Jabłko królewskie
Z Wikipedii
Jabłko królewskie (łac. globus cruciger) - jeden z trzech symboli władzy królewskiej, obok korony i berła, oznaczający władzę w czasach średniowiecza w chrześcijańskim kręgu kulturowym. Używane było na monetach, w ikonografii i regaliach królewskich. Było symbolem władzy sprawowanej nad światem trzymany w ręku króla, bądź niekiedy anioła. Jabłko królewskie symbolizuje u króla umiłowanie wiary chrześcijańskiej i zazwyczaj zrobione jest ze złota. Kulisty kształt dawał wyobrażenie całości. Trzymany w lewej ręce - po stronie serca. Krzyż przypominał, że monarcha rządził w imieniu Chrystusa.
Pierwotnie prawo używania jabłka (globusa) przysługiwało wyłącznie cesarzom rzymskim (rzymsko-frankijskim i rzymsko-niemieckim) i było symbolem ich władzy nad całym zamieszkałym światem chrześcijańskim. Poczynając od XI w., kiedy rozpoczął się upadek idei cesarskiego uniwersalizmu, jabłka zaczęli używać także europejscy królowie, aby zaznaczyć swoją niezależność od cesarza.
Zobacz też: polskie insygnia koronacyjne
