Roger Brooke Taney

Z Wikipedii

Roger Brooke Taney 17 marca 1777 – 12 października 1864

5. Prezes Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych
Okres urzędowania	od 28 marca 1836 do 12 października 1864
Poprzednik	John Marshall
Następca	Salmon Chase
12. Sekretarz skarbu Stanów Zjednoczonych
Okres urzędowania	od 23 września 1833 do 25 czerwca 1834
Poprzednik	William John Duane
Następca	Levi Woodbury
11. Prokurator generalny Stanów Zjednoczonych
Okres urzędowania	od 20 lipca 1831 do 23 września 1833
Poprzednik	John Macpherson Berrien
Następca	Benjamin Franklin Butler

Roger Brooke Taney (ur. 17 marca 1777 roku w hrabstwie Calvert w stanie Maryland; zm. 12 października 1864 roku w Waszyngtonie) to prawnik i polityk amerykański. Pełnił między innymi funkcje prokuratora generalnego, sekretarza skarbu i prezesa Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych.

[edytuj] Życiorys

Roger Brooke Taney urodził się 17 marca 1777 roku w hrabstwie Calvert w stanie Maryland. W 1795 roku ukończył Dickinson College. Później studiował prawo i w 1799 roku został przyjęty do palestry.

Taney zamieszkał w mieście Frederick i przez pięć lat zasiadał w stanowym senacie stanu Maryland. W 1823 roku przeprowadził się do Baltimore i w 1827 roku został prokuratorem generalnym stanu Maryland.

W 1831 roku prezydent Andrew Jackson mianował go prokuratorem generalnym Stanów Zjednoczonych w swoim gabinecie. Funkcję tę sprawował do 1833 roku, gdy Jackson mianował go sekretarzem skarbu. Jednak jego kandydatura nie uzyskała akceptacji senatu. W 1835 roku prezydent Jackson mianował go prezesem Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Tym razem senat zaakceptował jego nominację i Taney pełnił funkcję prezesa Sądu Najwyższego aż do śmierci 12 października 1864 roku. Zmarł w Waszyngtonie w wieku 87 lat.

Jego kadencja na stanowisku prezesa Sądu Najwyższego trwała 28 lat i była drugą pod względem długości w historii Stanów Zjednoczonych, po jego poprzedniku, Johnie Marshallu.