Stanisław Łyżwiński

Z Wikipedii

Stanisław Józef Łyżwiński ur. 6 maja 1954 w Skaryszewie

poseł V kadencji Sejmu
Okres urzędowania	od 19 października 2005 do 4 listopada 2007
Przynależność polityczna	bezpartyjny, członek klubu parlamentarnego Samoobrona RP

Stanisław Józef Łyżwiński (ur. 6 maja 1954 w Skaryszewie, powiat radomski, woj. mazowieckie) – rolnik, poseł na Sejm RP IV i V kadencji (2001-2007).

Spis treści

1 Życiorys
2 Krytyka i kontrowersje
- 2.1 Seksafera
  - 2.1.1 Tymczasowe aresztowanie
- 2.2 Taśmy Pastwy
3 Przypisy
4 Zobacz też
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Życiorys

Ukończył zasadniczą szkołę rolniczą w Wolenie. W okresie PRL był członkiem ZSL (1975-1982), w III RP zaangażował się w działalność powiatowej organizacji SLD. Jako drobny przedsiębiorca popadł w długi, co pchnęło go do działalności związkowej. Karierę w Samoobronie rozpoczynał jako kierowca Andrzeja Leppera. Wybrany z okręgu piotrkowskiego liczbą 21 010 głosów. Prowadził wraz z żoną, Wandą – także posłem na Sejm, 30-hektarowe gospodarstwo rolne. Obecnie przebywa w areszcie.

[edytuj] Krytyka i kontrowersje

W 2000 r., gościem w domu Łyżwińskich w Hucie Skaryszewskiej był Andrzej Lepper, który tam nocował. Nad ranem wybuchł pożar. Spłonął budynek oraz trzy samochody Łyżwińskich. Lepper ogłosił że był to zamach na jego życie. Według policji mogło to mieć związek z milionowymi długami rodziny Łyżwińskich. Ich zdaniem wierzyciele mogli chcieć wymusić spłatę długów. Oficjalnie wykluczał to sam Łyżwiński.

Również w 2000 r., do urzędu powiatowego, wpłynęło pismo sygnowane przez Łyżwińskiego w którym rolnicy domagali się otworzenia większej liczby punktów skupu i grozili blokadą dróg w przypadku odmowy. W piśmie wskazano firmę Łyżwińskiego "Skarpol", jako tę która miała się zająć organizacją punktów. Starosta polecił "Skarpol" Agencji Rynku Rolnego. Firma podpisała umowę na skup 3 tys. ton zboża. Transakcja jednak nie odbyła się – ARR zgodziła się na pożyczkę dla działacza Samoobrony jedynie pod zastaw budynków firmy. Łyżwiński nie zgodził się na takie warunki i zarządził blokadę dróg.

W 2001 r., Łyżwiński przyznał się, że był świadomym i tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa. Według jego tłumaczeń został zarejestrowany przez SB, jednak nic nie zrobił.

Łyżwiński razem z swoją żoną Wandą zostali skazani za nieprawidłowe rozliczenia podatków, za rozliczenie w 1998 r.

W grudniu 2002 r., po dziesięciu próbach rozpoczął się proces w sprawie zarzutu udaremnienia egzekucji komorniczej należących do posła trzech pojazdów. W 2004 r., sąd uniewinnił go od tego zarzutu.

Edward Eliasiewicz zarzucił Łyżwińskiemu, że ten, za 40.000 złotych, oferował mu drugie miejsce na liście w Piotrkowie w wyborach w 2001 r. Eliasiewicz zapłacił, jednak otrzymał dopiero czwarte miejsce.^[1]

W kwietniu 2006 r., został postawiony mu zarzut wyłudzenia pieniędzy z Kancelarii Sejmu. Dzięki Super Expressowi ujawniono że poseł Łyżwiński wraz z żoną (oboje członkowie Samoobrony) otrzymali z budżetu parlamentu w poprzedniej kadencji Sejmu ponad 300 tysięcy zł tzw. "ryczałtów paliwowych" tytułem zwrotu kosztów korzystania^[2] z prywatnego samochodu na potrzeby służbowe. Wątpliwości opinii publicznej budzi fakt, że w tym czasie nie posiadali oni samochodu.

Tygodnik "Polityka" uznał go za najgorszego polityka 2007 roku^[3].

[edytuj] Seksafera

Zobacz więcej w osobnym artykule: Seksafera w Samoobronie.

W grudniu 2006 r., na łamach Gazety Wyborczej^[4], Łyżwiński został oskarżony przez byłą dyrektor swojego biura poselskiego, Anetę Krawczyk, o zaoferowanie w 2001 r., pracy w jego biurze poselskim w zamian za świadczenie usług seksualnych. Jeden ze świadków w tej sprawie – Mariusz Strzępek, były działacz Samoobrony w Tomaszowie Mazowieckim, gdzie poseł Łyżwiński ma swe biuro poselskie, oświadczył że Aneta Krawczyk nie jest jedyną osobą wobec której miał miejsce ten proceder.

Aneta Krawczyk zażądała od Łyżwińskiego alimentów, gdyż jej zdaniem jest on ojcem jej najmłodszego dziecka. 9 grudnia 2006 r., ujawnione zostały wyniki badań DNA, które zaprzeczyły, jakoby Stanisław Łyżwiński był ojcem jej 3,5-letniej córki.

Według Anety Krawczyk Łyżwiński próbował nakłonić ją bezskutecznie do aborcji. Gdy odmówiła, za pomocą asystenta, który był weterynarzem miał wywołać u niej przedwczesny poród za pomocą wstrzyknięcia jej oksytocynę, w wyniku, którego miała poronić. Jednak dziecko przeżyło.^[5]

14 grudnia 2006 decyzją przewodniczącego partii, Andrzeja Leppera, został wykluczony z Samoobrony^[6].

21 grudnia 2006 r., prokurator postanowił postawić posłowi Łyżwińskiemu zarzuty oferowania pracy w zamian za korzyść osobistą, zmuszanie do usług seksualnych oraz zgwałcenia. Grozi mu za to od 2 do 12 lat kary pozbawienia wolności.

Tygodnik "Wprost" napisał, że poseł miał nie tylko oferować pracę za seks, ale także miał zmuszać kobiety do czynności seksualnych. Szczególnie jego ofiarami miały paść kobiety z trudną sytuacją materialną i rodzinną. W 2002 roku rzekomo doszło do brutalnego zgwałcenia przez Łyżwińskiego Urszuli K. Według oświadczeń jej lekarza Urszula K. miała wówczas liczne obrażenia głównie na pośladkach i twarzy.

[edytuj] Tymczasowe aresztowanie

10 lipca 2007 Prokurator Okręgowy w Łodzi skierował do Sejmu wniosek o uchylenie Łyżwińskiemu immunitetu. 27 lipca 2007 sejmowa Komisja Regulaminowa i Spraw Poselskich pozytywnie zaopiniowała wniosek o uchylenie immunitetu.

23 sierpnia 2007 Sejm uchylił Stanisławowi Łyżwińskiemu immunitet poselski i wyraził zgodę na jego tymczasowe aresztowanie (MP z 2007 r. Nr 57, poz. 636). Tego samego dnia wieczorem, Łyżwiński został zatrzymany w gdańskim szpitalu. Za uchyleniem immunitetu Łyżwińskiego głosowało 392 posłów, 10 było przeciw, zaś 2 wstrzymało się od głosu.^[7]

26 sierpnia 2007 Sąd Rejonowy w Łodzi na posiedzeniu w szpitalu, w którym przebywał Stanisław Łyżwiński wydał postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztu na okres 3 miesięcy.

4 września 2007 przebywający w areszcie poseł Łyżwiński ogłosił rozpoczęcie głodówki, którą jednak zaskakująco szybko i już bez ogłaszania zakończył^{[potrzebne źródło]}.

Poseł Stanisław Łyżwiński jest drugim (po Andrzeju Pęczaku) w historii Sejmu III Rzeczypospolitej posłem przebywającym w areszcie podczas pełnienia mandatu.

[edytuj] Taśmy Pastwy

Wprost opublikował treść rozmów między Stanisławem Łyżwińskim a Andrzejem Pastwą, z których wynika, że poseł Samoobrony zlecił porwanie Zbigniewa B., który winien był posłowi 500 tysięcy złotych. Obaj panowie spotykali się kilkakrotnie. Andrzej Lepper również był obecny przy rozmowie, ale nie wiedział o planowanej akcji. Jednak do porwania nie doszło. Andrzej Pastwa sprzedał taśmy koledze potencjalnej ofiary. Prokuratura postawiła kolejny zarzut posłowi: podżeganie do porwania.