Prawoślaz lekarski
Z Wikipedii
Prawoślaz lekarski | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | ślazowce |
Rodzina | ślazowate |
Rodzaj | prawoślaz |
Gatunek | prawoślaz lekarski |
Nazwa systematyczna | |
Althaea officinalis | |
Galeria zdjęć i grafik |
Prawoślaz lekarski (Althaea officinalis L.) – gatunek rośliny zielnej należący do rodziny ślazowatych (Malvaceae). Kenofit, pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego. W Polsce jako gatunek dziko rosnący występuje na niżu, jest także uprawiany.
Spis treści |
[edytuj] Morfologia
- Pokrój
- Bylina do 1,5 metra wysokości. Cała roślina jest owłosiona miękkimi, szarymi wloskami.
- Liście
- Ulistnienie skrętoległe. Liście duże, dłoniaste przypominające z wyglądu liście klonu, mają zaostrzony koniec i karbowane brzegi. Dolne są słabo 5-klapowe, górne 3-klapowe
- Kwiaty
- Różowe, dość duże, umieszczone głównie na wierzchołku łodygi w kątach liści, pojedynczo lub po kilka. Są to kwiaty promieniste, 5-krotne, a ich liczne pręciki zrośnięte są nitkami w rurkę wokół słupka. Kwitnie od lipca do sierpnia.
- Owoce
- Rozłupnie rozpadające się na liczne ciemnobrunatne, nerkowate i płaskie rozłupki.
- Korzeń
- Gruby, krótki, biały, pokryty żółtą skórką z drobnymi korzonkami.
[edytuj] Ekologia
Siedlisko: solniska, murawy, łąki, rowy. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Agropuro-Rumicion crispi [1].
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina lecznicza
- Surowiec zielarski: korzeń i liście. W korzeniu występuje śluz, pektyny, skrobia, sacharoza, olej tłusty, związki białkowe i inne. W liściu - śluz, olejek lotny, kwasy organiczne i inne.
-
- Działanie: surowiec działa przeciwkaszlowo i wykrztuśnie. Pomaga w stanach zapalnych przewodu pokarmowego - podrażnienia, uszkodzenia nabłonka, wrzód żołądka, nadkwaśność, zaparcia, w schorzeniach górnych dróg oddechowych, jak nieżyt oskrzeli i gardła z kaszlem. Zewnętrznie w postaci kataplazmów na trudnogojące się rany, wrzody, czyraki, w ropnym zapaleniu powiek. Także do lewatyw w przewlekłych zaparciach.
- Sztuka kulinarna: sproszkowane korzenie podgrzewane z cukrem tworzą delikatną, słodką masę, stosowaną w cukiernictwie. Zawierają skrobię, pektyny, asparaginę, sole mineralne, garbniki, betainę.
- Roślina ozdobna . Czasami (rzadko) jest uprawiany w celach ozdobnych. W uprawie wymaga gleby głębokiej, dobrze nawożonej i wilgotnej.
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.