Warzucha tatrzańska
Z Wikipedii
Warzucha tatrzańska | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka wg Reveala | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | jądrowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | rośliny | ||||||||||||||||||||||||||||
Podkrólestwo | naczyniowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadgromada | nasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | okrytonasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Klasa | Rosopsida | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | kaparowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | kapustowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | warzucha | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | warzucha tatrzańska | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Cochlearia tatrae Borbás | |||||||||||||||||||||||||||||
Synonimy | |||||||||||||||||||||||||||||
Cochlearia pyrenaica DC. | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Warzucha tatrzańska (Cochlearia tatrae Borbás) – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych. Występuje niemal wyłącznie w Tatrach, w Polsce wyłącznie w Tatrach Wysokich. Przez długi czas uważana była za endemit tatrzański, dopóki nie odnaleziono jej stanowisk w Wielkiej Fatrze. Gatunek rzadki.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Luźokępkowa roślina dwuletnia lub wieloletnia.
- Łodyga
- Podnosząca się, o długości 10-30 cm, naga, rozgałęziająca się od samej nasady, o odgałęzieniach łukowato wzniesionych lub pokładających się.
- Liście
- Nieco mięsiste, nagie. Liście odziomkowe okrągławe lub szerokojajowate na długich ogonkach. Liście łodygowe siedzące, obejmujące sercowatą nasadą łodygę. Liście swoim kształtem przypominają łyżkę i stąd łacińska nazwa rodzajowa rośliny (łac. cochlear = łyżka).
- Kwiaty
- Białe lub żółtawe, zebrane w grono na szczycie łodygi. 4 płatki korony o długości 4-7 mm. Kwitnie od czerwca do września.
- Owoc
- Eliptycznodeltoidalna łuszczynka (najszersza w środku), o długości 4-6 mm, szerokości 1,5-4 mm i zawierająca 5-7 nasion. Nasiona płaskie z szerokimi brodaweczkami.
[edytuj] Ekologia
Porasta wilgotne skały, piargi. Wyłącznie na podłożu granitowym. W polskich Tatrach występuje głównie w piętrze turniowym, rzadziej w halnym.
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
Roślina objęta jest ścisłą ochroną gatunkową. Informacje o stopniu zagrożenia na podstawie:
- Polskiej Czerwonej Księgi Roślin [1] - gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia VU)
- Czerwonej listy roślin i grzybów Polski[2] - gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V)
[edytuj] Zobacz też
Rośliny tatrzańskie, rośliny piętra turniowego, endemity tatrzańskie.
Przypisy
- ↑ K. Zarzycki, R. Kaźmierczakowa: Polska Czerwona Księga Roślin. Kraków: IB PAN, 2001. 83-89648-38-5.
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista rolin i grzybów Polski. Kazimierz Zarzycki. Kraków: IB PAN, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- Zbigniew Mirek: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Halina Pięknoś-Mirkowa. MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.