Wakefield (Anglia)
Z Wikipedii
| Wakefield | |
| Państwo |  Anglia |
| Region | Yorkshire and the Humber |
| Położenie | 53° 40' N 1° 29' W |
| Ludność (2005) • liczba ludności • aglomeracja |
79 885 79 885 |
| Nr kierunkowy | (+44) 01924 |
| Kod pocztowy | WF |
| Tablice rejestracyjne | GB-xxx |
| Miasta partnerskie |  Biełgorod Castres Hénin-Beaumont Herne Konin |
Położenie na mapie |
|
| Strona internetowa miasta | |
Wakefield, miasto w północnej Anglii (Wielka Brytania), w hrabstwie West Yorkshire. Miasto położone nad rzeką Calder. W 2001 roku miasto liczyło 76881 mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Transport
Miasto posiada dwie stacje kolejowe zlokalizowane w centrum, Wakefield Westgate (pociągi do Leeds, Doncaster, Sheffield i stacja na East Coast Mainline, gdzie stacją końcową jest King's Cross Station w Londynie) i Wakefield Kirkgate (pociągi do Barnsley, Meadowhall, Sheffield, Normanton, Pontefract, Knottingley, Leeds i Castleford). Stacja Wakefield Westgate jest utrzymywana przez Great North Eastern Railways (GNER), która świadczy usługi na linii Leeds-London, oraz odpowiada za bezpieczeństwo na parkingu, kasy biletowe i sklepy. Natomiast stacja Wakefield Kirkgate w przeciwieństwie do Wakefield Westgate nie posiada kas biletowych i automatów biletowych. Stacja Kirkgate jest obsługiwana przez Northern Rail. Drugie połączenie do Londynu oferowane jest przez Midland Mainline, gdzie pociągi kursują przez Leicester i St Pancras, oraz wkrótce będą dojeżdżać do międzynarodowej stacji.
Następujące sukcesy FreeCityBus w Leeds i FreeTownBus w Huddersfield, wpłynęły na rozpoczęcie 6 miesięcznej próby darmowej komunikacji w Wakefield. Projekt FreeCityBus rozpoczęto 23 kwietnia 2007.[1] Trasa łączy kluczowe miejsca w mieście. Obejmuje m.in. dworzec autobusowy, dworce kolejowe, galerie handlową i obszary handlowe. Autobusy jeżdżą w odstępach 10 minutowych, pomiędzy 7:30 i 19:00, od poniedziałku do piątku i od 8:30 do 17:00 w soboty. Z usługi, pierwszego dnia skorzystało około 450 pasażerów.[2]
[edytuj] Kultura
[edytuj] Sport
Wakefield jest znanny z ligowego klubu rugby Wakefield Trinity Wildcats. Klub utworzony w 1873, ma zmienną histroię, z okresem chwały przypadającym na lata 60. XX wieku. Wtedy to Neil Fox, Derek 'Rocky' Turner, Keith Holliday i Harold Poynton pod kierunkiem trenera Ken Traill grali w elitarnej Super Lidze.
Grając jako Wildcats, Wakefield's był najlepszy w sezonie 2004, kiedy osiągnęli playoffs Super Ligi pokonując Hull F.C i nieznacznie przegrywając z Wigan Warriors.
Wakefield RFC był miejskim zwiąkowym klubem rugby od 1901 do 2004, kiedy klub zaprzestał grać po degradacji i niedostatecznym finansowaniu.
Wakefield F.C. jest zespołem piłkarskim grającym w Unibond League First Division, przeniesionym z miejscowości Emley w 2001. Rozgrywali mecze w Belle Vue, na terenie przyległym Trinity, aż do końca sezonu 2005/6. Potem przenieśli się do College Grove, gdzie rozpoczęli sezon 2006/7.
Frickley Athletic F.C. jest klubem piłkarskim prowadzonym w dzielnicy Wakefield. Grają w UniBond Premier Division [1]
Krykiet i amatorska liga rugby jest uprawiana w wielu wioskach wokół miasta.
Jednym z innych godnych uwagi zespołów był zespół hokejowy Wakefield Warriors, który podczas krótkiego czasu istnienia, był udekorowany w brytyjskich i europejskich mistrzostwach.
Ostatnio dwaj pływacy seniorzy Wakefield's osiągają sukcesy (Ian Perrell i Rachel Jack), którzy mieszkają na obszarze Wakefield.
Wakefield Harriers A.C. jest klubem atletycznym zlokalizowanym przy Thornes Park Athletics Stadium i jest domem dla międzynarodowych atletów m.in. Emily Freeman i Charlene Thomas.
[edytuj] Media
Wakefield ma własne gazety the Wakefield Express, the Wakefield Guardian i stację radiową Ridings FM. Tutaj ukazują się także liczne darmowe czasopisma m.in. Excelle, Solo i The Wakefield Review
Film "This Sporting Life (1963)" rozgrywa się w Wakefield. Przedstawia ciężkie realia w kopalniach i ligi Rugby. Reżyserem filmu jest Lindsay Anderson, scenariusz napisał David Storey, a główną rolę gra Richard Harris. Wiele obrazów centrum miasta jest bardzo różnych od dzisiejszego Wakefield. Aktualnie film jest jakby reliktem ukazującym odmienny Wakefield. Jednak należy pamiętać że "This Sporting Life" nie mówi głównie o mieście Wakefield, w przeciwieństwie do takich filmów jak Kes który związany jest z Barnsley, The Full Monty w Sheffield lub Rita, Sue and Bob Too którego akcja dzieje się w Bradford.
W czerwcu 2005 Wakefield był miejscem programu telewizyjnego Most Haunted. Program tworzony był w trakcie przesilenie letniego w różnych lokalizacjach wokół miasta m.in. Wakefield Opera House. Podczas programu próbowano nawiązać kontakt z duchem James Ellison, dawnym członkiem rady miasta.
[edytuj] Parki i zabytki
- Pugneys Country Park – tereny rekreacyjne, oferujące niemotorowe sporty wodne i rezerwat natury
- Ruiny Sandal Castle
- National Coal Mining Museum – krajowe muzeum górnictwa węgla
- Walton Hall – rezerwat natury utworzony przez badacza Charles Waterton
- Yorkshire Sculpture Park – park rzeźby
- Bretton Hall – rezydencja
- Katedra Wakefield
- Galeria Barbary Hepworth jest częścią odrestaurowanego nabrzeża w centrum miasta
- Nostell Priory – rezydencja
- Anglers Country Park i Heronry – tereny rekreacyjne
- Thornes Park
[edytuj] Siatka lokalizacji
| Północ: Leeds | ||
| Zachód: Ossett | Wakefield (Anglia) | Wschód: Pontefract |
| Południe: Barnsley |
