Kościół św. Katarzyny w Gdańsku

Z Wikipedii

Kościół św. Katarzyny

Pożar kościoła 22 maja 2006

Kościół św. Katarzyny - najstarszy kościół parafialny na Starym Mieście w Gdańsku. Powstał w latach 1227-1239, fundatorami byli książęta Pomorza Gdańskiego, rozbudowany został w XIV w. W latach 1555-1945 należał do protestantów.

Wieża kościoła, mierząca 76 m, jest zwieńczona barokowym hełmem autorstwa Jacoba van den Blocka. W świątyni znajdują się obrazy Antona Möllera i Izaaka van den Blocka, jak również barokowe epitafia i płyta nagrobna astronoma Jana Heweliusza z 1659.

Szczególnym zabytkiem jest znajdujący się tam obrazu Matki Boskiej Bołszowieckiej z Bołszowic.

W 1298 Władysław Łokietek sprawował w kościele sądy. Wieża kościoła mieści carillon od 1575. 3 lipca 1905 wieża kościoła płonęła od uderzenia pioruna. Odbudowany, przeznaczony został w trakcie II wojny światowej do przetopienia. W 1979 r. ukończono rekonstrukcję hełmu. W latach 1989-1998 został ufundowany obecnie działający carillon składający się z 49 dzwonów i ważący 15 ton. Zintegrowane do carillonu są dzwony liturgiczne o tonach c', es', f', as', b'.

W budynku kościoła mieści się Muzeum Zegarów Wieżowych, oddział Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. Przeorem kościoła jest o. Łukasz Semik.

22 maja 2006 doszło do kolejnego dużego pożaru kościoła, w wyniku którego zawalił się dach, który oparł się na stropie kościoła, dzięki czemu nie zajęło się wnętrze świątyni. Zagrożoną zawaleniem wieżę kościoła uratowano. Uratowano większość zabytkowych przedmiotów - strażacy i policjanci wynieśli je z zalanego wodą kościoła do ratusza i Muzeum Narodowego. Ocalał też carillon. Władze państwowe, miejskie i kościelne poinformowały, że niezależnie od zakresu zniszczeń kościół zostanie odbudowany.

Przeorem kościoła jest o. Tadeusz Popiela.