Medal za Długoletnią Służbę

Z Wikipedii

Srebrny Medal Za Długoletnią Służbę z 1938 roku (awers)	Srebrny Medal Za Długoletnią Służbę z 1938 roku (rewers)
Wizerunek awersu i rewersów poszczególnych stopni

Medal za Długoletnią Służbę – polskie odznaczenie cywilne z okresu II Rzeczypospolitej, nadawane za pracę w służbie państwowej, przywrócone do systemu odznaczeń państwowych w Polsce w 2007 roku.

[edytuj] II Rzeczpospolita

Medal Za Długoletnią Służbę został ustanowiony został ustawą z dnia 8 stycznia 1938 roku. Dzielił się na trzy stopnie: złoty, srebrny i brązowy. Medal nadawali właściwi ministrowie lub inne naczelne organy władzy państwowej. Koszty nadania medalu ponosił odznaczony.

Prawo do medalu uzyskiwało się z tytułu pracy w służbie Państwa lub instytucji publicznoprawnych. Po 10 latach służby pełnionej po 11 listopada 1918 roku uzyskiwało się brązowy medal, po 20 latach – srebrny, a po 30 latach miał być przyznawany medal złoty, do czego nie doszło z powodu wybuchu II wojny światowej. Przerwy w okresach służby lub opuszczenie służby nie stanowiły przeszkody w nadaniu medalu. Medalu nie otrzymywały osoby skazane prawomocnym wyrokiem sądowym lub dyscyplinarnym, jeśli pociągał za sobą rozwiązanie stosunku służbowego lub osoby, z którymi z ich winy rozwiązano umowę o pracę. Po ponownym przyjęciu do służby, osoby takie miały prawo do przyznania medalu, po przesłużeniu odpowiednich okresów, liczonych od dnia ponownego przyjęcia do służby.

Medal noszono na lewej stronie piersi, w kolejności po wówczas obowiązujących odznaczeniach państwowych, a przed odznaczeniami zagranicznymi.

[edytuj] III Rzeczpospolita

Odznaczenie zostało odnowione w 2007 roku jako Medal za Długoletnią Służbę, zmieniając pisownię słowa "za" z wielkiej litery na małą. Medal ustanowiono ustawą z dnia 14 czerwca 2007 roku o zmianie ustawy z dnia 16 października 1992 roku o orderach i odznaczeniach, razem z Krzyżem Wojskowym, Wojskowym Krzyżem Zasługi, Wojskowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Morskim Krzyżem Zasługi, Morskim Krzyżem Zasługi z Mieczami, Lotniczym Krzyżem Zasługi, Lotniczym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Zmiana została wprowadzona w życie 10 października 2007 roku, po upływie trzech miesięcy od momentu ogłoszenia, które nastąpiło 9 lipca. Równocześnie Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej rozporządzeniem z dnia 31 lipca 2007 roku zmienił rozporządzenie z dnia 10 listopada 1992 roku w sprawie opisu, materiału, wymiarów, wzorów rysunkowych oraz sposobu i okoliczności noszenia odznak orderów i odznaczeń.

Zgodnie z treścią wyżej wymienionej ustawy "Medal za Długoletnią Służbę jest nagrodą za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej w służbie Państwa". W systemie starszeństwa polskich odznaczeń zajmuje miejsce za Medalem za Ofiarność i Odwagę, a przed Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie. Zachowano trzystopniowy podział.

[edytuj] Wygląd

Pomiędzy odznaczeniami z dwóch różnych okresów nie wyróżnia się znaczących zmian w wyglądzie. Odznaką Medalu za Długoletnią Służbę jest okrągły medal o średnicy 35 mm, w pierwszym stopniu złocony i oksydowany, w drugim stopniu srebrzony i oksydowany, a w trzecim stopniu patynowany na brązowo. W środku znajduje się wypukły wizerunek orła państwowego w koronie otoczony stylizowanymi kłosami zboża. W części środkowej i dolnej, na obrzeżu znajduje się napis "ZA DŁUGOLETNIĄ SŁUŻBĘ". Rewers medalu składa się z wypukłej liczby rzymskiej "XXX" w pierwszym stopniu, "XX" w drugim stopniu oraz "X" w trzecim stopniu. Poniżej umiejscowiona jest gałązka wawrzynu.

Odznaczenie zawieszone jest na wstędze szerokości 35 mm (w 1938 roku – 37 mm) z białym 10 mm pasem pośrodku (w 1938 roku – 11 mm). Kolory baretki są identyczne se wstęgą medalu. Kolejne stopnie oznaczane są na baretce przez umieszczenie odpowiednich liczb rzymskich: w stopniu pierwszym – złoconej "XXX", w stopniu drugim – srebrzonej "XX", w stopniu trzecim – patynowanej na brązowo "X".