Takeichi Harada

Z Wikipedii

Takeichi Harada, jap. 原田武一 (ur. 16 maja 1899, Kurashiki, Okayama, zm. 12 czerwca 1978), tenisista japoński, reprezentant w Pucharze Davisa.

Japończyk zaliczał się do czołówki światowej w drugiej połowie lat 20. Podobnie jak jego rodacy Ichiya Kumagae i Zenzo Shimizu przebywał przez dłuższy czas w USA, w związku z czym klasyfikowany był w rankingu amerykańskim - w 1925 na 7. miejscu, rok później na 3. miejscu (jedynie za Billem Tildenem i innym zagranicznym tenisistą, Manuelem Alonso). W rankingu światowym, publikowanym przez pismo "Daily Telegraph", Harada zajmował 10. miejsce w 1925 i 7. miejsce w 1926. Był rozstawiany w największych turniejach, w tym na Wimbledonie. Nie odniósł jednak większych sukcesów w imprezach wielkoszlemowych, odpadając najdalej w III rundzie - na mistrzostwach Francji w 1930 z Harry Hopmanem, na Wimbledonie w 1924 z Vincentem Richardsem i w 1930 z Colinem Gregory'm, na mistrzostwach USA w 1925 z Vincentem Richardsem i w 1927 z Rene Lacoste.

W latach 1924-1930 Harada był wiodącym graczem japońskim w Pucharze Davisa. Przyczynił się m.in. do awansu reprezentacji do finału międzystrefowego w 1926 i 1927. Łączny bilans jego daviscupowych występów to 27 zwycięstw i 12 porażek, a w ramach tych rozgrywek pokonał m.in. Manuela Alonso, Geralda Pattersona, Jana Kozeluha, Giorgio De Stefaniego, Umberto De Morpurgo. W finale międzystefowym w 1926 odniósł zwycięstwa nad Rene Lacoste i Henri Cochetem, ale nie wystarczyło to do wygranej reprezentacji. W 1955 i 1956 pełnił funkcję kapitana reprezentacji daviscupowej.

Startował także w igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924. W grze pojedynczej odpadł w ćwierćfinale z Włochem De Morpurgo 4:6, 1:6, 1:6, w grze podwójnej - w parze z Tadashi Okamoto - w II rundzie.