Rot-Weiß Essen
Z Wikipedii
Rot-Weiss Essen | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełna nazwa | Rot-Weiss Essen e.V. | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Przydomek | RWE | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Barwy | Czerwono-białe | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Data założenia | 1 lutego 1907 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Adres | Hafenstraße 97a, Essen | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Stadion | Georg-Melches-Stadion | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Liczba miejsc | 22.500 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Prezes | Rolf Hempelmann | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | Michael Kulm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Liga | Regionalliga Północna | ||||||||||||||||||||||||||||||||
2006-2007 | 2. Bundesliga, 19. miejsce (spadek) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Sukcesy | Mistrzostwo Niemiec : 1955, Puchar Niemiec : 1953, 1994 (finalista) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Rot-Weiss Essen - niemiecki klub piłkarski, grający obecnie w Regionallidze Północnej (spadek z 2. Bundesligi), mający siedzibę w mieście Essen, leżącym w Nadrenii Północnej-Westfalii.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Wczesne lata
Klub został utworzony 1 lutego 1907 roku jako SV Vogelheim. Powstał w wyniku fuzji dwóch mniejszych: SC Preussen oraz Deutsche Eiche. W 1910 Vogelheim połączył się z Turnerbund Bergeborbeck i utworzono wówczas drużynę piłkarską. W 1913 piłkarze utworzyli jednak swój własny zespół - Spiel- und Sportverein Emscher-Vogelheim, który po I wojnie światowej zmienił nazwe na Spiel und Sport 1912. W 1923 roku połączono go z Turnerbund Bergeborbeck i w wyniku tego powstał Rot-Weiss Essen.
[edytuj] Występy w Gaulidze
W 1938 RWE został włączony do Gauligi Niederrhein, jednej z 16 lig utworzonych w 1933 roku przez Niemiecki Związek Piłki Nożnej pod przewodnictwem Trzeciej Rzeszy. W 1941 roku klub z Essen wywalczył mistrzostwo tej ligi. W 1943 roku grał pod nazwą KSG SC Rot-Weiß Essen/BV 06 Altenessen. W następnym sezonie zmienił nazwę na BVB Essen, ale nie zagrał w lidze ani razu z powodu wojny w Niemczech.
[edytuj] Wzloty i upadki
W 1948 klub powrócił do ligi niemieckiej i grał w Oberlidze Zachodniej. Dobre występy doprowadziły do mistrzostwa w 1952 roku. Essen odniósł sukces także w 1953 roku, gdy w finale Pucharu Niemiec pokonał 2:1 Alemannię Aachen. W 1955 roku znów wywalczył mistrzostwo, gdy w decydującym meczu pokonał 4:3 1. FC Kaiserslautern. W następnym sezonie Rot-Weiss został pierwszym niemieckim zespołem, który zagrał w Pucharze Europy.
Z czasem jednak RWE zaczęło plasowac się w środku tabeli, aż w 1961 roku spadło z ligi. W latach 60. grało głównie w 2. lidze, ale na w sezonie 1966/1967 wystąpiło na inaugurację Bundesligi Następnie w sezonie 1969/1970 znów wróciło w szeregi ekstraklasy na 2 kolejne lata, a powtórzyło to w sezonie 1973/1974 (4 sezony). Od tego czasu klubowi szło coraz gorzej, a w sezonie 1998/1999 występował nawet w Oberlidze Nordrhein - odpowiedniku IV ligi.
Kilkukrotnie w historii Rot-Weiss Essen przechodził kłopoty finansowe i w związku z tym w latach 1984, 1991 i 1994 odbierano mu licencję na grę w lidze. W 1992 roku RWE zwyciężyło w amatorskich mistrzostwach Niemiec, a w 1994 roku doszło do finału Pucharu Niemiec, w ktorym uległo 1:3 Werderowi Brema.
[edytuj] Współczesne czasy
W 1999 roku RWE wróciło do Regionalligi Północnej (III liga), a w następnym sezonie awansowało do 2. Bundesligi. W 2005 roku zajęło 17. miejsce i zostało zdegradowane, a na sezon 2006/2007 klub z Essen znów awansował na szczebel drugoligowy, ale pobyt w tej lidze trwał tylko rok.
[edytuj] Stadion
Swoje domowe mecze Rot-Weiss rozgrywa na Georg-Melches-Stadion, który może pomieścić około 22,5 tysiąca widzów. Jego nazwa wywodzi się od byłego prezydenta klubu. Niegdyś stadion nosił nazwę Phönixstraße, a także Hafenstraße.
[edytuj] Skład na sezon 2006/2007
Bramkarze | Obrońcy
|
Pomocnicy* | Napastnicy
|
[edytuj] Znani zawodnicy
- Mario Basler
- Siegfried Bönighausen
- Dennis Brinkmann
- Manfred Burgsmüller
- Horst Hrubesch
- Sascha Kirschstein
- Willi Lippens
- Werner Lorant
- Frank Mill
- Helmut Rahn
- Otto Rehhagel
- Jürgen Röber
- Bjarne Goldbæk
- Ryszard Cyroń
- Radosław Kałużny
- Marek Koniarek
- Tadeusz Krafft
- Waldemar Matysik
- Tomasz Zdebel