Radosław Wojtaszek

Z Wikipedii

Radosław Wojtaszek
Radosław Wojtaszek, Poznań 2005
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1987 Elbląg
Tytuł szachowy	arcymistrz (2005)
Ranking	2625 (01.04.2008)
Miejsce w kraju	2

Radosław Wojtaszek (ur. 13 stycznia 1987 w Elblągu) – polski szachista, arcymistrz.

Poznał szachy w wieku czterech lat, będąc siedmiolatkiem zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Polski. Od tego czasu był wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski i reprezentantem kraju w mistrzostwach świata i Europy juniorów w różnych grupach wiekowych. W 2002 roku zdobył brązowy medal na mistrzostwach Europy juniorów do lat 16, zaś w kolejnym - srebrny medal w kategorii do lat 18 (Budva 2003). W tym samym roku zdobył w Balatonlelle dwa medale na drużynowych mistrzostwach Europy do lat 18 (srebrny wraz z drużyną oraz złoty za indywidualny wynik na II szachownicy). W obfitującym w sukcesy 2004 roku zdobył tytuły mistrza świata i mistrza Europy w kategorii do 18 lat. Trzykrotnie zwyciężał w mistrzostwach Polski do lat 20 (2002, 2004, 2005).

W styczniu 2005 roku zwyciężył w rozgrywanym systemem szwajcarskim międzynarodowym turnieju Cracovia 2004. W maju tego roku zadebiutował w mistrzostwach Polski seniorów. W doborowej stawce zawodników uzyskał wynik 9½ z 13 partii i zajął pierwsze miejsce, przed arcymistrzami Bartoszem Soćką i Robertem Kempińskim. W czerwcu Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu tytuł arcymistrza. W roku 2006 zdobył brązowy medal mistrzostw Polski mężczyzn rozegranych w Krakowie oraz zadebiutował na szachowej olimpiadzie w Turynie, uzyskując najlepszy wynik w drużynie (9 pkt z 11 partii)^[1]. Zwyciężył również (wspólnie z Peterem Heine Nielsenem) w openie w Salonikach^[2]. W 2007 zajął IV miejsce w finale mistrzostw Polski, rozegranym w Opolu, natomiast w 2008 (w Lublinie) zdobył drugi w swojej karierze medal brązowy^[3].