Księstwo Bełskie
Z Wikipedii
Księstwo Bełskie - staroruskie udzielne księstwo powstałe w 1170 wskutek feudalnego rozdrobnienia Rusi, lenno Polski od roku 1366.
W 1240 zostało zniszczone przez Tatarów. Początkowo istniało w wasalnej zależności od Księstwa Wołyńskiego, w latach 1234-1340 od Księstwa Halicko-Wołyńskiego, w latach 1340-1377 od Wielkiego Księstwa Litewskiego, w 1378 podporządkowane Węgrom, zdobyte przez Jadwigę w roku 1387, a włączone do Polski w 1462 jako województwo bełskie.
Własne: Księstwo Pomorskie • Ziemia santocka • Księstwo Sieradzkie • Księstwo Łęczyckie • Księstwo Inowrocławskie • Księstwo Gniewkowskie • Księstwo Dobrzyńskie • Księstwo Płockie • Ziemia wieluńska z Częstochowa • Księstwo Mazowieckie • Księstwo Chełmskie • Księstwo Bełskie • Księstwo Podolskie • Hospodarstwo Mołdawskie • Księstwo Włodzimierskie • Hospodarstwo Wołoskie • Księstwo Słupskie • Prusy Zakonne • Ziemia lęborsko-bytowska • Prusy Książęce • Republika Nowogrodzka
Wspólne z Litwą: Księstwo Kurlandii i Semigalii