Prawo o ruchu drogowym

Z Wikipedii

Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Nazwa potoczna:	kodeks drogowy, prawo o ruchu drogowym
Skrót nazwy:	u.p.r.d.
Data wydania:	20 czerwca 1997 r.
Miejsce publikacji:	Dz. U. Nr 98, poz. 602
Tekst jednolity:	Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908
Data wejścia w życie:	1 stycznia 1998 r. 1 stycznia 1999 r. 1 lipca 1999 r.
Rodzaj aktu:	ustawa
Przedmiot regulacji:	zasady ruchu drogowego
Status	obowiązujący
Ostatnio zmieniony przez:	Dz. U. z 2007 r. Nr 123, poz. 845; art. 1
Wejście w życie ostatniej zmiany:	24 lipca 2007 r.
Akt w zasobach ISAP
Przeczytaj: Ważne zastrzeżenia!

Prawo o ruchu drogowym - to ustawa regulująca przepisy i zasady obowiązujące uczestników ruchu drogowego. "kodeks drogowy" to wspólna nazwa wszystkich aktów prawnych, regulujących zasady ruchu drogowego w państwie.

dopuszczalne prędkości na polskich drogach*Uwaga: autobusy spełniające dodatkowe warunki mogą w Polsce na autostradach i drogach szybkiego ruchu poruszać się do 100 km/h

dopuszczalne prędkości na polskich drogach
^*Uwaga: autobusy spełniające dodatkowe warunki^[1] mogą w Polsce na autostradach i drogach szybkiego ruchu poruszać się do 100 km/h

Spis treści

1 Akty prawne
2 Odmienne od europejskich rozwiązania w polskim prawie o ruchu drogowym
3 Przypisy
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Akty prawne

W Polsce do aktów prawnych tworzących prawo o ruchu drogowym zalicza się:

Ustawę "Prawo o ruchu drogowym" z dnia 20 czerwca 1997 r. wraz ze wszystkimi jej nowelizacjami - zwaną błędnie, aczkolwiek popularnie kodeksem drogowym ^[2].
Kilkanaście rozporządzeń ministra infrastruktury, precyzujących rozmaite aspekty stosowania wcześniej wspomnianej ustawy, m.in.:
- Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia ^[3] - określające np. jakie światła, hamulce powinny posiadać różne typy pojazdów oraz w co powinny być wyposażone
- Rozporządzenie w sprawie znaków i sygnałów drogowych ^[4] - definiujące wzory znaków drogowych i sygnałów
- Seria rozporządzeń określających zasady przyznawania i odbierania uprawnień do prowadzenia pojazdów
- Rozporządzenia w sprawie kontroli ruchu drogowego i zasad karania za naruszenia prawa o ruchu drogowym

Ponadto, Polska ratyfikowała 24 lutego 1988 r. Konwencję wiedeńską o ruchu drogowym, a zatem wszelkie akty prawne regulujące ruch drogowy powinny być z tą konwencją w pełni zgodne.

[edytuj] Odmienne od europejskich rozwiązania w polskim prawie o ruchu drogowym

Polskie prawo o ruchu drogowym wypracowało rozwiązania, które są odmienne od rozwiązań stosowanych w niektórych krajach Unii Europejskiej. Część z tych nietypowych rozwiązań odbiega od rozwiązań zawartych w Konwencji Wiedeńskiej o Ruchu Drogowym.

Zalicza się do nich:

powszechne stosowanie znaków drogowych z pierwszeństwem przejazdu nie przebiegającym prosto na skrzyżowaniu (tabliczki T-6a i T-6c), które prowadzą do licznych kolizji i nie są stosowane w innych krajach UE
brak norm dla sygnalizacji świetlnej, które zakazywałyby jednoznacznie budowy skrzyżowań, w których dochodzi do przecinania się kierunków ruchu w jednej fazie działania sygnalizacji, w szczególności ruchu pieszego i kołowego (zielone strzałki w prawo włączające się w momencie gdy piesi mają zielone światło, brak realizacji prawa do jazdy w lewo w osobnym cyklu nie krzyżującym się z zielonym światłem dla pieszych itp.)
niespójne przepisy dotyczące krzyżowania ruchu samochodowego z ruchem pieszych i rowerzystów, nie chroniące skutecznie słabszych uczestników ruchu. M.in. brak jednoznacznego pierwszeństwa przejścia po pasach dla pieszych i - przy zmianie kierunku ruchu przez kierującego samochodem - przejazdu po przejazdach rowerowych. ^[5]
brak bezwarunkowego zakazu umieszczania tablic, ogłoszeń, oznaczeń lub urządzeń, które mogłyby być mylnie wzięte za znaki lub inne urządzenia służące do kierowania ruchem ^[6]

Przypisy

↑ Warunki te to m.in.: hamulce wyposażone w system ABS, wbudowany tachograf, zwalniacz i ogranicznik prędkości, homologowane siedzenia, zabezpieczenia bagażu i odpowiedni stan ogumienia
↑ Dz. U. z 1997 r. Nr 98, poz. 602, z późn. zm., teksty jednolite: Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 oraz z 2005 r. Nr 108, poz. 908
↑ Dz. U. z 2003 r. Nr 32, poz. 262, z późn. zm.
↑ [[1] Dz. U. z 2002 r. Nr 170, poz. 1393, z późn. zm.}
↑ [np. art 14 ust. 1 lit. a i art. 26 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym zestawiony z art. 21 lit. 1b i art. 21 lit. 6c Konwencji Wiedeńskiej; wykreślenie art. 27 ust. 2 ustawy od 2002 r. w zestawieniu z art 16 ust. 2 Konwencji]
↑ Konwencja Wiedeńska art. 4 p. d i brak analogicznych zapisów w rozporządzeniu z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych, które ogólnie stwierdzają że do ustawienia reklamy przy drodze potrzebne są stosowne zezwolenia