Polska szkoła matematyczna
Z Wikipedii
Polska szkoła matematyczna - fenomen istnienia grupy wybitnych matematyków w Polsce lat międzywojennych.
W jej skład wchodziły trzy skupiska uczonych:
- lwowska szkoła matematyczna, zajmująca się analizą funkcjonalną
- warszawska szkoła matematyczna, zajmująca się głównie teorią mnogości i topologią
- krakowska szkoła matematyczna, zajmująca się teorią równań różniczkowych i funkcji analitycznych oraz geometrią różniczkową
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Literatura
- Polska Szkoła Matematyczna – Młody Technik, wrzesień 2000.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Prace polskich matematyków z okresu międzywojennego,
- „Historia polskiej nauki: matematyka” – strona Ministerstwa Nauki i Informatyzacji.