Panhard 178
Z Wikipedii
Automitrailleuse de découverte Panhard 178 | |
Panhard 178 (Muzeum wojska pancernych w Saumur) |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | Francja |
Producent | Societe de Constructions Mecaniques Panhard et Levassor w Paryżu |
Typ pojazdu | samochód pancerny |
Trakcja | kołowa |
Załoga | 3 lub 4 |
Historia | |
Prototypy | 1933 |
Produkcja | 1935 – 1942 |
Wycofanie | 1964 |
Wyprodukowano | 500 |
Dane techniczne | |
Silnik | 1 silnik gaźnikowy Panhard I S.K. o mocy 105 KM |
Transmisja | mechaniczna |
Pancerz | grubość: 7 – 20 mm |
Długość | 5,14 m |
Szerokość | 2,01 m |
Wysokość | 2,36 m |
Masa | 8 300 kg (bojowa) |
Osiągi | |
Prędkość | 72 km/h (po drodze) 50 km/h (po torach) 42 km/h (na biegu wstecznym) |
Zasięg | 363 km (po drodze) 207 km (w terenie) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 działko automatyczne Hotchkiss S.A. 35 kal. 25 mm 1 karabin maszynowy Reibel kal. 7,5 mm |
|
Użytkownicy | |
Francja, Niemcy, Włochy, Syria |
Samochód pancerny Panhard 178, oznaczenie niemieckie P 204 (f) – francuski samochód pancerny z okresu II wojny światowej.
[edytuj] Historia
W 1933 roku we francuskiej firmie Societe de Constructions Mecaniques Panhard et Levassor w Paryżu zbudowano prototyp rozpoznawczego samochodu pancernego, uzbrojonego w działko kal. 25 mm.
Ponieważ spełniał on wymogi armii francuskiej, w 1936 roku rozpoczęto jego produkcję seryjną i został on oznaczony jako Panhard 178 (spotyka się również nazwy: Panhard et Levassor type 178, AMD-35). Produkowany był w wersji rozpoznawczej i wozu dowodzenia.
Po zajęciu Francji przez Niemcy część tych samochodów przejęły wojska niemieckie. Były one także nadal produkowane dla wojsk niemieckich, otrzymały wtedy oznaczenie Panzerspähwagen P 204 (f) lub P 38 (f). Produkcję seryjną zakończono w 1942 roku, łącznie wyprodukowano 500 sztuk samochodów tego typu.
W 1942 (1941?) roku w niemieckich zakładach Gothaer Wagonfabrik w Gotha oraz Bergischen Stahlindrustrie w Remscheid około 40 samochodów pancernych P 204 (f) przystosowano do roli pojazdów szynowych, w warunkach polowych zamiana samochodu pancernego w drezynę pancerną zabierała załodze około 15 minut. Drezyny były budowane w wersji rozpoznawczej i radiowej, przy czym ta druga wersja miała charakterystyczną antenę ramową umieszczoną nad całym pojazdem.
[edytuj] Użycie
Samochody pancerne Panhard 178 zostały wprowadzone do uzbrojenia oddziałów rozpoznawczych francuskich dywizji lekkiej kawalerii (dywizje zmechanizowane). Wzięły udział w walkach w 1940 roku. W czasie tych walk część została zdobyta przez Niemców, którzy od razu zaczęli je wykorzystywać do walki.
Po zajęciu Francji przez Niemcy przejęte samochody pancerne Panhard 178 wyprowadzili do swoich oddziałów rozpoznawczych. Natomiast samochody przebudowane na drezyny były wykorzystywane w niemieckich pociągach pancernych głównie na terenie ZSRR. Te samochody pancerne i drezyny używane były przez wojska niemieckie do końca II wojny światowej.
Po zakończeniu II wojny światowej używany był przez wojska francuskie w koloniach, a także znalazł się w posiadaniu Syrii oraz Włoch. W Syrii używano ich do 1964 roku.