Kościół św. Elżbiety w Bratysławie

Z Wikipedii

Kościół św. Elżbiety (słow. Kostol svätej Alžbety, węg. Szent Erzsébet-templom, niem. Sankt-Elisabeth-Kirche) - zwany jest też Niebieskim kościółkiem (Modrý kostolík); to secesyjna, jednonawowa świątynia znajdująca się w Bratysławie, w dzielnicy Stare Miasto. Fundatorem był cesarz Franciszek Józef I i w powszechnej opinii druga w mieście świątynia poświęcona św. Elżbiecie miała uczcić pamięć jego tragicznie zmarłej żony, cesarzowej Elżbiety.

Swoją nazwę zawdzięcza niebieskiemu kolorowi ścian zewnętrznych świątyni. Nietypowy kształt i eliptyczna wieża o wysokości prawie 37 metrów to zasługa projektanta - Ödöna Lechnera, węgierskiego architekta, współtwórcę wielu budynków secesyjnych w Budapeszcie. Kościół powstał w latach 1909 - 1913, a za patronkę przyjęto św. Elżbietę Węgierską, żyjącą w XIII wieku, urodzoną na bratysławskim zamku. Początkowo świątynię miała wieńczyć kopuła, ostatecznie zdecydowano się na dach czterospadowy. Znacznie pomniejszona kopuła, w kształcie w jakim planowano wybudować nad kościołem, znajduje się nad kazalnicą.

W świątyni charakterystyczne są formy ceramiczne z manufaktury Zsolnay'ego z Peczu, kolor niebieski dominuje zarówno w wystroju wnętrza jak i z zewnątrz. Wejścia do świątyni obudowane są neoromańskimi filarami z elementami orientalnymi.

Nad głównym wejściem znajduje się mozaika przedstawiającą patronkę kościoła z różami. Obraz z podobną sceną jest również umieszczony wewnątrz, nad głównym ołtarzem, natomiast w ołtarzu bocznym płaskorzeźba pokazuję św. Teresę. Autorami elementów wyposażenia byli artyści węgierscy. Wewnątrz znajdowało się kiedyś marmurowe epitafium poświęcone cesarzowej Elżbiecie, w miejscu płaskorzeźby św. Teresy - obecnie jest ono w budynku plebanii.

Dzwony w świątyni zainstalowano w 1911. Podczas konsekracji w głównym ołtarzu umieszczono relikwie św. Elżbiety, św. Klemensa i św. Teodory.

W pobliżu kościoła znajdują się secesyjne budynki gimnazjum (gymnázium Grosslingova), również zaprojektowane przez Lechnera, które razem ze świątynią oraz plebanią tworzą zwarty i dopasowany obszar architektoniczny. W ostatnim okresie kościół jak i plebanię gruntownie odremontowano; na renowację czekają jeszcze budynki gimnazjum.

[edytuj] Galeria

Mozaika nad głównym wejściem i wieża	Tablica fundatorów kościoła	Druga tablica fundatorów	Wnętrze świątyni
Gimnazjum obok kościoła - ta część budynku została kilka lat temu odnowiona	Gimnazjum - strona nieodnowiona