Rondo Mogilskie w Krakowie

Z Wikipedii

Współrzędne: 50°03'58" N 19°57'35" E

Kraków

Rondo

Mogilskie

Grzegórzki

Rondo Mogilskie w 2003 r. (przed przebudową).
W tle wieżowiec "Szkieletor".

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Rondo Mogilskie – jedno z ważniejszych skrzyżowań głównych ulic w Krakowie zlokalizowane na północny-wschód od Starego Miasta u zbiegu ulic Lubicz, A. Lubomirskiego, al. płk. W. Beliny-Prażmowskiego, Mogilskiej i al. Powstania Warszawskiego. Przez rondo przebiega II obwodnica Krakowa w ciągu ulicy Lubomirskiego i alei Powstania Warszawskiego. Jest to rondo dwupoziomowe – komunikacja tramwajowa, piesza i rowerowa odbywa się na obniżonym placu znajdującym się pośrodku otaczających wiaduktów, po których przeprowadzona jest komunikacja drogowa.

Pomimo że w myśl przepisów ruchu drogowego Rondo Mogilskie po ostatniej przebudowie nie jest już rondem, jego oficjalną nazwą wciąż pozostaje Rondo Mogilskie, choć popularnym stało się także określenie Węzeł Mogilski.

[edytuj] Infrastruktura

Pomimo wielopoziomowego rozwiązania, rondo jest przyjazne dla osób niepełnosprawnych, rowerzystów i osób z wózkami dziecięcymi dzięki licznym pochylniom, windom i schodom ruchomym. Na dolnym placu ronda znajdują się przystanki tramwajowe oraz autobusowe komunikacji nocnej (autobusy dzienne nie kursują po trasach umożliwiających zjazd na dolny poziom ronda).

Na środku ronda i na jego południowo-wschodnim obrzeżu wyeksponowane zostały ruiny fortu Lubicz wchodzącego w skład Twierdzy Kraków. Obecnie trwają przy nich prace konserwatorskie, które mają zakończyć się jesienią 2008 r.

[edytuj] Otoczenie

W północnej części ronda swój początek ma tunel Krakowskiego Szybkiego Tramwaju (obecnie w budowie; otwarcie na jesieni 2008 r.) prowadzący pod ul. A. Lubomirskiego i dalej pod Krakowskim Centrum Komunikacyjnym do ul. Pawiej.

Do 2005 r. w zachodniej części ronda znajdowały się 2 pomniki przyrody – ponad stuletnie topole czarne. Wyższa miała 26 metrów, niższa – 24. Zostały one ścięte pomimo sprzeciwu Polskiego Klubu Ekologicznego. Powodem była modernizacja ronda i zły stan drzew stanowiących zagrożenie dla przechodniów. W lutym 2008 r. topole upamiętniono marmurową płytą z napisem "W tym miejscu rosły wiekowe Topole Szafera".

W pobliżu ronda znajdują się:

[edytuj] Historia

1951-52 – częściowo zburzono i przysypano ziemią fort Lubicz i wytyczono ulicę Mogilską wraz z Rondem Mogilskim
7 listopada 1952 – uruchomiono linię tramwajową (nr 5) biegnącą przez rondo do centrum administracyjnego huty im. Lenina (dziś Huta im. T. Sendzimira)
marzec 2004 – turecka firma Güriş uzyskała pozwolenie na przebudowę ronda
przełom 2004/2005 – wycięto wszystkie drzewa z powierzchni ronda
marzec 2005 – firma Güriş w atmosferze skandalu opuściła plac budowy
lipiec 2006 – polska firma Budimex-Dromex rozpoczęła pracę przy rondzie
październik 2006 – zamknięto ruch drogowy i tramwajowy na rondzie
czerwiec 2007 – zakończono budowę północnej jezdni ronda (ul. A. Lubomirskiego – ul. Mogilska)
lipiec 2007 – zakończono budowę zachodniej jezdni ronda (ul. A. Lubomirskiego – al. Powstania Warszawskiego)
wrzesień 2007 – pierwsze tramwaje przejechały dolnym poziomem ronda (ul. Lubicz – ul. Mogilska)
grudzień 2007 – zakończono budowę południowo-wschodniej jezdni ronda i otwarto ruch drogowy na całym rondzie
marzec 2008 – otwarto dolny poziom ronda dla ruchu pieszych wraz z przystankami MPK