Goszo Ginczew
Z Wikipedii
| Goszo Ginczew | ||
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1969 Madrec, Bułgaria |
|
| Pozycja | środkowy obrońca | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1986-1987 1987-1988 1988-1989 1989-1990 1990-1991 1991-1992 1992-1993 (j) 1992-1993 (w) 1993-1994 1994-1995 1995-1996 1996-1997 1997-1998 1998-1999 1999-2000 2000-2001 2001-2002 2002-2003 2003-2004 2004-2005 |
Beroe Stara Zagora Beroe Stara Zagora Beroe Stara Zagora Beroe Stara Zagora Beroe Stara Zagora Beroe Stara Zagora Beroe Stara Zagora Lewski Sofia Lewski Sofia Lewski Sofia Denizlispor Antalyaspor Antalyaspor Antalyaspor Antalyaspor Antalyaspor Antalyaspor Czerno More Warna Czerno More Warna Czerno More Warna |
7 (0) 22 (0) 28 (3) 29 (3) 30 (1) 28 (3) 14 (0) 11 (0) 23 (1) 27 (0) 32 (0) 29 (1) 30 (2) 32 (4) 29 (2) 31 (1) 31 (0) 23 (1) 19 (4) 26 (4) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1989-1998 |  Bułgaria |
18 (0) |
Goszo Ginczew (ur. 2 lutego 1969 roku w miejscowości Madrec, niedaleko Starej Zagory), bułgarski piłkarz, grający na pozycji środkowego obrońcy, oraz działacz piłkarski.
Jest wychowankiem Beroe Starej Zagory, w której seniorskim zespole zadebiutował w 1986 roku, kilka miesięcy po tym, jak jego starsi koledzy zdobyli pierwsze w historii klubu mistrzostwo kraju. Siedmioletnia przygoda Ginczewa z tym klubem obfitowała w znacznie mniejsze osiągnięcia; najwyższą lokatą, jaką w tym czasie zajął Beroe w lidze, było miejsce piąte (1988-1989). Po rundzie jesiennej sezonu 1992-1993 Ginczew odszedł do Lewskiego Sofia, z którym trzy razy z rzędu sięgnął po tytuł mistrza Bułgarii. Od 1995 do 2002 roku występował w Turcji. Piłkarską karierę zakończył w 2005 roku w barwach Czerno More Warna.
W reprezentacji Bułgarii zadebiutował już w sierpniu 1989 roku, jednak na ponowny występ w kadrze czekał aż siedem lat. W 1994 roku nie znalazł się w kadrze na Mundial, na którym podopieczni Dimityra Penewa zajęli czwarte miejsce. Wziął za to udział w Euro 1996 (jako rezerwowy) i Mundialu 1998 (dwa mecze). Na obu tych turniejach Bułgarzy kończyli swoją przygodę już na rundzie grupowej.
Od czerwca 2005 roku jest dyrektorem sportowym w Beroe Stara Zagora.
[edytuj] Sukcesy piłkarskie
- mistrzostwo Bułgarii 1993, 1994 i 1995 oraz Puchar Bułgarii 1994 z Lewskim Sofia
- finał Pucharu Turcji 2000 z Antalyasporem
1 Michajłow • 2 Kisziszew • 3 Iwanow • 4 Kiriakow • 5 Chubczew • 6 Jankow • 7 Kostadinow • 8 Stoiczkow • 9 L.Penew • 10 Bałykow • 11 Leczkow • 12 Popow • 13 Genczew • 14 Sirakow • 15 Jordanow • 16 Borimirow • 17 Kremenlijew • 18 Cwetanow • 19 Ginczew • 20 Donkow • 21 Georgijew • 22 Zdrawkow • trener: D.Penew
1 Zdrawkow • 2 Kisziszew • 3 T. Iwanow • 4 I. Petkow • 5 Jordanow • 6 Jankow • 7 Kostadinow • 8 Stoiczkow • 9 Penew • 10 Bałykow • 11 Iliew • 12 Michajłow • 13 Ginczew • 14 Christow • 15 Zafirow • 16 Nankow • 17 Stoiłow • 18 Borimirow • 19 Baczew • 20 G. Iwanow • 21 Kiriłow • 22 M. Petkow • trener: Bonew
