Thierry Henry
Z Wikipedii
| Thierry Henry | ||
 |
||
| Imię i nazwisko | Thierry Daniel Henry | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 sierpnia, 1977 Les Ulis, Francja |
|
| Pseudonim | Titi | |
| Pozycja | Napastnik | |
| Wzrost | 188 cm | |
| Waga | 83 kg | |
| Informacje klubowe | ||
| Obecny klub | FC Barcelona | |
| Numer | 14 (12 w reprezentacji) | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1990–1992 1992–1994 1994–1998 1998–1999 1999–2007 2007–2008 |
I.N.F Clairefontainy FC Versailles AS Monaco Juventus Turyn Arsenal Londyn FC Barcelona |
141 (28) 16 (3) 254 (174) 30 (12) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1997- | Francja | 101 (45) |
Thierry Daniel Henry (ur. 17 sierpnia 1977 w Les Ulis) – francuski piłkarz, występujący na pozycji napastnika. Reprezentant Francji, wraz z którą był mistrzem (1998) i wicemistrzem świata (2006) oraz mistrzem Europy (2000), zawodnik FC Barcelona. Został zaliczony przez Pelé do tzw. FIFA 100. 17 października 2007 r. pobił rekord Michela Platiniego w liczbie strzelonych dla reprezentacji Francji bramek (Platini strzelił 41 goli) i pozostaje jej najskuteczniejszym piłkarzem w historii[1].
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Henry dorastał w Les Ulis, gdzie mieszka wielu emigrantów z byłych francuskich kolonii. Jego ojciec, Antoine, pochodzi z Gwadelupy i sam próbował zrobić karierę piłkarską, ale wszyscy trenerzy, z jakimi się zetknął, za jego jedyny atut uznawali szybkość i nie byli zainteresowani zatrzymaniem go w swoich klubach. Z tego powodu musiał zarabiać na życie jako ochroniarz.
Thierry Henry jest wychowankiem słynnej szkółki piłkarskiej Centre Technique National Fernand Sastre w Clairefontaine-en-Yvelines. Grając w lidze juniorów, od początku występował jako napastnik. Był niezwykle skuteczny, potrafił w ciągu sezonu strzelić ponad 100 goli. W meczu, w którym został zauważony przez łowcę talentów AS Monaco, zdobył siedem bramek.
Na talencie grającego w drużynie juniorów AS Monaco Henry'ego poznał się trener pierwszej drużyny tego klubu, Arsène Wenger, który dał mu szansę debiutu w wieku zaledwie 17 lat. Henry mówi o Wengerze: "Jest moim duchowym przywódcą".[2] Niestety dla Henry'ego, Wenger został trenerem Nagoya Grampus Eight, a jego następca postanowił przekwalifikować Henry'ego na skrzydłowego.
W reprezentacji Francji zadebiutował w październiku 1997 w meczu przeciwko RPA. Rok później, podczas Mistrzostw Świata 1998, pomógł Francji w zdobyciu złotego medalu, strzelając trzy bramki. Dzień po finale został nagrodzony Legią Honorową.
W tej roli trafił w styczniu 1999 za 14 milionów funtów do włoskiego Juventusu. Pobyt w tym klubie Henry uważa za najgorszy epizod w piłkarskiej karierze, gdyż nie tylko był ustawiany na skrzydle zamiast na środku ataku, to trener Carlo Ancelotti kazał mu aktywnie angażować się w grę defensywną.
Wybawieniem dla Henry'ego okazało się zatrudnienie przez Arsenal FC Wengera. Francuski trener przekonał przełożonych, że warto zapłacić za Henry'ego 11 milionów funtów i jeszcze w sierpniu 1999 Henry trafił do Londynu, gdzie szybko stał się czołowym napastnikiem Premiership, strzelając bramkę za bramką. W tej roli wystąpił w barwach Francji w EURO 2000. Tu również zdobył trzy gole, a jego reprezentacja zdobyła złoty medal.
W 2003 roku wziął ślub z brytyjską modelką Nicole Merry, którą poznał na planie reklamy Renault Clio. Na początku września 2007 roku para wzięła rozwód. Mają jedno dziecko, córkę Teę.
W maju 2006 Henry przedłużył kontrakt do 2010 roku. Przy tej okazji wiceprezes Arsenalu, David Dein, oznajmił, że wcześniej klub odrzucił dwie oferty kupna Henry'ego, obie opiewające na 50 milionów funtów[3].
W czerwcu 2007 przeszedł do Barcelony za 24 mln euro, które kataloński klub płaci w sześciu ratach[potrzebne źródło]. Henry zarabia 130 tys. funtów tygodniowo (6 mln euro na rok)[potrzebne źródło].
Nominalnie Henry jest wysuniętym napastnikiem. Znany jest szczególnie ze swojej szybkości, dokładnych podań i strzałów oraz opanowaniu w sytuacjach podbramkowych. Słynie też ze świetnie wykonywanych rzutów wolnych (często wykorzystuje chaos w drużynie przeciwnika, oddając strzał zanim rywale zdążą ustawić mur).
Dwukrotnie (2003 i 2004) był drugi w konkursie FIFA na Piłkarza Roku.
Henry wykorzystuje swoją pozycję w świecie piłki nożnej do walki z rasizmem na boisku. Prowadzi kampanię "Stand up - Speak up", która przekazuje zebrane na sprzedaży biało-czarnych bransoletek pieniądze (udało się już zgromadzić ponad 16 milionów$) organizacjom antyrasistowskim.
[edytuj] Styl gry
Chociaż Henry grał na ataku w czasie młodości, w Juventusie przestawiony został na skrzydło. Po dołączaniu do Arsenalu w 1999, Wenger natychmiast zmienił to, wystawiając Henry'ego na jego pozycji z dzieciństwa.
Może grać w ataku, ale i na skrzydle. Nieraz przeprowadzał swoje rajdy lewym skrzydłem, na które często schodzi. Thierry również często dogrywa piłki do partnerów, asystuje, rozgrywa piłkę. Jako zawodnik ma świetnie opanowaną technikę i drybling.
W ataku Henry potrafi wykańczać akcję w sytuacjach 1 na 1 z bramkarzem. Ta umiejętność połączona z jego szybkością i dryblingiem pozwala mu albo na wybieganie do podań kolegów, tak by uniknąć pozycji spalonej, albo na samotny drybling i późniejszy strzał. Henry był także wykonawcą karnych i rzutów wolnych dla Arsenalu. Podczas sezonu 2004-05, Wenger zmienił formację Arsenalu na formację 4-5-1. Ta zmiana zmusiła Henry'ego do grania w wielu meczach jako samotny napastnik, zawodnik musiał się do tego przystosować. W 2007 roku przeniósł się za ok. 24 mln euro do FC Barcelony[4]
[edytuj] Statystyki
| Klub | Sezon | Ligi krajowe | Puchary krajowe[5] | Europejskie Puchary | Łącznie | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Występy | Bramki | asysty | Występy | Bramki | Asysty | Występy | Bramki | Asysty | Występy | Bramki | asysty | ||
| AS Monaco | 1994–95 | 8 | 3 | ? | 0 | 0 | ? | 0 | 0 | ? | 8 | 3 | ? |
| 1995–96 | 18 | 3 | ? | 3 | 0 | ? | 1 | 0 | ? | 22 | 3 | ? | |
| 1996–97 | 36 | 9 | ? | 3 | 0 | ? | 9 | 1 | ? | 48 | 10 | ? | |
| 1997–98 | 30 | 4 | ? | 5 | 0 | ? | 9 | 7 | ? | 44 | 11 | ? | |
| 1998–99 | 13 | 1 | ? | 1 | 0 | ? | 5 | 0 | ? | 19 | 1 | ? | |
| Łącznie | 105 | 20 | ? | 12 | 0 | ? | 24 | 8 | ? | 141 | 28 | ? | |
| Juventus | 1998–99 | 16 | 3 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 16 | 3 | 2 |
| Łącznie | 16 | 3 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 16 | 3 | 2 | |
| Arsenal | 1999–00 | 31 | 17 | 9 | 5 | 1 | 0 | 12 | 8 | 0 | 48 | 26 | 9 |
| 2000–01 | 35 | 17 | 3 | 4 | 1 | 0 | 14 | 4 | 0 | 53 | 22 | 3 | |
| 2001–02 | 33 | 24 | 5 | 5 | 1 | 0 | 11 | 7 | 0 | 49 | 32 | 5 | |
| 2002–03 | 37 | 24 | 23 | 6 | 1 | 0 | 12 | 7 | 0 | 55 | 32 | 23 | |
| 2003–04 | 37 | 30 | 9 | 4 | 4 | 0 | 10 | 5 | 2 | 51 | 39 | 11 | |
| 2004–05 | 32 | 25 | 15 | 2 | 0 | 0 | 8 | 5 | 0 | 42 | 30 | 15 | |
| 2005–06 | 32 | 27 | 7 | 2 | 1 | 0 | 10 | 5 | 2 | 44 | 33 | 9 | |
| 2006–07 | 17 | 10 | 6 | 3 | 1 | 1 | 7 | 1 | 0 | 27 | 12 | 7 | |
| Łącznie | 254 | 174 | 77 | 31 | 10 | 1 | 84 | 42 | 4 | 369 | 226 | 82 | |
| Barcelona | 2007–08 | 30 | 12 | 7 | 2 | 1 | 0 | 8 | 3 | 2 | 35 | 11 | 9 |
| Łącznie | 30 | 12 | 7 | 2 | 1 | 0 | 8 | 3 | 2 | 35 | 11 | 9 | |
| Łącznie w karierze | 400 | 204 | 85+ | 50 | 14 | 1+ | 116 | 53 | 6+ | 567 | 271 | 92+ | |
[edytuj] Osiągnięcia
[edytuj] Z reprezentacją
- Mistrzostwo świata 1998
- Mistrzostwo Europy 2000
- Puchar Konfederacji 2003
- Wicemistrzostwo Świata 2006
[edytuj] Z drużynami klubowymi
- Mistrzostwo Francji 1997
- Superpuchar Francji 1997
- Finał Pucharu UEFA 2000
- Mistrzostwo Anglii 2002 i 2004
- Puchar Anglii 2002, 2003, 2005
- Tarcza Wspólnoty 2002, 2004
- Finał Ligi Mistrzów 2006
[edytuj] Wyróżnienia indywidualne
- Złoty But 2004, 2005
- Król strzelców ligi angielskiej: 2002, 2004, 2005, 2006
- Piłkarz Francji: 2000, 2003, 2004, 2005, 2006
[edytuj] Ciekawostki
Thierry Henry urodził się tego samego dnia, miesiąca i roku, co inny reprezentant Francji i kolega Henry'ego - William Gallas.
[edytuj] Przypisy
- ↑ www.sport.pl, dostęp 18 października 2007 r.
- ↑ "Piłka Nożna PLUS" nr 8 (212) 2003
- ↑ [1]
- ↑ Thierry Henry, anglojęzyczna Wikipedia
- ↑ Includes French Cup, French League Cup, Coppa Italia, FA Cup, League Cup, FA Community Shield and Supercopa de España.
1 Valdés • 3 Milito • 4 Márquez • 5 Puyol • 6 Xavi • 7 Gudjohnsen • 8 Iniesta • 9 Eto'o • 10 Ronaldinho • 11 Zambrotta • 13 Pinto • 14 Henry • 15 Edmílson • 16 Sylvinho • 17 Giovani • 18 Ezquerro • 19 Messi • 20 Deco • 21 Thuram • 22 Abidal • 23 Oleguer • 24 Yaya Touré • 25 Jorquera • 27 Bojan • trener: Rijkaard
1 Lama • 2 Candela • 3 Lizarazu • 4 Vieira • 5 Blanc • 6 Djorkaeff • 7 Deschamps • 8 Desailly • 9 Anelka • 10 Zidane • 11 Pirès • 12 Henry • 13 Wiltord • 14 Micoud • 15 Thuram • 16 Barthez • 17 Petit • 18 Lebœuf • 19 Karembeu • 20 Trézéguet • 21 Dugarry • 22 Ramé • trener: Lemerre
1 Ramé • 2 Candela • 3 Lizarazu • 4 Vieira • 5 Christanval • 6 Djorkaeff • 7 Makélélé • 8 Desailly • 9 Cissé • 10 Zidane • 11 Wiltord • 12 Henry • 13 Silvestre • 14 Boghossian • 15 Thuram • 16 Barthez • 17 Petit • 18 Lebœuf • 19 Sagnol • 20 Trézéguet • 21 Dugarry • 22 Micoud • 23 Coupet • trener: Lemerre
1 Landreau • 2 Boumsong • 3 Lizarazu • 4 Vieira • 5 Gallas • 6 Makélélé • 7 Pirès • 8 Desailly • 9 Saha • 10 Zidane • 11 Wiltord • 12 Henry • 13 Silvestre • 14 Rothen • 15 Thuram • 16 Barthez • 17 Dacourt • 18 Pedretti • 19 Sagnol • 20 Trézéguet • 21 Marlet • 22 Govou • 23 Coupet • trener: Santini
1 Mandanda • 2 Boumsong • 3 Abidal • 4 Flamini • 5 Gallas • 6 Makélélé • 7 Malouda • 8 Anelka • 9 Benzema • 10 Govou • 11 Nasri • 12 Henry • 13 Evra • 14 Clerc • 15 Thuram • 16 Frey • 17 Squillaci • 18 Gomis • 19 Sagnol • 20 Toulalan • 21 Diarra • 22 Ribéry • 23 Coupet • Trener: Domenech
1993: Sheringham (22) • 1994: Cole (34) • 1995: Shearer (34) • 1996: Shearer (31) • 1997: Shearer (25) • 1998: Sutton, Dublin, Owen (18) • 1999: Hasselbaink, Owen, Yorke (18) • 2000: Phillips (30) • 2001: Hasselbaink (23) • 2002: Henry (24) • 2003: van Nistelrooy (25) • 2004: Henry (30) • 2005: Henry (25) • 2006: Henry (27) • 2007: Drogba (20) • 2008: C. Ronaldo (31)
