Tadeusz Brzeski
Z Wikipedii
Tadeusz Brzeski (ur. 6 września 1884 w Dębicy, województwo krakowskie, zm. 27 marca 1958 w Londynie), ekonomista polski, profesor i rektor Uniwersytetu Warszawskiego.
Był synem Bronisława i Józefy z Nikorowiczów. Ukończył szkołę średnią w Tarnowie (1902), następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i Lwowskim (do 1906) i ekonomię na uniwersytetach w Berlinie i Monachium (do 1909). Obronił doktorat praw na UJ (1907). W latach 1909-1916 pracował w Departamencie Rolniczym Wydziału Krajowego we Lwowie; po przedstawieniu pracy O granicach ekonomii społecznej został w 1916 docentem w Katedrze Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Lwowskiego. W 1919 przeniósł się na Uniwersytet Poznański; był tam profesorem nadzwyczajnym, kierował Katedrą Ekonomii Społecznej, zorganizował Sekcję Ekonomiczno-Polityczną na Wydziale Prawnym. Od 1922 był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego; kierował II Katedrą Ekonomii, w roku akademickim 1928/1929 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa, 1930/1931 i 1933/1934 prorektora, 1929/1930 rektora. Sprawował opiekę nad kilkoma organizacjami studenckimi.
Podczas II wojny światowej wyjechał do Lwowa; został ewakuowany do Kazachstanu, następnie przedostał się do Londynu, gdzie pozostał już do końca życia. Pracował w Katedrze Ekonomii Uniwersytetu w Oksfordzie, był dziekanem Polskiego Wydziału Prawa (1944-1947). Kierował Katedrą Ekonomii i pełnił funkcję rektora Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie (od 1951).
Zajmował się teorią ekonomii, planowaniem gospodarczym i finansami. Ogłosił m.in.:
- Parcelacja własności tabularnej w Galicji (1912)
- Przyrodnicza i historyczna metoda w ekonomii (1916)
- Psychologiczna teoria gospodarcza w zarysie (1921)
- Ustrój pieniężny. Teoria (1927)
- Początki pieniądza (1928)
- Polityka komunikacyjna i handlowa (1931)
- Ustrój pieniężny. Polityka (1932)
- Ekonomia. Teoria gospodarowania (1938)
W 1928 został członkiem czynnym, rok później członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego; był wiceprezesem towarzystwa w latach 1931-1937. W 1932 został także członkiem-korespondentem PAU, należał ponadto do Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1920), a w Londynie prezesował Polskiemu Towarzystwu Naukowemu na Obczyźnie.
[edytuj] Źródła
- Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 1: A-J, Wrocław 1983
