James Galway
Z Wikipedii
Sir James Galway (ur. 8 grudnia 1939 w Belfaście) - irlandzki flecista, nazywany "człowiekiem ze złotym fletem". Jest jednym z pierwszych flecistów, którzy zrobili kariery jako soliści.
Rodzina Galwaya zajmuje się muzyką od pokoleń. Miał opinię cudwonego dziecka po wygraniu w wieku 10 lat konkursu muzycznego w Belfaście. Studiował w Royal College of Music w Londynie i Guidhall School of Music. W Paryżu był krótko uczniem Jeana-Pierre Rampala. Wygrał konkurs na głównego flecistę orkiestry Filharmoników Berlińskich i grał w tym zespole pod kierownictwem Herberta von Karajana od 1969 do 1975. Jego odejście i rozpoczęcie kariery solowej było dla wszystkich zaskoczeniem.
W krótkim czasie zyskał sławę światową. Specjaliści wskazując na źródła sukcesu Galwaya wymieniają zarówno wielki talent, jak i pracowitość, wykorzystywanie wszelkich środków technicznych, instynkt interpretacyjny. Galway ma w dorobku nagrania płytowe koncertów Mozarta, utworów J. S. Bacha, J. Ch. Bacha, Vivaldiego, Beethovena, Prokofiewa. W 1974 zawarł kontrakt na wyłączność nagrań z wytwórnią RCA, a w 1978 opublikował książkę An Autobiography. Królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki w czerwcu 2001.
Gra nadal mimo ukończonych ponad 60 lat.
Źródła:
- Encyklopedia muzyczna PWM. Część biograficzna, tom III, Kraków 1987