Restauracja Stuartów
Z Wikipedii
W 1658 roku Oliver Cromwell, ojciec rewolucji angielskiej zmarł. Władzę przejął wówczas jego syn Richard Cromwell. Rządził on jednak nieudolnie i nie miał posłuchu w armii, co wykorzystali rojaliści, mający dość
W 1660 roku parlament angielski wybrał na króla Karola II Stuarta (1660-1685). Władca ten postępował bardzo zręcznie. Z jednej strony represjonował przywódców rewolucji a sprawców śmierci swojego ojca Karola I, z drugiej-prowadził efektywna politykę handlową i kolonialną. Udało mu się zdobyć poparcie grupy polityków w parlamencie, nazywanych później torysami, rekrutujących sie spośród arystokracji zasiadającej w odtworzonej Izbie Lordów. W tym samym czasie pojawiła sie też opozycja, złożona głównie z zamożnych mieszczan i szlachty zajmującej się handlem (gentry), zwana później wigami. Podział na dwa ugrupowania polityczne, który zaczął sie kształtować w czasach Karola II, jest także charakterystyczny dla parlamentu współczesnej Wielkiej Brytanii.
Dużym sukcesem, jaki odnieśli Wigowie było uchwalenie przez parlamentu w 1679 roku Habes Corpus Act, czyli ustawy gwarantujące nietykalność osobistą każdej osobie. Odtąd można było trzymać podejrzanych tylko przez 48 godzin w areszcie, a potem zwolnić, jeśli nie przedstawiło się dowodów jej winy.
| Historia Wielkiej Brytanii |
|---|
| Chronologia |
| Brytania |
| Historia Szkocji |
| Historia Anglii (V-VII wiek) |
| Historia Anglii (VIII-X wiek) |
| Heptarchia anglosaska |
| dynastia normandzka |
| Historia Anglii (XI-XV wiek) |
| Anglia Tudorów Epoka elżbietańska |
| Panowanie Stuartów |
| Angielska wojna domowa |
| Restauracja Stuartów |
| Chwalebna Rewolucja |
| Wielka Brytania w XVIII wieku |
| Rewolucja przemysłowa |
| Epoka wiktoriańska |
| Wielka Brytania w XX wieku |
Młodszy brat i następca Karola II, Jakub II Stuart (1685-1688), nie prowadził tak rozsądnie polityki jak jego poprzednik. Był katolikiem i dążył do przywrócenia katolicyzmu. W odróżnieniu od Karola II chciał też ograniczyć rolę parlamentu i wprowadzić monarchie absolutną. Jakub II szybko utracił poparcie społeczeństwa, nawet torysów. W tej sytuacji udał się do katolickiej Irlandii i tam zaczął tworzyć wojska, dzięki którym chciał odzyskać tron. Wobec takiej postawy króla pogodzenia Torysi i Wigowie w 1699 roku ofiarowali tron córce Jakuba II, protestantce, Marii, żonie namiestnika Republiki Niderlandów Wilhelma Orańskiego. Siły Jakuba II po krótkiej walce w Irlandii zostały pokonane. W Anglii to właściwie bezkrwawe przejęcie tronu nazwaną sławetną rewolucją.
