Troll (mitologia)
Z Wikipedii
Troll (norw., szw. troll, duń. trold, fin. peikko) - baśniowy, przypominający wyglądem człowieka stwór ze skandynawskich wierzeń ludowych wywodzący się z mitologii nordyckiej.
[edytuj] Wierzenia
Trolle różniły się między sobą zarówno wyglądem, jak i charakterem, ale najczęściej były to stworzenia bardzo stare, brzydkie i złośliwe, lecz mało inteligentne. Można wśród nich znaleźć trolle olbrzymy (norw. jutul, rise, duń. jætte, szw. jätte), ale także niewielkiego wzrostu skrzaty (norw. nisse) i karły (norw. dverg).
Niektóre większe trolle ze starości porastały lasem. Trolle mieszkały w trudno dostępnych dla człowieka miejscach – lasach, górach i jaskiniach, niektóre żyły też w morzu. Wyrządzały szkody ludziom i zwierzętom. Pod tym względem były podobne do orków, lecz o wiele od nich większe, silniejsze i agresywniejsze. Zajmowały się też wydobyciem i gromadzeniem srebra, złota oraz kosztowności. Były bardzo chciwe i skąpe. Nie znosiły światła słonecznego, dlatego pojawiały się wyłącznie w nocy – troll, który na czas nie schował się przed promieniami słońca, zamieniał się w kamień. Żeńskim odpowiednikiem trolla była huldra.
[edytuj] Literatura i sztuka
Po raz pierwszy na kartach książek trolle pojawiły się w Eddzie Snorri Sturlusona około 1220 roku. Sturluson opisuje tam wielogłowego olbrzymiego potwora – trolla. O trollach wspomina też w XVII wieku norweski, ale tworzący w języku duńskim pisarz Ludvig Holberg.
Trolle wielokrotnie pojawiały się później w skandynawskich wierzeniach ludowych – w Norwegii opisali je w swoich baśniach m.in. Peter Christen Asbjørnsen i Jørgen Moe. Najczęściej w tych opowieściach przedstawiano trolle jako wielkie i silne, złośliwe i niebezpieczne. Były brzydkie, miały ogromne nosy i oczy "jak cynowe talerze". Były wrogo nastawione zarówno do ludzi, jak i bogów, i ożywiały się, czując "zapach krwi chrześcijanina".
W Peer Gyncie norweskiego pisarza Henryka Ibsena główny bohater trafia do królestwa trolli, w którym rządzi Stary z Dovru (Dovregubben). Daje się też omotać huldrze - Kobiecie w Zieleni (En grønnkledd kvinne). W literaturze szwedzkiej o trollach pisała Selma Lagerlöf w Troll och människor, w duńskiej – Hans Christian Andersen.
Autorami najpopularniejszych wizerunków trolli są w Norwegii - Theodor Kittelsen i Erik Werenskiold, w Szwecji - John Bauer.
[edytuj] Zobacz też
Bogowie |
Azowie: Baldur • Brage • Bølværk • Delling • Forseti • Hajmdal • Hermod • Høder • Høner • Kvaser • Magni • Modi • Od • Odyn • Sommer • Svåsud • Thor • Tyr • Ull • Wali • We • Widar • Wili • Winter Azyny: Eir • Fjørgyn • Frigg • Fulla • Gefion • Gersimi • Gna • Hlin • Hnoss • Idunn • Lofn • Nanna • Saga • Sif • Sigyn • Snortra • Syn • Var • Vår |
|
Miejsca |
9 Światów: Asgard • Helheim • Midgard • Utgard • Wanaheim Inne miejsca: Walhalla |
|
Inne istoty |
zwierzęta: Freki • Fjalar • Geri • Gullinkambi • Heidrun • Hugin • Munin • Sahrimnir • Sleipnir • Sahrimnir • Ratatosk potwory: Jormungand • Fenrir • Garm • Hati • Nidhogg • Skoll |
|
Artefakty | ||
Inne |
Einherjer • Krzyż celtycki • Ragnarök • Runy |