Roman Kosecki
Z Wikipedii
| Roman Kosecki | |
 |
|
| Data i miejsce urodzenia | 15 lutego 1966 Piaseczno |
| poseł VI kadencji Sejmu | |
| Okres urzędowania | od 5 listopada 2007 |
| Przynależność polityczna | Platforma Obywatelska |
Roman Jacek Kosecki (ur. 15 lutego 1966 w Piasecznie) – polski piłkarz, napastnik, kapitan reprezentacji narodowej, założyciel klubu sportowego Kosa Konstancin, poseł na Sejm V i VI kadencji.
[edytuj] Kariera piłkarska
Pierwsze kroki piłkarskie stawiał w klubie RKS Mirków (1980-1983), następnie był zawodnikiem RKS Ursus (do 1986). W latach 1987-1990 był związany z klubami warszawskimi – Gwardią i Legią (1989-1990); w barwach Legii wystąpił w 51 meczach oficjalnych i strzelił 12 bramek, świętował zdobycie dwóch Pucharów Polski (1989, 1990) oraz Superpucharu Polski (1989). Przeniósł się następnie do klubów zagranicznych; był kolejno graczem tureckiego Galatasaray Stambuł (1991-1992), hiszpańskich Osasuny Pampeluna (1992-1993) i Atletico Madryt (1993-1995), francuskich FC Nantes (1995-1996) i Montpellier HSC (1996-1997). W 1997 przez krótki czas ponownie grał w Legii; ostatnie lata kariery zawodniczej spędził w USA, gdzie z Chicago Fire zdobył mistrzostwo i Puchar USA (1998).
Miał za sobą bogatą karierę juniorską. Był jednym z najpopularniejszych piłkarzy polskich, zainteresowanie budziły jego transfery zagraniczne (przejście do Turcji nastąpiło w tajemniczych okolicznościach), aktywność polityczna (głośno poparł "Solidarność" w trakcie kampanii wyborczej w 1989), a także umiejętności piłkarskie; kibice Legii widzieli w nim następcę Kazimierza Deyny. Cieszył się sympatią młodzieży ze względu na zainteresowania muzyczne oraz charakterystyczną fryzurę (długie włosy).
Zaliczył 69 występów w reprezentacji narodowej (jest tym samym członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta); debiutował jako zawodnik II-ligowej Gwardii w meczu przeciwko Rumunii w 1988. W czternastu meczach pełnił funkcję kapitana. Zakończył karierę reprezentacyjną, gdy w meczu ze Słowacją w Bratysławie (11 października 1995) został usunięty z boiska za demonstracyjne zdjęcie koszulki.
[edytuj] Bramki w kadrze narodowej
- łącznie 19 bramek, 15 w meczach towarzyskich i 4 w meczach eliminacji do mistrzostw Europy
- strzelone bramki:
- 1988: z Izraelem 1, z USA 2
- 1989: z Kostaryką 1, z Meksykiem 1
- 1990: z Kuwejtem 1, z Kolumbią 1, ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi 1, z USA 1, z Grecją 1
- 1991: z Turcją 1 (el. ME)
- 1992: z Austrią 2, z Gwatemalą 2
- 1994: z Hiszpanią 1, z Izraelem 1 (el. ME)
- 1995: z Izraelem 1 (el. ME), ze Słowacją 1 (el. ME)
[edytuj] Działalność polityczna i społeczna
W wyborach parlamentarnych w 2005, otrzymując 4 395 głosów, został wybrany posłem V kadencji z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu warszawskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 6 847 głosów.
21 stycznia 2007 ogłosił, że będzie kandydował w wyborach na prezesa PZPN, lecz niedługo potem zrezygnował z tych zamiarów, twierdząc, że polskiej piłce niepotrzebny jest prezes będący członkiem partii politycznej. Założył też szkółkę piłkarską w Warszawie, zajmującą się darmowym szkoleniem młodzieży.
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Źródła
- Andrzej Gowarzewski, Stefan Szczepłek, Bożena Lidia Szmel, 9 część cyklu Kolekcja klubów wydawnictwa GiA, (Katowice 2004)
