Kamil Mitoń

Z Wikipedii

Kamil Mitoń
Kamil Mitoń, Warszawa 2004
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1984 Kraków
Tytuł szachowy	arcymistrz (2002)
Ranking	2628 (01.10.2007)
Miejsce w kraju	4
FIDE Top 100	99

Kamil Mitoń (ur. 12 kwietnia 1984 w Krakowie) – polski szachista, arcymistrz od roku 2002.

Mitoń poznał szachy w wieku pięciu lat. Jego talent dostrzegł pasjonat szachów, prezes i sponsor Klubu Szachistów "Goniec" Staniątki - Stanisław Turecki, który też prowadził Kamila wraz z Andrzejem Irlikiem (nauczycielem fizyki w Staniąteckiej Szkole Podstawowej) przez pierwsze lata. Gdy w 1994 roku zdobył tytuł mistrza Polski juniorów do 10 lat, rozwojem jego talentu zajął się rosyjski trener szachowy Władimir Szyszkin sprowadzony do Niepołomic dzięki zaangażowaniu S. Tureckiego. Było to możliwe dzięki życzliwości samego trenera i wsparciu władz Niepołomic, rodzinnego miasta młodego mistrza. Wkrótce został najbardziej utytułowanym juniorem w historii polskich szachów. W 1996 roku zdobył tytuł mistrza kraju w kategorii do 12 lat (wynikiem 11 punktów z 11 partii) i do 13 lat w szachach szybkich. W tym samym roku na Minorce został mistrzem świata juniorów do 12 lat, a rok później w Cannes - wicemistrzem świata do lat 14. Dwukrotnie zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata juniorów w szachach szybkich (Paryż, 1997 i 1999). Z występów juniorskich najwyżej sobie ceni tytuł wicemistrza świata w kategorii do 20 lat, zdobyty w Erywaniu w 2000 roku, w wieku 16 lat.

W 2000 roku w Warszawie zanotował bardzo dobry występ w Pucharze Świata w szachach błyskawicznych, który zgromadził najwybitniejszych szachistów świata (zwyciężył Viswanathan Anand przed Borysem Gelfandem i Anatolijem Karpowem). W stawce 535 zawodników Mitoń zajął 21 miejsce, wyprzedzając wielu renomowanych arcymistrzów. Zwyciężył lub dzielił pierwsze miejsce w turniejach międzynarodowych rozegranych w Cannes (2000), World Open w Filadelfii (2002, wraz z m.in. Arturem Jusupowem i Aleksandrem Oniszczukiem)^[1] i First Saturday w Budapeszcie (2003, wraz z Levente Vajdą)^[2]. W roku 2002, w wieku osiemnastu lat został najmłodszym polskim arcymistrzem. W barwach drużyny GKSz Polfa Grodzisk Mazowiecki dwukrotnie zdobył tytuł wicemistrza Polski. W latach 2003 - 2005 trzykrotnie startował w finałach mistrzostw Polski seniorów, najwyższe miejsce (V) zajmując w Warszawie w roku 2004^[3]. W 2005 roku triumfował w Filadelfii w turnieju World Open^[4], w 2006 zajął III miejsce (za Wasilijem Iwanczukiem oraz Jewgienijem Bariejewem) w memoriale Jose Raula Capablanki w Hawanie^[5], a w 2007 podzielił II lokatę (za Bu Xiangzhim, a wraz z m.in. Nigelem Shortem) w turnieju Canadian Open w Ottawie^[6]. W tym samym roku zdobył w barwach klubu WASKO HetMaN Szopienice Katowice tytuł drużynowego mistrza Polski^[7].