Knaga

Z Wikipedii

Knaga - okucie występujące powszechnie na pokładach niewielkich jednostek pływających (łódź, żaglówka, jacht, motorówka itp.) służące do unieruchamiania w nim różnych lin olinowana ruchomego: lin cumowniczych, lin takielunku, fałów miecza itp. Warunkiem jest jednak, aby były to liny elastyczne - z włókien roślinnych lub tworzywa sztucznego, gdyż liny te ciasno owija się wokół knagi, lub zaciska w niej. Knaga umożliwia szybkie i pewne unieruchomienie liny, oraz równie szybkie jej zwolnienie w razie potrzeby.

Knagi mogą mieć różne kształty i sposoby mocowania. Może to być knaga zwykła (knaga rożkowa) czyli element z dwoma płaskimi rogami ustawionymi w przeciwnych kierunkach (z przerwą po środku lub bez) - na takiej knadze linę się obkłada węzłem knagowym. W knagach innego typu linę mocuje się poprzez jej zaciśnięcie - w knadze klinowej linę wciska się wzdłużnie w rowek o skracającej średnicy, w knadze rowkowej wciska się linę w rowek o karbowanej powierzchni, a w knadze szczękowej, posiadającej elementy ruchome, linę przekłada się przez knagę i napina ciągnąc z powrotem.

Knagi mocuje się do mocnych fragmentów powierzchni pokładu, lub jego nadbudówek, lub do kolumny masztu.

Na większych jednostkach zamiast knag używane są: kołkownice i polery. Obecnie dość często knagi zastępowane są przez tzw. stopery, urządzenia blokujące (zaciskające) linę poprzez przesunięcie dźwigni. Użycie stoperów jest zwłaszcza uzasadnione do bardzo obciążonych lin z włókien aramidowych, których nie można knagować w tradycyjny sposób.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu żeglarstwa.