Nasko Sirakow

Z Wikipedii

Nasko Sirakow
Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1962 Stara Zagora, Bułgaria
Pozycja	napastnik/ofensywny pomocnik
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
1982-1983 1983-1984 1984-1985 1985-1986 1986-1987 1987-1988 1988-1989 1989-1990 1990-1991 1991-1992 1992-1993 (j) 1992-1993 (w) 1993-1994 1994-1995 1995-1996 (j) 1995-1996 (w) 1996-1997	Lewski Sofia Lewski Sofia Lewski Sofia Lewski Sofia Lewski Sofia Lewski Sofia Lewski Sofia Real Saragossa Espanyol Barcelona Lewski Sofia RC Lens Lewski Sofia Lewski Sofia Lewski Sofia Botew Płowdiw Slawia Sofia Slawia Sofia	? (?) ? (?) ? (?) 11 (4) 30 (36) 30 (28) ? (?) 29 (7) 24 (3) 27 (26) 11 (3) 12 (9) 35 (30) 10 (12) 5 (0) 20 (16) 5 (3)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1983-1996	Bułgaria	81 (23)

Nasko Petkow Sirakow (ur. 28 kwietnia 1962 roku w Starej Zagorze), bułgarski piłkarz, grający na pozycji ofensywnego pomocnika lub napastnika, oraz trener piłkarski i działacz.

Jest wychowankiem Lewskiego Sofia, ale początkowo występował na wypożyczeniu w Spartaku Warna i FK Haskowo. W 1982 roku powrócił do Lewskiego, gdzie grał przez kolejne sześć lat; w tym czasie zdobył trzy tytuły mistrza kraju, dwa Puchary oraz dwie korony króla strzelców - dwa razy z rzędu był najskuteczniejszym napastnikiem ligi, a w rozgrywkach 1986-1987 dodatkowo popisał się niespotykanym wyczynem, kiedy 36 goli strzelił w trzydziestu meczach. Do Lewskiego powracał jeszcze dwukrotnie (w sezonie 1991-1992 i kilka miesięcy po jego zakończeniu), wzbogacając kolekcję trofeów o dwa tytuły mistrzowskie, dwa Puchary i dwie kolejne korony króla strzelców. Dla tego klubu strzelił łącznie 206 goli i jest pod tym względem rekordzistą. Do wyników z ekstraklasy bułgarskiej nie potrafił nawiązać grając za granicą - jego przygody z ligami Hiszpanii i Francji były krótkie i nie owocne. Piłkarską karierę zakończył w barwach innego zespołu z Sofii - Slawii.

W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w 1983 roku, a trzy lata później brał udział w nieudanym Mundialu 1986. Osiem lat później jako jeden z dwu piłkarzy pamiętających tamte mistrzostwa pojechał na Mundial 1994, gdzie w pierwszej jedenastce zastąpił walczącego z nowotworem Ljubo Penewa. Zagrał we wszystkich siedmiu meczach, strzelił jednego gola (w meczu z Argentyną) i przyczynił się do zdobycia przez podopiecznych Dimityra Penewa czwartego miejsca. Dwa lata później na Euro 1996 był już tylko rezerwowym.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej przez dwa lata był asystentem Christo Bonewa w reprezentacji, samodzielnie krótko prowadził Slawię. Ostatecznie zrezygnował z pracy szkoleniowej i został dyrektorem sportowym w Lewskim. Po dwunastu kolejkach sezonu 2007/2008, kiedy Lewski przegrał z CSKA Sofia 0:1, do dymisji podał się trener Stanimir Stoiłow, a wraz z nim jego sztab; w tym Sirakow^[1]. Ostatecznie, 6 grudnia, po specjalnym spotkaniu prezesa z działaczami Lewskiego postanowiono, że rezygnacje zostaną wycofane, a trener wraz ze współpracownikami otrzymają jeszcze jedną szansę^[2]

[edytuj] Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Bułgarii 1984, 1985, 1988, 1993 i 1994 oraz Puchar Bułgarii 1984, 1986, 1992 i 1994 z Lewskim Sofia
• mistrzostwo Bułgarii 1996 i Puchar Bułgarii 1996 ze Slawią Sofia

• W barwach Lewskiego Sofia czterokrotnie był królem strzelców ligi bułgarskiej (w 1987, 1988, 1992 i 1994 roku)

W reprezentacji Bułgarii od 1983 do 1996 roku rozegrał 81 meczów i strzelił 23 gole – IV miejsce na Mundialu 1994 oraz starty na Mundialu 1986 (druga runda) oraz Euro 1996 (runda grupowa).

[edytuj] Kariera szkoleniowca i działacza

• 1996-98 – reprezentacja Bułgarii, asystent Christo Bonewa
• 1997-97 – Slawia Sofia
• 1998-03 – Lewski Sofia, dyrektor sportowy
• od 2004 – Lewski Sofia, dyrektor sportowy

Przypisy