Teodora (żona Justyniana I)
Z Wikipedii
Teodora (ok. 500-548) - żona cesarza bizantyńskiego Justyniana I Wielkiego.
Urodziła się na Cyprze, skąd wraz z rodziną wyemigrowała do Konstantynopola w celach zarobkowych (pochodziła z ubogiej rodziny). Jej ojciec Akakios objął tam stanowisko tresera niedźwiedzi w hipodromie. Pracę w hipodromie podjęła po kilku latach sama Teodora, która została aktorką. Nie ma na to dowodów, ale uważa się, że równocześnie mogła być kurtyzaną (pogląd taki panuje za sprawą Prokopiusza z Cezarei, który w swoim dziele Historia sekretna napisał między innymi:"często szła w gościnę z dziesięcioma lub więcej młodzieńcami...") . Chcąc poprawić swą pozycję społeczną, w młodym wieku związała się z urzędnikiem Hekebulosem i podążyła za nim do Afryki, gdy został tam zarządcą miasta Pentapolis. Wkrótce potem Hekebulos porzucił ją. Teodora znalazła pomoc u duchownych monofizyckich. Nie wiadomo czy już wcześniej należała do wyznawców tego odłamu chrześcijaństwa - jeśli nie, to zapewne właśnie tam go przyjęła. Po powrocie do Konstantynopola zajęła się tkactwem. Nie wiadomo w jaki sposób poznała Justyniana, wówczas około czterdziestoletniego wysokiego urzędnika wyznania chalcedońskiego. Dzięki przeforsowanej przez wuja Justyniana, cesarza Justyna I, zmianie prawa mimo różnicy stanów w 525 r. doszło do ślubu między Justynianem i Teodorą. Dwa lata później, w 527, Justynian sam został cesarzem. Teodora miała wpływ na wiele jego decyzji, w trakcie dokonywanych w owym czasie reform i kodyfikacji prawa przyczyniła się do uchwalenia wielu praw dotyczących pozycji kobiety i rodziny oraz rozwodów i dziedziczenia. Starała się też doprowadzić do zgody między wyznaniami monofizyckim i chalcedońskim. Zmarła 28 czerwca 548 r.
