Louis René Édouard, kardynał de Rohan

Z Wikipedii

Louis René Édouard de Rohan, kardynał, książę de Rohan-Guemenée (ur. 25 września 1734 – zm. 16 lutego 1803) - francuski arystokrata i dyplomata.

[edytuj] Biografia

Wywodził się z bardzo starego, potężnego i spokrewnionego z dawnymi władcami Bretanii rodu de Rohan. Od roku 1704 przedstawiciele rodu byli biskupami Strasburga, a zarazem książętami Rzeszy Niemieckiej. Nad życie w służbie Bogu przedkładał jednak hulanki, zresztą był właściwie ateistą. W 1761 zyskał fotel 36 w Academie Française.

W latach 1772-1774 był ambasadorem Francji przy dworze wiedeńskim. Jako członek "partii antyaustriackiej", którą kierował Emmanuel Armand de Vignerot du Plessis miał sprawdzić, jak to się stało, że Austria poparła I rozbiór Polski i wzięła w nim udział. Rohan dotarł do Wiednia w styczniu 1772 roku.

Maria Teresa Habsburg krytykowała jego liczne fety i bale dobroczynne, jego niewiarę, a także to, że rozsiewa plotki o Marii Antoninie, córce cesarzowej. Władczyni Austrii nie podobało się również to, że po biskupie spodziwała się, ze będzie sie modlił, a nie uwodził damy.

Gdy w 1774 Ludwik XV umarł, odwołano go z Wiednia i tylko wielkie wpływy rodu zadecydowały, że nie wykluczono go całkowicie z polityki.

Za jego przyczyną i z powodu jego naiwności wybuchła tzw. Afera naszyjnikowa (1784/85), która podkopała autorytet monarchii.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Życiorys(en)