Jan Karnkowski (biskup kujawski)

Z Wikipedii

Jan Karnkowski herbu Junosza (1472-1537), biskup przemyski i kujawski, sekretarz królewski.

W 1489 zapisał się na Akademię Krakowską, w 1494 został dworzaninem króla Jana Olbrachta. W latach 1497-1501 był pisarzem kancelarii królewskiej. Przed 29 lutego 1501 został kanonikiem krakowskim. 7 sierpnia 1506 został sekretarzem króla Zygmunta Starego. Stał się faktycznie kierownikiem kancelarii monarszej, sam król powierzał mu odtąd prowadzenie najważniejszych i najtrudniejszych spraw państwowych. Kilkakrotnie wysyłany był w misjach dyplomatycznych na Węgry, gdzie dbał o zachowanie poprawnych stosunków z tamtejszymi Jagiellonami. Dzięki królowej Bonie uzyskał wiele beneficjów kościelnych, co pozwoliło mu zostać w 1527 biskupem przemyskim, a w 1531 biskupem kujawskim. W 1528 wszedł w skład rady królewskiej, która zastępowała w Krakowie nieobecnego monarchę. Na przełomie 1529/1530 brał czynny udział w przeprowadzeniu elekcji Zygmunta Augusta na króla Polski.

W 1528 odbył synod diecezji przemyskiej. W latach 1532 i 1537 przeprowadził synody biskupstwa kujawskiego. Jako biskup prowadził bardzo skuteczną działalność gospodarczą w swoich diecezjach. Wybudował wiele młynów, przeprowadzał melioracje i zakładał stawy.

Bibliografia: ks. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, wyd. II, popr. i uzupeł., Warszawa 2000, k. 195. ISBN 83-211-1311-7; PSB, T. XII, s. 74-76.