Juliusz Heinzel
Z Wikipedii
Juliusz Heinzel baron von Hohenfels (ur. 2 grudnia 1834 roku w Łodzi, zm. w 1895 roku w Coburgu w Turyngii).
Rodzina Heinzlów przybyła do Łodzi prawdopodobnie z Czech, choć ojciec był Niemcem. Syn Jana i Franciszki Hanke otrzymał solidne choć domowe wykształcenie średnie. Po studiach technicznych wstąpił do zgromadzenia łódzkich majstrów. Praktykę zdobywał w tkalni Scheiblera. Uczestniczył w łódzkich buntach robotniczych 1861 roku. Później założył na ulicy Piotrkowskiej 104 własną mechaniczną tkalnię towarów wełnianych. W przeciągu kilku lat wyrósł około 1874 roku na "króla wełny" nie tylko łódzkiego. W 1891 r. nabył dobra ziemskie i zamek Hohenfels w księstwie Sachsen-Coburg-Gotha wraz z przywiązanym do nich tytułem barona. Był to jedyny tego typu przypadek w Łodzi. Po śmierci ojca, majątek przejął Juliusz Teodor Heinzel.
Pozostawił trzy wspaniałe pałace, przy ulicy Piotrkowskiej 104, Okólnej 166 w Łagiewnikach ze stadniną koni, oraz park nazwany od jego imienia Julianowem z pałacem zniszczonym podczas bombardowania 1939 roku (znajdowała się tam siedziba "Armii Łódź").
Po śmierci rodzina wystawiła na Starym Cmentarzu przy ulicy Ogrodowej ogromny grobowiec rodzinny (był to ostatni pałac Heinzlów - jest miejscem spoczynku Juliusza Heinzla, jego żony Pauliny z Volkmanów oraz ich potomków). Dziś pełni funkcję kaplicy cmentarnej i podobnie jak pozostałe istniejące pałace Heinzla służy społeczeństwu Łodzi.