Władysław Frasyniuk

Z Wikipedii

Władysław Frasyniuk

Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1954 Wrocław
poseł III kadencji Sejmu
Okres urzędowania	od 20 października 1997 do 18 października 2001
Przynależność polityczna	Unia Wolności
Przewodniczący Partii Demokratycznej
Okres urzędowania	od 7 maja 2005 do 4 marca 2006
Następca	Janusz Onyszkiewicz

Władysław Frasyniuk (ur. 25 listopada 1954 we Wrocławiu) – polski polityk, przedsiębiorca, działacz opozycji w PRL, były przewodniczący UW i Partii Demokratycznej, poseł na Sejm I, II i III kadencji.

W 1974 ukończył Technikum Samochodowe we Wrocławiu, do 1980 pracował w przedsiębiorstwach transportowych. Od 1993 jest udziałowcem FF "Fracht" sp. z o.o., zajmującej się spedycją, logistyką i transportem.

Żonaty, ma czworo dzieci (Joannę, Dominikę, Martynę, Michała).

[edytuj] Działalność związkowa i opozycyjna

W 1980 wstąpił do NSZZ "Solidarność". Od czerwca do października 1981 był członkiem Krajowej Komisji Porozumiewawczej, następnie do grudnia zasiadał w Komisji Krajowej związku. 30 czerwca 1981 został przewodniczącym zarządu Regionu Dolny Śląsk. W latach 1981-1982 kierował niejawnym Regionalnym Komitetem Strajkowym Dolny Śląsk. W 1982 i ponownie od 1986 do 1987 wchodził w skład Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej. W latach 1982-1986 z krótkimi przerwami był aresztowany więziony za działalność opozycyjną, został zwolniony na mocy amnestii.

W latach 1987-1990 przewodniczył Regionalnej Komisji Wykonawczej, do 1989 był członkiem Krajowej Komisji Wykonawczej, następnie przez rok należał do prezydium związku. W 1989 brał udział w plenarnych rozmowach Okrągłego Stołu. Był członkiem Komitetu Obywatelskiego "Solidarność". W 1989 nie zdecydował się kandydować do Sejmu kontraktowego.

[edytuj] Działalność polityczna

Na początku lat 90. zasiadał w radzie miasta Wrocławia. W latach 1991-1993 z ramienia UD i UW przez trzy kadencje sprawował mandat poselski. W I kadencji należał do Komisji Systemu Gospodarczego i Przemysłu, w II był członkiem Komisji Przekształceń Własnościowych, w III kadencji pracował jako wiceprzewodniczący Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich oraz członek Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji.

W 1991 był współzałożycielem Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna, w którym objął stanowisko przewodniczącego. W 1991 przystąpił do Unii Demokratycznej, przez dwa lata był jej wiceprzewodniczącym. W 1994 został członkiem Unii Wolności, w 1999 objął funkcję przewodniczącego dolnośląskich struktur wojewódzkich. Od 2001 do 2005 był przewodniczącym Unii Wolności. W 2005 był jednym z inicjatorów i liderów (razem z Jerzym Hausnerem i Tadeuszem Mazowieckim) przekształcenia UW w Partię Demokratyczną. Kierował tym ugrupowaniem do 4 marca 2006.