Luigi de Agostini
Z Wikipedii
Luigi De Agostini | ||
Imię i nazwisko | Luigi De Agostini | |
Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1961 Udine, Włochy |
|
Pozycja | obrońca | |
Wzrost | 176 cm | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1978-1982 1981 1982-1983 1983-1986 1986-1987 1987-1992 1992-1993 1993-1995 |
Udinese Calcio Trento Calcio 1921 (wypożyczenie) F.C. Catanzaro Udinese Calcio Hellas Werona Juventus Turyn Inter Mediolan A.C. Reggiana 1919 |
7 (0) 28 (3) 24 (4) 80 (3) 30 (3) 146 (20) 31 (1) 61 (2) 402 (36) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1987-1991 | Włochy | 36 (4) |
Luigi De Agostini (ur. 7 kwietnia 1961 w Udine) - były włoski piłkarz. Występował na pozycji obrońcy. Reprezentował swój kraj na Euro 1988, Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1988 i Mundialu 1990. W czasie kariery piłkarskiej mierzył 176 cm wzrostu.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
De Agostini urodził się w Udine. Swoją zawodową karierę piłkarską rozpoczął w klubie ze swojego miasta, Udinese Calcio, gdzie bardzo rzadko występował. W Serie A zadebiutował dopiero na wiosnę, 23 marca w zremisowanym 0-0 meczu z SSC Napoli. Został więc wypożyczony na jeden rok do klubu z Serie C1 - Trento Calcio 1921. Do Serie A powrócił następnego roku, jednak tym razem grał w F.C. Catanzaro, ponieważ przeniósł się tam z Udinese. W 1986 r. zaczął występować w Hellas Werona. Grał tam w podstawowej jedenastce. Po roku gry w ekipie Gialloblu przeszedł do Juventusu. W sezonie 1989/90 jego klub zdobył Puchar UEFA a De Napoli bardzo się do tego przyczynił i w wygranym 3-1 finale z Fiorentiną zdobył jednego gola w 73. minucie spotkania. W tym samym sezonie Juventus zdobył także Puchar Włoch. W 1992 r. przeszedł do Interu Mediolan. W drużynie Nerazzurri występował przez jeden rok. W tym czasie rozegrał tam 31 meczów i jeden raz wpisał się na listę strzelców. Ostatnim klubem w jego karierze była Reggiana.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
De Agostini w reprezentacji swojego kraju zadebiutował 28 maja 1987 w zremisowanym 0-0 spotkaniu z Norwegią. Rok póżniej został powołany przez selekcjonera Azeglio Viciniego do kadry na Euro. Na tym trunieju Włosi dotarli do półfinału a sam Luigi zdobył gola w grupowym meczu z Danią w 87. minucie meczu. W tym samym roku został też powołany przez Francesco Roccę do kadry na Letnią Olimpiadę, która wówczas odbywała się w Seulu. W 1990 został też powołany przez Viciniego na Mundial. Na tych mistrzostwach Azzurri zajęli III miejsce a sam De Agostini wystąpił w pięciu z sześciu spotkań. Łącznie w barwach narodowych rozegrał 36 meczów i 4 razy wpisał się na listę strzelców.
1 Zenga • 2 Baresi • 3 Bergomi • 4 Cravero • 5 Ferrara • 6 Ferri • 7 Francini • 8 Maldini • 9 Ancelotti • 10 de Agostini • 11 De Napoli • 12 Tacconi • 13 Fusi • 14 Giannini • 15 Romano • 16 Altobelli • 17 Donadoni • 18 Mancini • 19 Rizitelli • 20 Vialli • trener: Vicini
1 Zenga • 2 Baresi • 3 Bergomi • 4 de Agostini • 5 Ferrara • 6 Ferri • 7 Maldini • 8 Vierchowod • 9 Ancelotti • 10 Berti • 11 De Napoli • 12 Tacconi • 13 Giannini • 14 Marocchi • 15 Baggio • 16 Carnevale • 17 Donadoni • 18 Mancini • 19 Schillaci • 20 Serena • 21 Vialli • 22 Pagliuca • trener: Vicini
[edytuj] Sukcesy
Juventus Turyn
- Puchar UEFA (1):1989/90
- Puchar Włoch (1):1989/90