ฟังก์ชันคันทอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ฟังก์ชันคันทอร์ (อังกฤษ: Cantor function) เป็นฟังก์ชันทางคณิตศาสตร์ซึ่งตั้งชื่อตามนักคณิตศาสตร์ เกออร์ก คันทอร์ ได้แก่ฟังก์ชัน c : [0,1] → [0,1] ซึ่งนิยามโดย

1. เขียน x ให้อยู่ในรูปเลขฐานสาม ถ้าเป็นไปได้ไม่ใช้เลข 1 (มีผลเฉพาะเมื่อตัวเลขลงท้ายด้วย 022222... = 100000... หรือ 200000... = 122222...)
2. แทนที่เลข 1 ตัวแรกด้วยเลข 2 และตัวเลขที่อยู่ข้างหลังทุกตัวด้วย 0
3. แทนที่เลข 2 ทุกตัวด้วยเลข 1
4. ตีความผลลัพธ์เป็นเลขฐานสอง c(x)

ตัวอย่าง:

• 1/4 เมื่อแปลงเป็นเลขฐานสามได้ 0.02020202... แต่ว่าไม่มีเลข 1 เลยขั้นต่อไปจึงยังเป็น 0.02020202... เขียนใหม่ได้ 0.01010101... ซึ่งเมื่อตีความเป็นเลขฐานสองคือ 1/3 ดังนั้น c(1/4) = 1/3
• 1/5 เมื่อแปลงเป็นเลขฐานสามได้ 0.01210121... เปลี่ยนเลข 1 ตัวแรกเป็น 2 และที่เหลือเป็น 0 จะได้ 0.02000000... แทนที่ขั้นต่อไปได้ 0.01000000... เมื่อดูเป็นเลขฐานสองก็คือ 1/4 ดังนั้น c(1/5) = 1/4

กราฟของฟังก์ชันคันทอร์เขียนได้ดังนี้

ฟังก์ชันคันทอร์ เป็นบทความเกี่ยวกับ คณิตศาสตร์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ฟังก์ชันคันทอร์ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:คณิตศาสตร์