Marcin Zaleski
Z Wikipedii
Marcin Zaleski (ur. 1796 w Krakowie, zm. 16 września 1877 w Warszawie) - najwybitniejszy polski malarz neoklasycystyczny.
Początkowo był samoukiem. Naukę zaczął od kopiowania obrazów, następnie pracując w teatrze jako pomocnik dekoratora, przyswoił sobie zasady perspektywy malarskiej. Jednocześnie nadal zajmował się robieniem kopii. Po raz pierwszy wystawił obrazy w 1828 r. Otrzymał medal i stypendium. Często podróżował do Wilna. Wyjechał studiować do Niemiec, Francji i Włoch. W 1830 r. osiadł na stałe w Warszawie. W 1846 r. został profesorem perspektywy wykreślnej w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Był przede wszystkim twórcą widoków architektonicznych (widoki i zabytki Warszawy, Wilna i Krakowa). Namalował też kilka obrazów związanych z walkami o niepodległość (zawsze jednak eksponując architekturę) i kilka portretów. Kunszt jakim posługiwał się w ujęciu rzeczywistych kształtów budowli pozwolił, aby to jego dzieła (obok obrazów Canaletta) stały się wzorcem do zrekonstruowania warszawskich zabudowań historycznych, które ucierpiały w czasie II wojny światowej.
