริชาร์ด แพลนทาเจเน็ท และซิซิลี เนวิลล์[81]	สมเด็จพระราชินีแอนน์ เนวิลล์ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2015 พระราชโอรส 1 พระองค์[82]	22 สิงหาคม พ.ศ. 2028 บอสเวิร์ธ ฟิลด์ พระชนมายุ 32 พรรษา (สวรรคตในสนามรบ) [80]

[แก้] ราชวงศ์ทิวดอร์

บรรพบุรุษของราชวงศ์ทิวดอร์บางส่วนเป็นชาวเวลส์ ในปี พ.ศ. 2079 ชาวเวลส์สามารถรวบรวมอาณาจักรอังกฤษได้หลังจากตกภายใต้การปกครองของอังกฤษมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 1827 เมื่อสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ทรงขัดแย้งกับศาสนจักรคาทอลิก กษัตริย์อังกฤษถือว่าเป็นประมุขของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์(The Supreme Head of the Church of England) พระอิสสริยยศของพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 1 ประมุขสูงสุดของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 7 (Henry VII of England) 22 สิงหาคม พ.ศ. 2028–พ.ศ. 2052 (1485-1509)		28 มกราคม พ.ศ. 2000 ปราสาทเพมบรูก โอรสของเอ็ดมันด์ ทิวดอร์ เอิร์ลแห่งริชมอนด์คนที่ 1 และ เลดี้ มาร์กาเร็ต โบฟอร์ด	เอลิซาเบธแห่งยอร์ค สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ มหาวิหารเวสต์มินสเตอร์ 18 มกราคม พ.ศ. 2029 8 พระองค์	21 เมษายน พ.ศ. 2052 วังริชมอนด์ พระชนมายุ 52 พรรษา
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 (Henry VIII of England) 21 เมษายน พ.ศ. 2052–พ.ศ. 2090 (1509-1547)		28 มิถุนายน พ.ศ. 2034 กรีนิช พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 7 และสมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธแห่งยอร์ค	(1) สมเด็จพระราชินีแคทเธอรีน แห่งอรากอน กรีนิช 11 มิถุนายน พ.ศ. 2052 6 พระองค์ (2) สมเด็จพระราชินีแอนน์ โบลีน 25 มกราคม พ.ศ. 2076 3 พระองค์ (3) สมเด็จพระราชินีเจน เซมัวร์ พระราชวังยอร์ก พฤษภาคม พ.ศ. 2079 พระราชโอรส 1 พระองค์[83] (4) สมเด็จพระราชินีแอนน์ แห่งคลีฟ กรีนิช 6 มกราคม พ.ศ. 2083 (5) สมเด็จพระราชินีแคเธอรีน ฮอเวิร์ด โอตแลนด์ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2083 (6) สมเด็จพระราชินีแคทเธอรีน พารร์ พระราชวังแฮมป์ตัน คอร์ท 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2086	28 มกราคม พ.ศ. 2090 ไวท์ฮอลล์ พระชนมายุ 55 พรรษา
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 6 (Edward VI of England) 28 มกราคม พ.ศ. 2090–พ.ศ. 2096 (1547-1553)		12 ตุลาคม พ.ศ. 2080 พระราชวังแฮมป์ตัน คอร์ท พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 และสมเด็จพระราชินีเจน เซมัวร์์	ไม่ได้สมรส	6 กรกฎาคม พ.ศ. 2096 พระราชวังกรีนิช พระชนมายุ 15 พรรษา
เลดี้เจน เกรย์ (Lady Jane Grey) 6 กรกฎาคม–19 กรกฎาคม พ.ศ. 2096 (ค.ศ. 1553) [84]		ตุลาคม พ.ศ. 2080 แบรดเกท พาร์ค ธิดาของเฮนรี เกรย์ ดยุคแห่งซัฟฟอล์ค และเลดี้ ฟรานซิส แบรนดอน	ลอร์ดกิลฟอร์ด ดัดเลย์ ลอนดอน 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2096 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา	12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2097 หอคอยแห่งลอนดอน อายุ 16 ปี (ถูกประหารชีวิตด้วยการตัดศีรษะ)
สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 (Mary I of England) 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2096–พ.ศ. 2101 (1553-1558)		18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2059 พระราชวังกรีนิช พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 และสมเด็จพระราชินีแคทเธอรีน แห่งอรากอน	สมเด็จพระเจ้าเฟลิเปที่ 2 แห่งสเปน มหาวิหารวินเชสเตอร์ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2097 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา	17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2101 พระราชวังเซนต์เจมส์ พระชนมายุ 42 พรรษา
สมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 1 (Elizabeth I of England) 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2101–พ.ศ. 2146 (1558-1603)		7 กันยายน พ.ศ. 2076 พระราชวังกรีนิช พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 และสมเด็จพระราชินีแอนน์ โบลีน	ไม่ได้สมรส	24 มีนาคม พ.ศ. 2146 พระราชวังริชมอนด์ พระชนมายุ 69 พรรษา

[แก้] ราชวงศ์สจวต

หลังจากที่สมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 1 สวรรคตในปี พ.ศ. 2146 กษัตริย์สกอตแลนด์ในขณะนั้นคือสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ได้ทรงขึ้นครองราชบัลลังก์อังกฤษเป็นสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ หรือที่รู้จักกันว่า Union of the Crowns ในปี พ.ศ. 2147 พระองค์ทรงฉลองพระอิสสริยยศเป็นกษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่ กระนั้นก็ตามทั้งสองราชอาณาจักรก็ยังคงแบ่งแยกกันอยู่

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ (James I of England) 24 มีนาคม พ.ศ. 2146–พ.ศ. 2168 (1603-1625)		19 มิถุนายน พ.ศ. 2109 ปราสาทเอดินบะระ พระราชโอรสในเฮนรี สจวต ลอร์ด ดาร์นเลย์ และสมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 แห่งสกอตแลนด์ี	แอนน์แห่งเดนมาร์ก สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ ออสโล 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2132 8 พระองค์	27 มีนาคม พ.ศ. 2168 ธีโอบอลด์ เฮาส์ พระชนมายุ 58 พรรษา
สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 (Charles I of England) 27 มีนาคม พ.ศ. 2168–พ.ศ. 2192 (1625-1649) [85]		19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2143 วังดัมเฟิร์มไลน์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 และสมเด็จพระราชินีแอนน์ แห่งเดนมาร์ก	เฮนเรียตตา มาเรียแห่งฝรั่งเศส สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ แคนเทอร์เบอรี 13 มิถุนายน พ.ศ. 2168 9 พระองค์	30 มกราคม พ.ศ. 2192 พระราชวังไวท์ฮอลล์ พระชนมายุ 48 พรรษา (ทรงถูกประหารชีวิต)

[แก้] สมัยสาธารณรัฐ

ไม่มีพระมหากษัตริย์ครองราชย์หลังจากสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 ทรงถูกสำเร็จโทษในปี พ.ศ. 2192 จนกระทั่งมีการฟื้นฟูราชบัลลังก์อีกครั้งของสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ในปี พ.ศ. 2203 ในระหว่างนี้ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2196 มี เจ้าคุณพระอักขราภิบาล (Lord Protector) ปกครอง เรียกสมัยนี้ว่า สมัยสาธารณรัฐ

นาม		เกิด	สมรส บุตรหรือธิดา	เสียชีวิต
โอลิเวอร์ ครอมเวลล์ (Oliver Cromwell) 16 ธันวาคม พ.ศ. 2196–พ.ศ. 2201 (1653-1658) [86]		25 เมษายน พ.ศ. 2142 ฮันทิงดัน[86] โอรสของโรเบิร์ต ครอมเวลล์และอลิซาเบธ สจวต[87]	อลิซาเบธ บัวเชียร์ ลอนดอน[87] 22 สิงหาคม พ.ศ. 2163 9 คน[88]	3 กันยายน พ.ศ. 2201 ไวท์ฮอลล์ อายุ 59 ปี[88]
ริชาร์ด ครอมเวลล์ (Richard Cromwell) 3 กันยายน พ.ศ. 2201 - 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2202 (ค.ศ. 1658-1659) [89]		4 ตุลาคม พ.ศ. 2169 ฮันทิงดัน โอรสของโอลิเวอร์ ครอมเวลล์และอลิซาเบธ บัวเชียร์	โดโรธี ไมยอร์ พ.ศ. 2192 9 คน	12 กรกฎาคม พ.ศ. 2255 อายุ 85 ปี

[แก้] ราชวงศ์สจวต (ฟื้นฟู)

แม้ว่าจะมีการฟื้นฟูระบอบกษัตริย์ขึ้นในปี พ.ศ. 2203 แต่ก็ไม่มีความมั่นคงจนกระทั่งมีการปฏิวัติอันรุ่งโรจน์ พ.ศ. 2231 (The Glorious Revolution 1688) ซึ่งรัฐสภาได้สรรหาผู้ที่เหมาะสมจะครองราชย์ได้

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ (Charles II of England) 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2203–พ.ศ. 2228 (ค.ศ. 1660-1685)		29 พฤษภาคม พ.ศ. 2173 พระราชวังเซนต์เจมส์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 และสมเด็จพระราชินีเฮนเรียตตา มาเรีย แห่งฝรั่งเศส	สมเด็จพระราชินีแคทเธอรีนแห่งบราแกนซา พอร์ทสมัธ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2205 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา	6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2228 เวสต์มินสเตอร์ พระชนมายุ 55 พรรษา
สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 (James II of England) 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2228 - 23 ธันวาคม พ.ศ. 2231 (ค.ศ. 1685-1689) [90]		14 ตุลาคม พ.ศ. 2176 พระราชวังเซนต์เจมส์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 และสมเด็จพระราชินีเฮนเรียตตา มาเรีย แห่งฝรั่งเศส	(1) พระนางแอนน์ ไฮด์ ลอนดอน 3 กันยายน พ.ศ. 2203 8 พระองค์ (2) สมเด็จพระราชินีแมรีแห่งโมดีนา โดเวอร์ พ.ศ. 2216 7 พระองค์	5 กันยายน พ.ศ. 2244 ฝรั่งเศส พระชนมายุ 67 พรรษา
สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 (William III of England) 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2232–พ.ศ. 2245 (ค.ศ. 1689-1702) [91]		4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2193 กรุงเฮก พระราชโอรสของพระเจ้าวิลเลี่ยมที่ 2 เจ้าชายแห่งออเรนจ์ และแมรี่ สจวต เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์	พระราชวังเซนต์เจมส์ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2220 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[91]	8 มีนาคม พ.ศ. 2245 ตำหนักเคนซิงตัน พระชนมายุ 51 พรรษา
สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 2 (Mary II of England) 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2232–พ.ศ. 2237 (ค.ศ. 1689-1694) [91]		30 เมษายน พ.ศ. 2205 พระราชวังเซนต์เจมส์ พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 และพระนางแอนน์ ไฮด์		28 ธันวาคม พ.ศ. 2237 ตำหนักเคนซิงตัน พระชนมายุ 32 พรรษา
สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ (Anne of Great Britain) 8 มีนาคม พ.ศ. 2245–พ.ศ. 2257 (ค.ศ. 1702–1714)		6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2208 พระราชวังเซนต์เจมส์ พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 และพระนางแอนน์ ไฮด์	เจ้าฟ้าชายจอร์จ แห่งเดนมาร์ก พระราชวังเซนต์เจมส์ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2226 17 พระองค์	1 สิงหาคม พ.ศ. 2257 ตำหนักเคนซิงตัน พระชนมายุ 49 พรรษา

[แก้] ราชวงศ์ฮาโนเวอร์

ราชอาณาจักรอังกฤษ กับราชอาณาจักรสกอตแลนด์ รวมเข้าด้วยกันเป็น ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ หลังจากมีการประกาศใช้ พระราชบัญญัติสหภาพ พ.ศ. 2250 (Acts of Union 1707) แต่ทั้งสองราชอาณาจักรยังคงมีระบบกฎหมายแยกจากกัน จากเวลานี้พระอิสสริยยศ กษัตริย์แห่งอังกฤษ หรือ ราชินีแห่งอังกฤษ นั้นจึงไม่ค่อยถูกต้องนัก แม้ว่าจะใช้กันโดยทั่วไปก็ตาม

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 1 (George I of Great Britain) 1 สิงหาคม พ.ศ. 2257–พ.ศ. 2270 (ค.ศ. 1714-1727)		28 พฤษภาคม พ.ศ. 2203 ออสนาบรูก โอรสของเออร์เนสต์ ออกุสตุส เจ้าชายแห่งบรุนสวิค-ลูเนอบูร์ก และเจ้าหญิงโซเฟีย แห่งฮาโนเวอร์	เจ้าหญิงโซเฟีย โดโรเธียแห่งเซลล์ เยอรมนี 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2225 2 พระองค์	11 มิถุนายน พ.ศ. 2270 ออสนาบรูก พระชนมายุ 67 พรรษา
สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 2 (George II of Great Britain) 11 มิถุนายน พ.ศ. 2270–พ.ศ. 2303 (ค.ศ. 1727-1760)		30 ตุลาคม พ.ศ. 2226 ฮาโนเวอร์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 1 และพระนางโซเฟีย แห่งเซลเล	สมเด็จพระราชินีคาโรลีน แห่งแอนสแพค ฮาโนเวอร์ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2248 8 พระองค์	25 ตุลาคม พ.ศ. 2303 พระราชวังเวสต์มินสเตอร์ พระชนมายุ 76 พรรษา
สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 (George III of Great Britain) 25 ตุลาคม พ.ศ. 2303–พ.ศ. 2363 (ค.ศ. 1760–1820)		24 พฤษภาคม พ.ศ. 2281 นอร์ฟอล์ค เฮาส์ โอรสของเจ้าชายเฟรเดอริก เจ้าชายแห่งเวลส์ และเจ้าหญิงออกุสตา แห่งแซ็กซ์-ก็อตธา	สมเด็จพระราชินีชาร์ลอต แห่งเม็กเคล็นเบิร์ก-สเตรอลิทซ์ พระราชวังเซนต์เจมส์ 8 กันยายน พ.ศ. 2304 15 พระองค์	29 มกราคม พ.ศ. 2363 พระราชวังวินด์เซอร์ พระชนมายุ 81 พรรษา
สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 4 (George IV) 29 มกราคม พ.ศ. 2363–พ.ศ. 2373 (ค.ศ. 1820-1830)		12 สิงหาคม พ.ศ. 2305 พระราชวังเซนต์เจมส์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 และสมเด็จพระราชินีชาร์ลอต แห่งเม็กเคล็นเบิร์ก-สเตรอลิทซ์	(2) [92] สมเด็จพระราชินีคาโรลีน แห่งบรุนสวิค พระราชวังเซนต์เจมส์ 8 เมษายน พ.ศ. 2338 พระราชธิดา 1 พระองค์	26 มิถุนายน พ.ศ. 2373 วินด์เซอร์ พระชนมายุ 67 พรรษา
สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 4 (William IV) 26 มิถุนายน พ.ศ. 2373–พ.ศ. 2380 (ค.ศ. 1830-1837)		21 สิงหาคม พ.ศ. 2308 พระราชวังบัคคิงแฮม พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 และสมเด็จพระราชินีชาร์ลอต แห่งเม็กเคล็นเบิร์ก-สเตรอลิทซ์	สมเด็จพระราชินีอเดเลด แห่งแซ็กซ์-เมนิงเก็น พระราชวังคิว 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2361 2 พระองค์	20 มิถุนายน พ.ศ. 2380 พระราชวังวินด์เซอร์ พระชนมายุ 71 พรรษา
สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย (Victoria) 20 มิถุนายน พ.ศ. 2380–พ.ศ. 2444 (ค.ศ. 1837-1901)		24 พฤษภาคม พ.ศ. 2362 พระราชวังเคนซิงตัน ธิดาในเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด ออกุสตุส ดยุคแห่งเคนท์และสตราเธิร์น และเจ้าหญิงวิกตอเรีย แห่งแซ็กซ์-โคเบิร์ก-ซาลเฟลด์	เจ้าฟ้าชายอัลเบิร์ต เจ้าชายพระราชสวามี พระราชวังเซนต์เจมส์ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2383 9 พระองค์	22 มกราคม พ.ศ. 2444 ออสบอร์น เฮาส์ พระชนมายุ 81 พรรษา

[แก้] ราชวงศ์แซ็กซ์-โคบูร์กและโกธา

แม้ว่าสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 จะเป็นพระราชโอรสและองค์รัชทายาทในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย แต่พระองค์ทรงสืบเชื้อสายมาจากพระราชบิดา จึงนับว่าพระองค์ได้ก่อตั้งราชวงศ์ใหม่

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 (Edward VII) 22 มกราคม พ.ศ. 2444–พ.ศ. 2453 (ค.ศ. 1901-1910) [93]		9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2384 พระราชวังบัคคิงแฮม พระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียและเจ้าฟ้าชายอัลเบิร์ต เจ้าชายพระราชสวามี[94]	สมเด็จพระราชินีอเล็กซานดรา แห่งเดนมาร์ก วินด์เซอร์ 10 มีนาคม พ.ศ. 2406 6 พระองค์[94]	6 พฤษภาคม พ.ศ. 2453 พระราชวังบัคคิงแฮม พระชนมายุ 68 พรรษา[94]

[แก้] ราชวงศ์วินด์เซอร์

ชื่อพระราชวงศ์ถูกเปลี่ยนเป็นวินด์เซอร์ในปี พ.ศ. 2460 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 ชื่อพระราชวงศ์ถูกเปลี่ยนจากแซ็กซ์-โคบูร์กและโกธาเป็นวินด์เซอร์เนื่องจากการต่อต้านเยอรมนีในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 องค์รัชทายาทในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์วินด์เซอร์ แม้ว่านามสกุลตามกฎหมายขององค์รัชทายาทจะเป็น เมาธ์แบทเทน-วินด์เซอร์

พระปรมาภิไธย		พระราชสมภพ	เสกสมรส พระราชโอรสและธิดา	สวรรคต
สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 (George V) 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2453–พ.ศ. 2479 (ค.ศ. 1910–1936) [95]		3 มิถุนายน พ.ศ. 2408 วังมาร์ลเบรอ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 และสมเด็จพระราชินีอเล็กซานดรา แห่งเดนมาร์ก[96]	สมเด็จพระราชินีแมรี่ แห่งเท็ค 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2436 พระราชวังเซนต์เจมส์ 6 พระองค์[97]	20 มกราคม พ.ศ. 2479 ตำหนักซานดริงแฮม พระชนมายุ 70 พรรษา[96]
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8 (Edward VIII) 20 มกราคม - 11 ธันวาคม พ.ศ. 2479 (ค.ศ. 1936) [98]		23 มิถุนายน พ.ศ. 2437 ริชมอนด์, ลอนดอน พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 และสมเด็จพระราชินีแมรี่ แห่งเท็ค[98]	วอลลิส ดัชเชสแห่งวินด์เซอร์ ฝรั่งเศส 3 มิถุนายน พ.ศ. 2480 ไม่มีพระราชโอรสหรือธิดา[98]	28 พฤษภาคม พ.ศ. 2515 ปารีส พระชนมายุ 77 พรรษา[99]
สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 (George VI) 11 ธันวาคม พ.ศ. 2479–พ.ศ. 2495 (ค.ศ. 1936-1952) [100]		14 ธันวาคม พ.ศ. 2438 ตำหนักซานดริงแฮม พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 และสมเด็จพระราชินีแมรี่ แห่งเท็ค[100]	สมเด็จพระราชินีอลิซาเบธ โบวส์-ลีออน มหาวิหารเวสต์มินสเตอร์ 26 เมษายน พ.ศ. 2466 2 พระองค์[101]	6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 ตำหนักซานดริงแฮม พระชนมายุ 56 พรรษา[102]
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 (Elizabeth II) 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 (ค.ศ. 1952) –ปัจจุบัน[103]		21 เมษายน พ.ศ. 2469 เมย์แฟร์ พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 และสมเด็จพระราชินีอลิซาเบธ โบวส์-ลีออน[104]	เจ้าฟ้าชายฟิลิป ดยุคแห่งเอดินบะระ มหาวิหารเวสต์มินสเตอร์ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 4 พระองค์[105]

[แก้] อ้างอิง และเชิงอรรถ

[แก้] บรรณานุกรม

• สุปราณี มุขวิชิต. ประวัติศาสตร์อังกฤษและราชวงศ์ (โอเดียนสโตร์, 2549) ISBN 974-971-363-X

[แก้] ดูเพิ่ม

• รายพระนามกษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษ
• พระราชพิธีบรมราชาภิเษกพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร (เวลาและสถานที่)
• พระราชสวามี และพระมเหสีในพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร
• เจ้าชายแห่งเวลส์
• เจ้าหญิงแห่งเวลส์
• รายพระนามสมาชิกในราชวงศ์อังกฤษ

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น

• English Monarchs - A complete history of the Kings and Queens of England
• Britannia: Monarchs of Britain
• Archontology
• Kings of England

พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษและสหราชอาณาจักร

ด • พ • ก พระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรอังกฤษ ก่อนการรุกรานของชาวนอร์มัน อัลเฟรดมหาราช • เอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส • อเธลสตัน • เอ็ดมันด์ที่ 1 • เอเดรด • เอ็ดวี • เอ็ดการ์ • เอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพ • เอเธล์เรดที่ 2 • สเวน ฟอร์คเบียร์ด*† • เอ็ดมันด์ที่ 2 • คานูท มหาราช*† • ฮาโรลด์ แฮร์ฟุต • ฮาร์ธาคานูท* • เอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ • ฮาโรลด์ กอดวินสัน • เอ็ดการ์ เอเธลลิง หลังการรุกรานของชาวนอร์มัน วิลเลียมที่ 1 • วิลเลียมที่ 2 • เฮนรีที่ 1 • สตีเฟน • มาทิลดา • เฮนรีที่ 2 • ริชาร์ดที่ 1 • จอห์น • เฮนรีที่ 3 • เอ็ดเวิร์ดที่ 1 • เอ็ดเวิร์ดที่ 2 • เอ็ดเวิร์ดที่ 3 • ริชาร์ดที่ 2 • เฮนรีที่ 4 • เฮนรีที่ 5 • เฮนรีที่ 6 • เอ็ดเวิร์ดที่ 4 • เอ็ดเวิร์ดที่ 5 • ริชาร์ดที่ 3 • เฮนรีที่ 7 • เฮนรีที่ 8‡ • เอ็ดเวิร์ดที่ 6‡ • เลดี้เจน เกรย์‡ • แมรีที่ 1‡ • เอลิซาเบธที่ 1‡ • เจมส์ที่ 1‡§ • ชาร์ลส์ที่ 1‡§ • สมัยสาธารณรัฐ • ชาร์ลส์ที่ 2‡§ • เจมส์ที่ 2‡§ • วิลเลียมที่ 3‡§¶ และ แมรีที่ 2‡§ • วิลเลียมที่ 3‡§¶ • แอนน์‡§ * ทรงเป็นกษัตริย์แห่งเดนมาร์กด้วย • † ทรงเป็นกษัตริย์แห่งนอร์เวย์ด้วย • ‡ ทรงเป็นกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรไอร์แลนด์ด้วย • § ทรงเป็นกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรสกอตแลนด์ด้วย • ¶ ทรงเป็นผู้ปกครองฮอลแลนด์, ซีแลนด์, ยูเทร็คท์, เกลเดอร์แลนด์, โอเวอไรเซล และเดร็นเธ ด • พ • ก พระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษ พระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ แอนน์ • จอร์จที่ 1 • จอร์จที่ 2 • จอร์จที่ 3 พระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร จอร์จที่ 3 • จอร์จที่ 4 • วิลเลียมที่ 4 • วิกตอเรีย • เอ็ดเวิร์ดที่ 7 • จอร์จที่ 5 • เอ็ดเวิร์ดที่ 8 • จอร์จที่ 6 • เอลิซาเบธที่ 2 ดูเพิ่ม: รายพระนามกษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษ · รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ · พระราชสวามี และพระมเหสีในพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร · ราชวงศ์วินด์เซอร์ · แซ็กซ์-โคบูร์กและโกธา · ราชวงศ์ฮาโนเวอร์ · ราชวงศ์สจวต