Margot Kidder

[edytuj] Życiorys

Ma francusko-kanadyjskie pochodzienie. Jedno z pięciorga dzieci eksperta od materiału wybuchowego i inżyniera górnictwa Kendalla Kiddera i nauczycielki historii Jill Wilson, ma siostrę Annie i trzech braci - Johna, Michaela i Petera. Uczęsczała do szkoły średniej w Vancouver i Havergal College w Toronto.

Swoją ekranową przygodę zapoczątkowała w 1969 roku gościnnym udziałem w kanadyjskich serialach: Wojeck, Przygody w tęczowym miasteczku (Adventures in Rainbow Country), McQueen jako młoda dziennikarka Jenny i Corwin. Po kinowym debiucie w amerykańskiej komedii Ale zabawa (Gaily, Gaily, 1969) i komedii romantycznej Lubiący się bawić (Quackser Fortune Has a Cousin in the Bronx, 1970) u boku Gene'a Wildera, pojawiła się w seryjnym westernie NBC Nichols (1971, 1972) i serialu ABC Harry O (1973) z Martinem Sheenem i Cheryl Ladd.

Zwróciła na siebie uwagę podwójną rolą bliźniaczek w thrillerze psychologicznym Briana de Palmy Siostry (Sisters, 1973). Kreacja Barbie Coard w kanadyjskim dreszczowcu Czarne święta (Black Christmas, 1974) i podwójna rola sióstr Brigit i Thelmy w dramacie Spokojny dzień w Belfaście (A Quiet Day in Belfast, 1974) przyniosła jej kanadyjską nagrodą Etrog. W marcu 1975 roku jej zdjęcia w negliży ukazały się na łamach miesięcznika dla panów Playboy.

Przełomem w karierze stała się uhonorowana nagrodą Saturna kreacja reporterki Lois Lane, ukochanej Supermana w filmie fantasy Richarda Donnera Superman (1978) z tytułową rolą Christophera Reeve, Marlonem Brando i Gene Hackmanem. Była gościem programu rozrywkowego sieci telewizyjnej NBC Saturday Night Live (1979). Po sukcesie obrazu o Supermannie powstały trzy sequele: Richarda Lestera Superman II (1981), Richarda Lestera Superman III (1983) i Sidneya J. Furie Superman 4 (Superman IV: The Quest for Peace, 1987).

Zagrała w dramacie George'a Roya Hilla Wielki Waldo Pepper (The Great Waldo Pepper, 1975) z Robertem Redfordem i Susan Sarandon, filmie Amityville Horror (1979) u boku Jamesa Brolina, komedio-dramacie Willie i Phil (Willie and Phil, 1980) z Michaelem Ontkeanem, komedio-dramacie wojennym Jakiś poczciwy bohater (Some Kind of Hero, 1982) u boku Richarda Pryora oraz telewizyjnej adaptacji sztuki George'a Bernarda Shaw Pigmalion (1983) z Peterem O'Toole. W telewizyjnym thrillerze CBS Dowód rzeczowy (Body of Evidence, 1988) u boku Barry'ego Bostwicka wcieliła się w postać pielęgniarki, która odkrywa spore nieprawidłowości w badanych przez męża-patologa zwłokach.

Pojawiła się także w serialu CBS Dotyk anioła (Touched by an Angel, 1998), telewizyjnym dramacie Wspólny mianownik (Common Ground, 2000) z Brittany Murphy i Jasonem Priestleyem, The CW Tajemnice Smallville (Smallville, 2004) i ABC Bracia i siostry (Brothers and Sisters, 2007).

Spotykała się z premierem Kanady Pierre'em Trudeau i przez dwa lata była związana z reżyserem Brianem De Palmą. Była trzykrotnie mężatką; z amerykańskim scenarzystą teatralnym Thomasem McGuane (1975-76), z którym ma córkę Maggie (ur. 1976), aktorem Johnem Heardem (1979) i francuskim reżyserem Philippe de Broca (od 6 sierpnia 1983 do 1984).

W 1990 roku przeżyła wypadek samochodowy, dwa lata później miała problemy finansowe. W 1996 roku przeszła chorobę afektywną dwubiegunową, gdy policja w Los Angeles znalazła ją w nieszczęśliwym stanie, była umieszczona pod opieką psychiatryczną.

W dniu 17 sierpnia 2005 roku została obywatelką Stanów Zjednoczonych w Butte, w stanie Montana, niedaleko Livingston.