Język udmurcki

Z Wikipedii

Удмурт кыл
Obszar	Rosja (Udmurcja)
Liczba mówiących	550 tys.
Klasyfikacja genetyczna	języki uralskie języki ugrofińskie języki fińskie języki permskie język udmurcki
Pismo	cyrylica
Status oficjalny
Język urzędowy	Udmurcja (Rosja)
Kody języka
ISO 639-1	-
ISO 639-2	fiu
ISO/FDIS 639-3	udm
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Udmurcka wersja językowa Wikipedii

Język udmurcki (удмурт кыл; inna nazwa: język wotiacki) należy do permskiej grupy języków ugrofińskich. Jest on językiem ojczystym dla ok. 550 000 mieszkańców Udmurcji w zachodniej części Przeduralu, czyli dla 77% ogólnej liczby Udmurtów (ok. 770 000, 1989). Ok. 15 000 ludzi mówi językiem udmurckim w Kazachstanie.

Rozróżnia się 4 grupy dialektów języka udmurckiego: dialekt północny, południowy, peryferyjny południowy oraz bessermiański (wessermiański). Język literacki opiera się na dialektach północnym i południowym. Język udmurcki spokrewniony jest z językiem komi.

Język udmurcki jest językiem aglutynacyjnym z elementami fleksyjnymi. Posiada 15 przypadków i nie zna kategorii rodzaju gramatycznego. W XVIII wieku powstał alfabet udmurcki na bazie cyrylicy. Odtąd datują się także początki literatury w tym języku.

Język udmurcki jest obok języka rosyjskiego językiem urzędowym Udmurcji. Mimo to niewiele się ukazuje w tym języku gazet i czasopism, rzadkie są też programy udmurckie w radiu i telewizji. Brakuje również kompetentnych nauczycieli oraz materiałów dydaktycznych do nauczania tego języka w szkołach. Jedynie ok. jednej trzeciej wszystkich udmurckich uczniów uczy się swojego języka ojczystego w szkole.

W Iżewsku istnieje od 1932 roku katedra filologii udmurckiej na Państwowym Uniwersytecie Udmurckim.