Plafon
Z Wikipedii
Plafon – sufit lub podniebienna część sklepienia ozdobiona malowidłem, sztukaterią, płaskorzeźbą, freskiem itp. Plafony występowały już w starożytności i średniowieczu. Bardziej ozdobne formy występują w okresie renesansu i baroku. Najbardziej dekoracyjną formą plafonu jest plafon iluzjonistyczny, ozdobiony malowidłem o tematyce mitologicznej, alegorycznej (w budowlach świeckich) albo religijnej (w kościołach). Plafony zdobiły wnętrza do XIX wieku.
Plafonem nazywane jest także samo malowidło czy ozdoba wykonana innymi technikami, umieszczana na suficie bądź sklepieniu, ujęta w obramowanie albo wykonana w polu wydzielonym konstrukcyjnie lub płaska dekoracyjna lampa podświetlająca sklepienie (często stosowana w latach 50. przez Architektów socrealistycznych, na przykład na warszawskiej Trasie W-Z, Pałacu Kultury i Nauki czy moskiewskim metrze.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu architektury,
