Luzjusz Kwietus
Z Wikipedii
Luzjusz Kwietus, Lusius Quietus (ur. ok. 70, zm. 118) – rzymski oficer i legat w Judei w 117, pochodzenia mauretańskiego.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Luzjusz Kwietus był synem wodza plemiennego z niezależnej od Rzymu części obecnego Maroka. Ojciec Luzjusza i jego wojownicy wspomagali rzymskie legiony w ich wysiłkach przy pacyfikacji prowinji rzymskiej Mauretania Tingitana podczas rewolty Aedemona w 46. Będąc przydatnym sojusznikiem na tamtym obszarze został uhonorowany przyznaniem rzymskiego obywatelstwa. Luzjusz służył jako oficer pomocniczy w rzymskiej kawalerii, rekrutującej się z wolnych plemion mauretańskich. Cesarz Domicjan nagrodził go podnosząc do stanu ekwickiego, jednak później zdegradował go za niesubordynację. Luzjusz służył jako dowódca kawalerii Trajana podczas ciężkiej kampanii Dackiej (jego berberyjska kawaleria z ogolonymi głowami jest przedstawiona na kolumnie Trajana w Rzymie).
Został mianowany senatorem, legatem (legatus Augusti pro praetore) prowincji Judei, a nawet wybrany konsulem dodatkowym (consul suffectus) w 117. Prestiż kawalerii nabyty w wojnie przeciwko Partii stał się również udziałem jej dowódcy, Luzjusza Kwietusa. Jego duża popularność według Heinricha Graetza spowodowała, że tylko szybka reakcja Hadriana, wspartego przez wdowę po Trajanie, która zapobiegła obwołaniu Luzjusza cesarzem zaraz po śmierci Trajana nie przełożyła się na obwołanie Luzjusza Kwietusa cesarzem. [1] Hadrian dyskretnie kazał rozbroić piechotę będącą pod dowództwem Luzjusza, ale północnoafrykańska kawaleria odmówiła złożenia broni i zostałą wycięta w pień, a sam Luzjusz skazany na śmierć.
[edytuj] Wojna Kwietusa
W czasie kampanii partyjskiej Trajana grupa Żydów zamieszkująca Mezopotamie podniosła bunt, który został bezlitośnie stłumiona przez Luzjusza Kwietusa. On sam, nagrodzony został poprzez mianowanie go legatem w Judei, w której także wybuchła żydowska rewolta. Talmudyczna tradycja przekazała, że rzymski oficer, który spowodował te nieszczęścia został w tym czasie nagle stracony. Źródła zdają się wskazywać na Marciusa Turbo jako tego oficera, ale bardziej prawdopodobnie, że odnoszą się one do Kwietusa, który został odwołany przez Hadriana i wkrótce stracony jako jego potencjalny rywal. Wydaje się, że inskrypcja znaleziona w Palestynie zawierająca pierwotnie imię Kwietusa, być może została później wytarta na rozkaz Hadriana.
Także Euzebiusz z Cezarei pisał że Luzjusz wymordował wielką liczbę Żydów. Ponieważ źródła rabiniczne również wzmiankują o ,,wojnie Kwietusa’’[2], możliwe, że za jego urzędowania doszło w Palestynie do zamieszek.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Przypisy
- ↑ Histoire des Juifs, Troisième période, I - Chapitre III - Soulèvement des Judéens sous Trajan et Adrien
- ↑ mSot 9,14; Seder Olam Rabbah
[edytuj] Bibliografia
- Bartolomeo Borghesi, Œuvres, i. 500;
- Heinrich Graetz, Geschichte. 3d ed., iv. 116 et seq., 407 et seq.;
- Emil Schürer, Geschichte 3d ed., i. 617, 666-670;
- Prosopographia Imperii Romani, ii. 308, No. 325;
- Adolf von Schlatter, Die Tage Trajans und Hadrians, p. 90, (Gütersloh, 1897.)
- Michael Brett and Elisabeth Fentress. The Berbers p54-55. Blackwell, 1996. ISBN 978-0631207672
- Geza Vermes, Kto był kim w czasach Jezusa, Warszawa 2006, str. 165
- Jewish Encyclopedia: Lusius Quietus
Poprzednik: L. Fundanius Lamia Aelianus i Sex. Carminius Uetus |
Dodatkowy konsul Cesarstwa rzymskiego 117 konsulowie Q. Aquilius Niger i M. Rebilus Apronianus |
Następca: Hadrian i Cn. Pedanius Fuscus Salinator |