Vernon Forrest
Z Wikipedii
| Vernon Forrest | |
| Pseudonim | The Viper |
| Data i miejsce urodzenia | 12 stycznia 1971 Augusta |
| Narodowość |  Stany Zjednoczone |
| Styl | praworęczny |
| Kategoria wagowa | junior średnia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 43 |
| Zwycięstwa | 40 |
| Nokauty | 29 |
| Porażki | 2 |
| Remisy | 0 |
| No contests | 1 |
Vernon Forrest (ur. 12 stycznia 1971 w Auguście) - amerykański bokser, aktualny zawodowy mistrz świata organizacji WBC w kategorii junior średniej (do 154 funtów), były mistrz świata organizacji IBF i WBC w kategorii półśredniej (do 147 funtów).
Spis treści |
[edytuj] Kariera amatorska
Jego bilans walk amatorskich to 225 zwycięstw i 16 porażek. w 1991 został amatorskim mistrzem Stanów Zjednoczonych w kategorii lekko półśredniej. W tym samym roku zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Świata w Sydney. W 1992 wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie, przegrał jednak już w swojej pierwszej walce w tym turnieju.
[edytuj] Kariera zawodowa
Pierwszą zawodową walkę stoczył w listopadzie 1992. 28 sierpnia 1999, w swojej trzydziestej walce, pokonał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie byłego mistrza świata WBA w kategorii junior średniej, Santiago Samaniego[1], a pięć miesięcy później byłego mistrza IBF w tej samej kategorii wagowej, Vince Phillipsa[2].
Po tym jak Felix Trinidad zrzekł się tytułu mistrza świata IBF w kategorii półśredniej z powodu zmiany kategorii wagowej na wyższą, Forrest dostał szansę walki o wakujący tytuł. 26 sierpnia 2000 zmierzył się z bokserem z Gujany, Raulem Frankiem. Walka została uznana za nieodbytą, po tym jak w trzeciej rundzie sędzia przerwał pojedynek ze względu na duże rozcięcie skóry Franka po niezamierzonym uderzeniu głową[3]. Do walki rewanżowej między tymi pięściarzami doszło 12 maja 2001. Forrest wygrał na punkty i zdobył pas mistrzowski[4].
W sierpniu 2001 w nietytułowej walce znokautował w czwartej rundzie Edgara Ruiza[5], a następnie zrzekł się tytułu. 26 stycznia 2002 odebrał Shane Mosleyowi tytuł mistrza świata WBC w kategorii półśredniej, pokonując go na punkty jednogłośną decyzją sędziów (Mosley w drugiej rundzie dwukrotnie leżał na deskach)[6]. Bokserzy spotkali się ponownie sześć miesięcy później - Forrest ponownie wygrał na punkty[7].
25 stycznia 2003, w swojej drugiej obronie mistrzowskiego pasa, przegrał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie z mistrzem WBA, Ricardo Mayorgą. Forrest był liczony już w pierwszej rundzie, a w rundzie trzeciej, po tym jak kolejny raz leżał na deskach, sędzia przerwał walkę[8]. Pojedynek rewanżowy, który odbył się 12 lipca 2003, zakończył siękontrowersyjnym rezultatem - zwycięstwem Mayorgi decyzją większości na punkty[9].
Forrest z powodu kontuzji przez następne dwa lata nie stoczył ani jednego pojedynku. W 2005 stoczył dwie zwycięskie walki, pokonując przez techniczny nokaut Sergio Riosa (w drugiej rundzie)[10] i Elco Garcię (w rundzie dziesiątej)[11]. W następnym roku walczył tylko raz - po kontrowersyjnej decyzji sędziów pokonał byłego mistrza świata WBA w kategorii półśredniej, Ike Quarteya[12].
Po tym jak Floyd Mayweather Jr. zrzekł się tytułu mistrza świata WBC w kategorii junior średniej, Forrest zmierzył się z Carlosem Manuelem Baldomirem w walce o wakujący tytuł. Forrest pokonał Argentyńczyka na punkty i zdobył pas mistrzowski[13]. 1 grudnia 2007, w swojej pierwszej obronie, pokonał przez techniczny nokaut w jedenastej rundzie Włocha Michele Piccirillo[14].
Przypisy
- ↑ Escobar, Luis: NABF Champ Forrest Halts Samaniego (en). The Boxing Times.
- ↑ Gregg, John: Forrest Pounds Out Win over Phillips (en). The Boxing Times.
- ↑ Boxing Encyclopedia (en).
- ↑ Gregg, John: Too Much Forrest for Frank (en). The Boxing Times.
- ↑ Gregg, John: Forrest Cuts Down Ruiz in Four (en). The Boxing Times.
- ↑ Gregg, John: Forrest Drops Champ Twice Shocks Mosley (en). The Boxing Times.
- ↑ Gregg: Forrest Retains Crown Scores Win Over Sugar (en). The Boxing Times.
- ↑ Gregg, Steve: Six To One Underdog Mayorga Cuts Down Forrest In Three (en). The Boxing Times.
- ↑ Donelson, Tom: The Battle of New Orleans: Mayorga prevails (en). East Side Boxing.
- ↑ Gregg, John: Ex-Champ Forrest Returns Blasts Out Rios (en). The Boxing Times.
- ↑ Appel, Kent: Vernon Forrest Knocks Out Elco Garcia to Headline Six Fight Card (en). East Side Boxing.
- ↑ Houston, Graham: Vernon Forrest W10 Ike Quartey (en). Fightwriter.com.
- ↑ Gregg, John: Forrest Blasts Baldomir Wins Crown (en). The Boxing Times.
- ↑ Houston, Graham: Vernon Forrest KO11 Michele Piccirillo (en). Fightwriter.com.
