Podgrzybek złotawy

Z Wikipedii

Podgrzybek złotawy

Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	grzyby
Typ	grzyby podstawkowe
Klasa	podstawczaki
Podklasa	podstawczaki pieczarkopodobne
Rząd	borowikowce
Rodzina	borowikowate
Rodzaj	podgrzybek
Gatunek	podgrzybek złotawy
Nazwa systematyczna
Xerocomus chrysenteron (Bull.) Quél.
Synonimy
Boletus chrysenteron
Galeria Wikimedia Commons

Podgrzybek złotawy (Xerocomus chrysenteron) - gatunek grzyba z rodziny borowikowatych. W Polsce jest gatunkiem bardzo pospolitym. Ma wiele nazw zwyczajowych, np. pępek, sinka lub zajączek.

[edytuj] Charakterystyka

Popękany kapelusz podgrzybka złotawego

Podgrzybek złotawy w przekroju

Dojrzały grzyb

Kapelusz: O średnicy 3-12 cm, początkowo wypukły lub półkulisty, później powoli się rozpłaszcza i niekiedy lekko zapada w środku. brązowy, żółtobrązowy, często z oliwkowym odcieniem, ochrowoszary i niekiedy lekko czerwonawy. Skórka sucha, matowa, delikatnie omszona. Podczas suszy pęka na poletka i ukazuje czerwonawą górną część miąższu.
Rurki: Początkowo bladożółte, później zielonożółtawe lub oliwkowozielonawe. Sinieją pod naciskiem. Pory takiej samej barwy jak rurki, szerokie i kanciaste, niekiedy brunatno poplamione, siniejące pod naciskiem.
Trzon: Wysokość 3-10 cm, grubość 0,5-2 cm, przeważnie walcowaty, zwężający się ku podstawie, często nieco zgięty. Przeważnie zabarwiony na czerwono lub brązowo, często z podłużnymi włókienkami. Bruzdkowanie górnej części przechodzi na rurki
Miąższ: Delikatny, miękki, biały lub jaskrawożółty. Pod kapeluszem zabarwiony na czerwonawo. Siniejący przy złamaniu. Ma przyjemny zapach i nieco kwaskowaty smak.
Wysyp zarodników: Brązowawooliwkowy. Zarodniki wąskoelipsoidalne, gładkie, o rozmiarach 12-14 x 4-5 μm. Są ważną cechą rozpoznawczą przy rozróżnianiu go od podobnego podgrzybka obciętozarodnikowego.
Biotop: Występuje w lasach iglastych i liściastych od czerwca do listopada.
Gatunki podobne: Można go pomylić z również jadalnym podgrzybkiem zajączkiem.

[edytuj] Znaczenie

Grzyb jadalny: średniej wartości. Ceniony przez niektórych zbieraczy, jednak o niewielkiej wartości, ze względu na silne robaczywienie, małą przydatność do przerobu i małą odporność na dłuższy transport.