Jan z Brienne
Z Wikipedii
Jan z Brienne (Jan de Candia z Brienne, ur.1148, zm. 1237) - król Jerozolimy 1210-1212.
Urodził się w Szampanii jako drugi syn Erarda II de Candia, hrabiego Brienne, i Agnieszki de Montfaucon, hrabiny Montbéliard (urodzonej jako Agnieszka de Nevers, córka Wilhelma III de Nevers). Początkowo został przeznaczony na duchownego, ale wolał zostać rycerzem i po czterdziestu latach turniejów i walk zyskał znakomitą reputację. Kiedy w 1208 z Ziemi Świętej do króla Francji - Filipa II Augusta, przybyli posłowie z pytaniem kogo z baronów proponowałby na męża młodej królowej Jerozolimy, Filip II August wskazał Jana i obiecał wspierać go jako nowego króla.
Jan poślubił królową Marię z Montferratu, w 1210. Maria była młodsza od niego o 40 lat, była córką królowej Izabeli i Konrada z Montferratu. W 1211 zawarł 6-letni pokój z Malik-el-Adil, a w 1212 owdowiał. Po śmierci żony Jan pełnił funkcję regenta dla ich jedynej córki Jolanty (znanej również jako Izabela II). W 1216 ożenił się z księżniczką Stefanią Armeńską (zm. 1219), córką króla Leo II. Ze Stefanią miał również jedno dziecko - syna Jana (1216-1220), sukcesora Armenii, który jednak zmarł w dzieciństwie.
W 1224 Jan ożenił się po raz trzeci. Jego trzecią żoną została Berengaria z Leónu, córka króla Alfonsa IX i Berengarii Kastylijskiej. Urodziła 4 dzieci:
- Marię de Brienne (1225-1275), która poślubiła cesarza Konstantynopola - Baldwina II,
- Alfonsa de Brienne (ok. 1228-1270), który poślubił Marię d'Issoudon, hrabinę d'Eu i sam został hrabią d'Eu oraz Wielkim Kanclerzem Francji,
- Jana II de Brienne (ok. 1230-1273), który w 1258 został Wielkim Francji,
- Ludwika z Akki (ok. 1235-1263), który poślubił Agnieszkę de Beaumont i sam został wicehrabią Beaumont.
W 1229 80-letni Jan został poproszony przez baronów Łacińskiego Cesarstwa Konstantynopola o zostanie cesarzem-regentem. Warunkiem było że Baldwin de Courtenay ma poślubić drugą córkę Jana, Marię, i zostać jego następcą. Jan rządził Konstantynopolem przez 9 lat, a w 1235 z kilkoma oddziałami udało mu się odepchnął oblegające go armię Jana III Dukasa Watatzesa, cesarza Nicei, i Iwana Asena II, cara Bułgarii. Po odniesieniu tego ostatniego zwycięstwa, prawdopodobnie wyolbrzymionego przez łacińskich kronikarzy, Jan wycofał się do zakonu Franciszkanów.
[edytuj] Ciekawostki
- Został uwieczniony w literaturze przez Zofię Kossak w powieści Bez oręża.
- Jego dalekim potomkiem był były prezydent Francji Francois Mitterrand.
Poprzednik Maria i Amalryk II |
Król Jerozolimy 1210-1212 |
Następca Jolanta |
Poprzednik Baldwin II |
Cesarz Łaciński 1231-1237 |
Następca Baldwin II |